سید محمد رضا وزیری در یادداشتی نظرش را در مورد 3 فیلم جشنواره اعلام کرده است .

ستاره هایی برای «ابد و یک روز »،«نقطه کور » و «زاپاس »؛ کدام یک از این فیلم ها ارزش دیدن دارد
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

سید محمد رضا وزیری فوق لیسانس سینما ، تهیه کننده ، کارگردان و بازیگر در یادداشتی اختصاصی برای سایت مثلث نظرش را در مورد 3 فیلم جشنواره اعلام کرده است .

ابد و یک روز
نمره فیلم : چهارستاره از 5 ستاره
سعید روستایی با کار اول خود، در مقام نویسندگی و کارگردانی ، تمامی چشم ها به طرف خود جذب کرده و عملا تا اینجای جشنواره بقیه فیلم ها را به حاشیه برده است ، فیلمنامه ای پخته با روابط علت و معلومی درست ،شخصیت هایی که خوب پرداخت شده و گره هایی که به درستی در طول داستان باز می شود، نوید محمد زاده فوق العاده و پیمان معادی درجه یک و همچنین کشمکش بین این دو از نقاط اصلی تیم محسوب می شود.از لحاظ ساختار، رگه هایی از اصغر فرهادی درفیلم کاملا مشهود است ولی نه آنچنان که به کار لطمه ای وارد کند .تدوین ،فیلمبرداری ، طراحی صحنه و همچنین ترکیب بازیگران از نقاط متمایز این فیلم نسبت به دیگر رقباست پیش بینی می شود در انتهای جشنواره در بخش های متعددی نامزده و برنده باشد.اگر تحمل دردو رنج فقر و فلاکت بسیار دارید ، دیدن این فیلم اکیدا به شما توصیه می شود .

نقطه کور
نمره فیلم : 2 ستاره از 5 ستاره
اپیدمی اصغر فرهادی در سینمای ایرانی تمامی ندارد، و این لطمه ای است که به بدنه این فیلم وارد می شود، هسته اصلی فیلم براساس خیانت شکل می گیردو قرار است بر اساس شخصیت هایی که به داستان وصله می شوند ، و کشمکش هایی که بین آن ها صورت می گیرد، اختلاف و افشاگری در این رابطه به اوج خود برساند ، که متاسفانه به دم دستی ترین شکل ممکن و پایان بندی ضعیف مخاطب خود را ناراضی به بیرون می فرستد،. اساسا فیلم از نبود اوج و فرود مناسب و نقطه عطف و همچنین گره پیش برنده ضربه می خورد.بود و نبود محسن کیایی ، شقایق فراهانی و حتی کودک های حاضر در داستان هیچ کمکی در پیشبرد قصه نمی کند.نقطه کور تجربه ای جدیدبرای گلستانه بود اما نه آن چندان که از او پدیده ای بسازد.

زاپاس
نمره فیلم: دو و نیم ستاره از 5 ستاره
به طور طبیعی مخاطبان سینما به فضاهای داخلی شهری عادت کرده اند و همین کار را برای فیلم هایی که در فضاهای خارج شهری ساخته شده سخت می کند.تلاش برزو نیک نژاد برای پرداخت و بسط داستانی و فضا سازی در این فیلم قابل ستایش است ، فیلم شوخی های مناسبی دارد و نه آنچنان که باعث شود بیننده با فیلم تا انتها همراهی کند، فیلم در نیمه دوم دچار افت هایی می شود ولی باپایان بندی خوب این نقطه ضعف خود را برطرف می کند. تجربه های نیک نژاد که بیشتر تلویزیونی بوده ، باعث شده که این فیلم هم سروشکلی نزدیک به کارهای تلویزیونی داشته باشد ، بازی بازیگران قابل قبول است اما شگفتی آفرین نیست به نوعی تکراری از کارهای قبلی این گروه است .این فیلم در مجموع به مخاطب احترام گذاشته و آن را راضی از سینما خارج می کند.