چرا اصلاح‌طلبان و لاریجانی به ائتلاف نمی‌رسند؟

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: علی لاریجانی تحرکات انتخاباتی خود را آغاز کرده و شنیده‌ها حاکی از آن است که او می‌خواهد به طور غیرمستقیم تأثیر خود را در انتخابات بگذارد. این میان اعتدالی‌ها یا همان نزدیکان حسن روحانی بسیار تمایل دارند تا  با او به ائتلاف برسند. از طرفی همین طیف مایل است با اصلاح‌طلبان هم ائتلاف کند زیرا می‌داند به جز ائتلاف هیچ راهی برای کسب رأی ندارد و نسبت به نداشتن سرمایه‌ اجتماعی آگاه است.

اصلاح‌طلبان اما هنوز در تردید به سر می‌برند که آیا با همان سیاست سال92 یعنی ائتلاف با یک غیراصلاح‌طلب وارد انتخابات شوند یا صرفا از نامزدهای اصلاح‌طلب حمایت کنند. برخی از اصلاح‌طلبان طرفدار ائتلاف‌اند و می‌گویند باید ظرفیت‌های ممکن را هرچه بیشتر افزایش داد؛ ولو با ائتلاف اما طیف‌هایی هم هستند که اصرار بر ورود اصلاح‌طلبانه دارند. در واقع تا اینجای کار نمی‌شود گفت موضع نهایی اصلاح‌طلبان درباره ائتلاف چیست.

می‌رسیم به علی لاریجانی؛ به نظر می‌رسد علی لاریجانی تصمیمش را گرفته است و نشانه‌ها حاکی از آن است که او رغبتی به ائتلاف با اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها ندارد؛ به چند دلیل: نخست آنکه او می‌‌خواهد به پایگاه سنتی‌اش بازگردد و اگر در یک دهه گذشته به واسطه حمایت‌هایش از دولت روحانی به ویژه در حوزه سیاست خارجی قدری از اصولگرایان فاصله گرفت، حالا می‌خواهد این فاصله را کم و روابط مخدوش را ترمیم کند.

از طرفی لاریجانی می‌داند اصلاح‌طلبان برایش آورده‌ای نخواهند زیرا آنها در شرایط کنونی در ضعیف‌ترین حالت خود از نظر سرمایه اجتماعی قرار دارند و برای مثال اگر زمانی اصلاح‌طلبان می‌توانستند برای روحانی رأی‌آور باشند اکنون همین‌ ویژگی را هم برای لاریجانی نمی‌توانند داشته باشند.

نکته دیگر آن است که لاریجانی نیرویی محافظه‌کار است و در شرایطی که بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان تقریبا اپوزیسیون شده‌اند، نمی‌خواهد هم‌سفره نیروهایی باشد که چنین مواضعی را اتخاذ می‌کنند ولو آنکه حتی بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان هم میانه رو و باورمند با اصول و چارچوب‌ها باشند، اما لاریجانی محافظه‌کار در شرایط کنونی ریسک نزدیک‌شدن به اصلاح‌طلبان را نمی‌کند.

علی لاریجانی با اعتدالی‌ها هم، هم‌پیمان نمی‌شود زیرا آنها مانند سرباری برای هر نیروی سیاسی‌اند زیرا نه سرمایه‌ اجتماعی خاصی دارند و نه مقبولیت نسبی حداقل نزد خواص سیاسی؛ به نوعی لاریجانی می‌داند اگر نزدیک به روحانی و اطرافیانش در حزب اعتدال و توسعه شود، جز مخدودش‌شدن اعتبارش نصیبی نخواهد داشت.