​استاد دانشگاه نیوهمپشایر فشار بر ایران را عامل تنش‌های بیشتر دانست و گفت: به همان اندازه که رهبران اروپایی از ترامپ بیزار هستند، خیلی به ایران نیز متعهد نیستند.

پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

کرک دورسِی، استاد علوم سیاسی و روابط‌ بین‌الملل و تاریخ  دانشگاه نیوهمپشایر است. وی در حوزه‌ سیاست خارجی سال‌ها تدریس، مطالعه و بررسی کرده است.

کرک دورسِی در گفت‌وگو با ایلنا، نظرات خود را پیرامون تنش‌ها میان ایران و آمریکا بیان کرده است.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه استراتژی فشار حداکثری دو نتیجه خاص داشته است، گفت: این امر باعث افزایش تنش‌ها بین ایالات متحده و ایران شده است و برای هواداران ترامپ در ایالات متحده پیام واضحی ارسال کرده است که ترامپ در حمایت از اسرائیل و سخت‌گیری بر ایران مصمم است، از سوی دیگر به نظر می‌رسد این فشارها احتمال دستیابی ایران به بمب هسته‌ای را کاهش نداده و تحریم‌ها در مشکلات اقتصادی ایران نقش زیادی دارد.

وی افزود:  با همه این‌ها ترامپ از این سیاست دور نمی‌شود زیرا او نمی‌تواند چیزی بهتر را ببیند. اگر او بدون دستیابی به توافق با ایران موضع خود را نرم کند، در این صورت به  هواداران خود در ایالات متحده صدمه می‌زند. ترامپ به این هواداران احتیاج دارد تا نسبت به او علاقمند باشند و امیدی به پیروزی در انتخابات سال آینده برای وی داشته باشند.

استاد دانشگاه نیوهمپشایر در مورد راهکارهای ایران برای کاهش مشکلات اقتصادی گفت: ایران می‌تواند خواسته‌های ایالات متحده در مورد برنامه هسته‌ای خود را رعایت کند و یا می‌تواند کنترل دولت بر اقتصاد را کاهش دهد. انجام هر یک از این موارد پذیرش شکست یا اعتراف به این است که خط مشی قبلی اشتباه بوده. من تحت فشار فعلی آمریکا فکر نمی‌کنم ایران هیچ کدام از این موارد را انجام دهد.

وی در مورد کاهش تعهدات برجامی ایران اظهار کرد: سیاست ایالات متحده تغییر نخواهد کرد و من نمی‌بینم که رهبران اروپا نیز سیاست خود را تغییر دهند. بنابراین ایران در معرض این خطر قرار دارد که اروپایی‌ها ایران را به عنوان مشکل ببینند، نه ایالات متحده را. به همان اندازه که رهبران اروپایی از ترامپ بیزار هستند، خیلی به ایران نیز متعهد نیستند. اگر ایران بخواهد حمایت آن‌ها را داشته باشد، احتمالاً باید فعلاً به برجام متعهد باشد و سپس امیدوار باشد که مردم ایالات متحده شخص دیگری را در انتخابات به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کنند که ایران با او بتواند گفت‌وگوی جدیدی را آغاز کند. بنابراین احتمالاً کاهش تعهدات باعث می‌شود که ایران در آینده نتواند توافقی با آمریکا داشته باشد.

دورسی در ادامه در مورد تحریم‌ها تصریح کرد: تحریم‌ها تقریباً همیشه به جای حاکمیت یک ملت، به مردم آسیب می‌رساند، زیرا رهبران منابع لازم برای پرداخت هزینه‌های بالاتر و تهیه کالاهای کمیاب را دارند. افرادی که تحریم‌ها را تحمیل می‌کنند، این را می‌دانند، بنابراین از مردم می‌خواهند تا فشار خود را برای تغییر دولت اعمال کنند. تحریم‌ها به ندرت کاری برای تغییر سیاست انجام می‌دهند، اما آنها نوعی پیامی به دولت‌هاست مبنی بر اینکه قدم بعدی جنگ خواهد بود بنابراین، بله، تحریم یک نوع جنگ است، اما کاملاً جنگ نیست.

این استاد دانشگاه در مورد راه کاهش تنش‌ها خاطرنشان کرد: مذاکره همیشه ممکن است، اما در واشنگتن و تهران ما دو گروه از رهبران را داریم که به سادگی نمی‌خواهند مصالحه کنند. به نظر می‌رسد در انتخابات، ترامپ شکست خواهد خورد. با این وجود، هر دو کشور می‌توانند با نگفتن اظهارات تحریک‌آمیز و ظالمانه در مورد یکدیگر یا برداشتن قدم‌هایی که تحریم‌ها را تشدید می‌کند یا باعث کاهش تعهد به برجام می‌شود، تنش را کاهش دهند.

وی درباره حمایت‌های کاخ سفید از اعتراض‌های مردمی در ایران گفت: پمپئو حمایت خود را از مردم ایران ابراز داشت که این به معنای واقعی کلمه حمایت نیست اکثر رهبران آمریکا بر این باورند که اگر ایرانیان بتوانند آزادانه دولت خود را انتخاب کنند، دولتی را انتخاب می‌کردند که منافع مشابه دولت آمریکا داشته باشد. ممکن است درست نباشد. اما ما همچنین می‌بینیم که مردم ویتنام ترجیح می‌دهند با ایالات متحده دوست باشند تا اینکه توسط چین تحت فشار قرار گیرند. اگر از پمپئو بپرسید که چگونه می‌تواند از تحریم‌های اقتصادی صحبت کند و از مردم ایران حمایت کند، ممکن است خودش تصدیق کند که این رویه یک تناقض است اما وی همچنان می‌گوید که راه دیگری برای فشار بر دولت ایران وجود ندارد. البته ترامپ ابزاری جز فشار اقتصادی بر ایران ندارد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا این اظهارات دخالت در امور ایران است یا خیر؟ گفت: بله و خیر. بله، زیرا چنین اظهارنظرهایی در راستای ارسال پیام به مردم ایران است. نه، زیرا چیز خاصی در اظهارات وجود ندارد که بگوید مثلا شهروندان ایرانی باید چه کاری انجام دهند!

دورسی در پایان در مورد تحریم دارویی ایران اظهار کرد: موضع ایالات متحده این است که دولت ایران برای دسترسی به داروها باید سیاست‌های خود را تغییر دهد. در عین حال، آنها استدلال می‌کنند که بسیاری از داروها و وسایل پزشکی می‌توانند برای مقاصد دیگر مورد استفاده قرار گیرند، بنابراین معافیت آن‌ها از تحریم ممکن است به ایران اجازه دهد چیزهایی را دریافت کند که به طور عادی شامل تحریم‌ها می‌شود! ایجاد  تعادل مناسب میان تحریم‌ها و تجهیزات پزشکی دشوار است.