۱۰ نکته درباره باخت پرسپولیس به السد قطر

به گزارش مثلث آنلاین / عصر ایران نوشت: «پرسپولیس در دومین شب از لیگ قهرمانان آسیا با نتیجه ۳-۱ مقابل السد قطر شکست خورد. در مورد این بازی می‌شود ساعت‌ها حرف زد اما این 10 نکته را بخوانید:

۱- گزارشگر بازی، محمدرضا احمدی مثل تمام گزارشگران دیگر باز هم به سرکوفت زدن به قطری‌ها پرداخت. این که ما کلی تماشاگر داریم اما آنها حتی نمی توانند یک ورزشگاه 15 هزارنفری را پر کنند! خودتان خسته نشدید از این مقایسه های نخ نما؟ جز تماشاگر (که آن هم با هزینه خودش و مکافات می آید و هیچ خدماتی حتی سرویس بهداشتی تمیز ندارد) چه چیز دیگری داریم؟ ورزشگاه مدرن مثل قطری ها؟ میزبانی جام جهانی؟ ساختار باشگاهی؟ زمین تمرین مناسب؟ سیستم هواداری مدرن؟... دست برنمی دارید از این مقایسه های بیهوده؟

۲- اگر محسن ربیع‌خواه را دوست ندارید این مشکل شماست نه برانکو! مربی پرسپولیس وقتی روی نیمکت تیم ملی می نشست هم شیفته سبک بازی سیدمحمد علوی بود؛ بازیکنی که ربیع‌خواه کپی برابر اصل اوست. کُند، پر خطا، فاقد تکنیک چشم‌نواز، بازی خراب کن اما در خدمت تیم. اگر تا قیامت هم اعتراض کنید برانکو به ربیع خواه بازی می دهد!

۳- السد قطر خوب، مسلط و هوشمند بازی کرد. از فرصت های به دست آمده کاملاً حرفه ای بهره برد و میانه زمین را بدون ورود به خشونت های بیهوده در اختیار گرفت. مهاجمان این تیم از حرکات اضافه با توپ خودداری کردند، به دو گل پایانی آنها نگاه کنید. کمترین حرکت، موثرترین ضربه! در فوتبال گاهی شما بد بازی می‌کنید و حریف درخشان تر دیده می‌شود.

۴- سیامک نعمتی شماره 88 را می پوشد و معمولاً در همین دقیقه ها به بازی می آید! اگر شماره 99 را می پوشید احتمالاً بعد از سوت پایان بازی برانکو او را به زمین می فرستاد. در دو ماه گذشته او هر وقت به زمین آمده موثر بازی کرده است، هافبکی توانمند و پرنفس مثل او چرا معمولاً مثل بازیکنی که برای اتلاف وقت به زمین می‌رود فرصت بازی کردن پیدا می‌کند؟ او در همان چند دقیقه توانست تک گل پرسپولیس را بزند.

۵- گل اول بازی روی خشونت غیر ضروری شجاع خلیل زاد پشت محوطه جریمه به دست آمد. او از آن دسته بازیکنانی است که گاهی خشونت را با تعصب اشتباه می گیرد. او و سیدجلال حسینی به خاطر حمله به داور و فریادکشیدن سر او دو کارت زرد گرفتند. کارت هایی که در لیگ داخلی دقیقاً به همین دلیل می گیرند. لحظاتی چنان سر داور داد می زنند و به طرف او یورش می برند که بیننده تلویزیونی هم وحشت می کند! دلیل این رفتار دقیقاً چیست؟

۶- «بیرانوند آن قدر تو دروازه هیچ کاری از دستش برنمیاد که پتانسیل اینو داره که تو ستاد بحران کشور هم استخدام شه، خوب میتونه این نقش رو هم اونجا ایفا کنه»! شوخی کردن با دروازه بان اول تیم ملی یکی از اتفاقات بسیار معمول بعد از هر بازی پرسپولیس است. شاید نشود او را مقصر اصلی سه گل خورده قلمداد کرد اما در ترافیک دروازه بانان خوب، همیشه از دروازه‌بان تیم ملی توقعات بیشتری می‌رود.

۷- بغداد بونجاح ستاره الجزایری السد نمایش درخشانی داشت. هم با سر گل زد و هم با از پیش رو برداشتن سیدجلال ضربه دقیقی با پای راست زد و دبل کرد. او با تکنیک خوب و قدرت دوندگی به خوبی فشار را روی دروازه پرسپولیس نگه می‌داشت. سبکی نزدیک به بازیکنان مراکش که در جام جهانی رویاروی آنها قرار خواهیم گرفت.

۸- خط دفاعی پرسپولیس که در لیگ داخلی نفوذناپدیر به نظر می رسد در این بازی از‌ هم‌ گسیخته و تسلیم به نظر می‌رسید. بهترین عنصر دفاعی این بازی البته یک ایرانی بود؛ مرتضی پورعلی گنجی که برای السد توپ می‌زد. او مسلط، بی‌حاشیه، مقتدر و تاثیرگذار بازی کرد. چیزی شبیه نمایش مهدی طارمی با لباس الغرافه مقابل تراکتورسازی!

۹- پرسپولیس بدون محسن مسلمان انگار یک حفره در میانه میدان دارد. تصمیم‌گیری در مورد او قطعاً جزو اختیارات برانکو است اما در این بازی علی علیپور زهردارترین مهاجم قرمزها صاحب توپ نمی‌شد، دوندگی‌های منشا هم کم‌اثر بود و تعویض او با عناصر دفاعی حیرت انگیز! با این همه قرمزها باید به برانکو اعتماد کنند. آنها راه دشواری در پیش دارند.

۱۰- لیگ قهرمانان ادامه دارد و گذر السد به تهران هم می‌افتد. طبعاً آنها روز آرامی را نخواهند داشت. این شکست شاید برای پرسپولیس ضروری بود. بعضی از بازیکنان این تیم گاهی با غرور به توپ ضربه می‌زنند و جوری قصد دریبل زدن مدافعان حریف را دارند که انگار پلی‌استیشن بازی می‌کنند! گاهی به نظر می‌رسد که پرسپولیس به بزرگترین حریف پرسپولیس تبدیل شده است. این بازی اما تمام شد. مهمترین بازی، بازی بعد است.»