یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: به جای ترامپ دولتی نزدیک به اوباما هم روی کار می‌آمد، آمریکا از برجام خارج می‌شد.

برجام برای بایدن برگ‌برنده انتخاباتی نیست
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: کمتر از دو سال از دولت بایدن مانده و هنوز مذاکرات هسته‌ای به نتیجه نرسیده است. البته گفته می‌شود با میانجی‌گری عمان برخی مسائل میان دو کشور در حال رفع‌شدن است اما چه‌قدر می‌توان امیدوار بود که تا پایان دولت کنونی آمریکا مذاکرات هسته‌ای به نتیجه برسد و احیانا تحریم‌ها رفع شود؟

امیرعلی ابوالفتح، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، درباره این موضوع به «مثلث‌آنلاین» گفت: «بین ایران و آمریکا مذاکراتی غیرمستقیم در جریان است. واقعیت این است که دولت‌ها در قرن بیست‌ویکم با ابزارهای مختلف می‌توانند با هم سخن بگویند و حتی بدون اینکه نمایندگانشان روبه‌روی هم بنشینند، پیام‌هایشان ردوبدل می‌شود. در ایران هم سفارت سوئیس چهار دهه است که پیام‌های ایران و آمریکا را ردوبدل می‌کند. در موضوع هسته‌ای هم مذاکراتی غیرمستقیم وجود داشته و دارد. مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به عنوان مسئول حسن اجرای برجام این وظیفه را بر عهده داشت که پیام‌های ایران و آمریکا را یکدیگر برساند. در کنار اینها توئیت‌های مقامات دو کشور، سخنان سخنگوهای وزارت خارجه دو کشور، کنفرانس‌ها، همایش‌ها و... همه و همه ابزارهایی بوده و هست برای سخن‌گفتن دو کشور با یکدیگر».

او ادامه داد: «با این اوصاف نیازی به کشور میانجی نیست اما چون ایران و آمریکا به صورت مستقیم با هم مذاکره نمی‌کنند اگر قرار باشد به شکل رودررو با هم سخن بگویند، محلی باید تعیین شود؛ این محل هم باید در کشوری باشد که بی‌طرف است. مثلا برای مذاکرات هسته‌ای که قرار بود در اروپا برگزار شود، شهر وین در کشور اتریش در نظر گرفته شد. در آسیا هم عمان و قطر این ویژگی را دارند. عراق هم همین‌طور است اما به دلیل بی‌ثباتی درونی‌اش شرایطی دارد که چندان نمی‌تواند میزبان چنین گفت‌وگوهایی باشد. نقش عمان در ارتباط ایران و آمریکا همین‌قدر است و نباید چنین تعریف که این کشور میانجی‌گر واقعی میان ایران و آمریکاست».

این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «به طور کلی من چشم‌انداز روشنی را برای به نتیجه‌رسیدن مذاکرات هسته‌ای تا پایان این دوره از ریاست‌جمهوری آمریکا نمی‌بینم. بایدن که می‌خواهد وارد کارزار انتخابات شود، سعی می‌کند به مسائلی بپردازد که برایش رأی‌آور است؛ موضوعاتی که برای مردم آمریکا دارای اهمیت است و بعید است وارد موضوعاتی چالشی شود؛ به ویژه آنکه او علاوه بر مخالفان جمهوری‌خواهش در میان دموکرات‌ها هم مخالف دارد. ضمن اینکه موضوع هسته‌ای ایران لزوما مربوط به دولت‌ها نیست و بیشتر مربوط به حاکمیت‌هاست. اوباما رفت، ترامپ آمد، ترامپ رفت و بایدن آمد. در ایران هم احمدی‌نژاد رفت، روحانی آمد و بعد از او رئیسی آمد و در تمام این احوال سیاست‌های کلان دو کشور درباره موضوع هسته‌ای تقریبا واحد بوده است. اگر بایدن می‌خواست مسئله را حل کند در همین دوسال و خرده‌ای که وقت داشت، این کار را می‌کرد و حتی به نظر من اگر به جای ترامپ یک دولت نزدیک به اوباما هم روی کار می‌آمد احتمال خروج آمریکا از برجام وجود داشت».

ابوالفتح در پایان گفت: «برای شهروندان آمریکا نه برجام مهم است و نه احیای آن. آنها مشکلات خودشان را دارند و در این بین سیاست خارجی برایشان چندان دارای اولویت نیست؛ مگر موضوعاتی در سیاست خارجی که به اوضاع و احوال خودشان هم مرتبط باشد. مثلا جنگ آمریکا علیه عراق برای شهروندان آمریکایی مهم بود زیرا جوانان آمریکایی در عراق کشته می‌شدند یا جنگ روسیه و اوکراین بریاشان مهم است زیرا بخش مهمی از هزینه تسلیحانی اوکراین را آمریکا می‌دهند و مردم آمریکا احساس می‌کنند با پول مالیاتی که می‌پردازند این هزینه پرداخت می‌شود و از سوی دیگر مردم آمریکا تصور می‌کنند اگر روسیه پیروز جنگ شود، به نوعی بر اروپا سلطه می‌یابد و در آن صورت رفت‌وآمدشان به اروپا دچار مشکل می‌شود. افزون بر اینها مسئله انرژی هم برایشان مهم است و جنگ اوکراین در این موضوع تعیین‌کننده است اما بحث ایران برای عموم مردم آمریکا مهم نیست؛ شاید برای طیفی از نخبگان این کشور بااهمیت باشد اما نمی‌توان گفت برجام برگ برنده انتخاباتی بایدن است».