رضیه عباسی متولد 1354 و رکوردار اهدای خون در بین بانوان کردستانی است. وی نخستین بار در سال 1373 اقدام به اهدای خون کرده و تاکنون 67 اهدای خون سالم را به ثبت رسانده است. او رکوردار اهدای پلاکت در بین بانوان کردستانی نیز هست و برای شانزدهیمن بار در صف اهدای پلاکت قرار گرفته است.

بانوی کردستانی که 200 بیمار نیازمند به خون را جان دوباره بخشیده است
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

به گزارش مثلث آنلاین به نقل از  ایسنا، رضیه عباسی چهره‌ای شاخص در بین جمعیت بانوان استان کردستان است، نتیجه 83 بار مراجعه او به مرکز انتقال خون سنندج اهدای 52 واحد خون کامل و 15 واحد پلاکت به شیوه آفرزیس بوده و بر همین اساس لقب رکوردار اهدای خون در بین بانوان کردستانی را از آن خود کرده است.

وی که به تازگی چهل و سومین سالروز تولد خود را پشت سر گذاشته است، با به یاد آوردن ساختمان‌هایی که انتقال خون کردستان در دهه 70 در آنها مستقر بوده است، می‌گوید: تابلوی مرکز انتقال خون را که می‌دیدم حس خوبی در من ایجاد می شد و به یاددارم که یک بار نیز به آنجا مراجعه کردم اما به دلیل 16 ساله بودنم و اینکه هیچ مدرک شناسایی با خود به همراه نداشتم اجازه اهدای خون به من داده نشد و با دریافت چند عدد بروشور که توضیحات اهدای خون در آن درج شده بود مرکز را ترک کردم.

عباسی با بیان اینکه رسانه‌های آن زمان پر تعداد و متنوع نبود، ادامه می‌دهد: تبلیغات گسترده از اهدای خون را در سطح شهر ندیده بودم اما گاهی در محافلی با حضور افرادی از مجموعه‌های بهداشت و درمان از اهدای خون و ضرورت آن نیز صحبت می‌شد و یا خاطراتی از دوران جنگ و پیشقدم بودن زنان کردستانی برای نجات جان مصدومین بازگو می‌شد.

تجربه شیرین اولین اهدای خون و استمرار آن

رضیه عباسی که در بهمن ماه 1373 برای اولین بار به جمع اهداکنندگان خون پیوست، او این تجربه را اینگونه بیان می‌کند: با اطلاعاتی که از مطالعه بروشورها دریافت کرده بودم می‌دانستم که اهدای خون کار دشواری نیست و از پس آن برخواهم آمد. در آن زمان به کسی اطلاع ندادم که می‌خواهم خون اهدا کنم چون نمی‌دانستم که واکنش اعضای خانواده ام چه خواهد بود هرچند که بعدها با موافقت و تشویق آنان نیز رو به رو شدم.

وی با بیان اینکه آمار مراجعات ثبت شده او به مرکز انتقال خون به عدد 83 رسیده است، می‌گوید: در دهه های 70 و 80 سالانه بیش از سه بار برای اهدای خون مراجعه می‌کردم اما بانوان تنها سه بار در سال اجازه اهدای خون کامل را به شیوه معمول دارند و در نتیجه تا سررسید تاریخ بعدی اهدای خون از انجام این کار معاف می‌شدم.

عباسی ادامه می‌دهد: قلباً تمایل داشتم که تا سرحد توان جسمانی‌ام با اهدای خون بیماران نیازمند را یاری کنم اما استانداردهایی جهانی برای سقف اهدای خون بانوان وجود داشت که موجب شد در طول این سالها بتوانم تنها52 بار اهدای خون داشته باشم.

سالانه می‌توان 24 بار پلاکت اهدا کرد

وی می گوید: در بهمن ماه سال 95 در هنگام اهدای خون از طریق مسئول بخش آفرزیس انتقال خون متوجه شدم که بیماری نیازمند تزریق پلاکت خون است و روش دیگری نیز برای اهدای بخشی از خون وجود دارد که از این طریق سقف سالانه اهدای خون که همیشه برای من مانعی تلقی می شده است، تغییر پیدا می‌کند.

عباسی ادامه داد: نخستین تجربه اهدای پلاکت برایم دلچسپ بود و بعدا متوجه شدم که پلاکت اهدایی به نوجوانی اهدا شده است که مبتلا به سرطان خون بوده و خوشبختانه نجات بخش بوده و به روند درمان و بازیابی سلامتیش اش کمک کرده است.

وی با بیان اینکه محدودیت اهدای خون هر چهار ماه یکبار برای خانم ها در اهدای پلاکت به شیوه آفرزیس وجود ندارد، گفت: بسیاری از خانم‌های مجرد یا آنان که سابقه بارداری ندارند، از این موضوع اطلاع ندارند که می‌توانند هچون آقایان سالانه 24 بار اقدام به اهدای پلاکت کنند و با روشی متفاوت و با تاثیری دو چندان بیمارانی که عمدتا بیماران صعب العلاج هستند را یاری دهند.

عباسی از اهدای 15 بار پلاکت در طول 18 ماه گذشته خبر می‌دهد و می‌گوید: مدت زمان اهدای پلاکت طولانی‌تر از اهدای معمولی است اما در هر بار اهدای پلاکت می‌توان به اندازه 6 تا 8 واحد اهدای خون معمولی پلاکت جمع آوری کرد و به بیمارانی که غالباً در بخش سرطان شناسی بستری هستند کمک کرد.

عباسی با بیان اینکه 24 سال است که با مجموعه انتقال خون کردستان در ارتباط است، گفت: از سال‌هایی نخستین افتتاح ساختمان فعلی انتقال خون، در کلیه فصول و حتی ایام تعطیلات با مجموعه انتقال خون همراه بوده ام و کارکنان انتقال خون نیز همیشه همدل با من بوده و پذیرایی گرمی از من داشته‌اند.

وی با بیان اینکه برخی از کارکنان قدیمی مجموعه بازنشسته شده اند اما گاها که من را می بینند سلام و احوالپرسی گرمی با من دارند، یادآور می‌شود: هیچ چیز مثل روی گشاده و سیرت نیکوی کارشناسان انتقال خون نمی تواند یک اهداکننده خون را جذب و یا او را تبدیل به اهداکننده مستمر کند.

بیماری پدرم انگیزه‌ام برای اهدای خون را افزایش داده است

عباسی در باره بیماری پدرش گفت: پدرم سال‌هاست که از خدمات دیالیز مراکز درمانی استفاده می‌کند و هرگاه همراه با او برای دیالیز مراجعه می‌کنم در گفت‌وگو با دیگر همراهان بیماران پیوند کلیه یا آنان که در حال دیالیزند می‌شنوم که بیمارشان طی اعمال جراحی نیازمند خون بوده‌اند و از طرفی توسط انتقال خون نیز اعلام می‌شود که اهدای خون مستمر برای درمان بسیاری از بیماران ضروری است.

تاکید می‌کند: تنها افرادی می‌توانند بیماران را به خوبی درک کنند که تجربه بیماری خود و یا عزیزترین افراد زندگیشان را داشته باشند و من چنین تجربه‌ای دارم و به همین دلیل مشتاقانه برای کاستن دردی از بیماران پیشقدم می‌شوم.

جذب اهداکنندگان جدید ساده نیست

وی با بیان اینکه آستین همت را برای جذب افراد بیشتر به اهدای خون بالا زده است، ادامه می‌دهد: جذب اهداکنندگان بار اول به اهدای خون کار ساده‌ای نیست، افراد باید به درستی آموزش دریافت کنند و از سالم‌ترین اقشار جامعه انتخاب شوند تا حضورشان نتیجه بخش باشد.

عباسی تلاش برای جذب بانوان را دشوارتر نیز می‌داند و می‌افزاید: روش‌هایی که تاکنون برای جذب اهداکنندگان زن استفاده شده است باید متحول شود و با ادبیاتی جدید سعی کرد بانوان جوان جامعه را به این کار انسان دوستانه ترغیب و باورهای نادرست آنان را تصحیح کرد.

فرقی ندارد که خونم در رگ کدام بیمار جاری می‌شود

عباسی اذعان می‌کند که تزریق خون معمولاً آخرین راهکار پزشکان برای نجات جان بیمارانشان است؛ بنابراین بیماران دریافت کننده خون چشم امید به اهدای خون سالم همنوعانشان بسته‌اند و هیچ چیز انسان دوستانه تر از نجات جان ناامیدترین انسان‌ها نیست.

وی با بیان اینکه تفاوتی برایش ندارد که خون اهدایی‌اش به چه کسی تزریق شود، خاطرنشان کرد: اهدای خون هدیه‌ای در راه ترویج انسانیت و نوع دوستی است و هیچ فرقی نمی‌کند که این هدیه را کدام انسان دریافت می‌کند و مهم این است که این هدیه توسط بیمار دریافت شود و لبخندی بر لبان او و خانواده‌اش بنشیند.