۴ مورد از آسیب های جسمانی در محیط کار
به نقل از ایمن ابزار تهران با توجه به افزایش چشمگیر جمعیت و گسترش صنعت در زمینه های مختلف، محیط های صنعتی و کارگاهی متعددی در سطح و اطراف شهر ها پدید آمده اند و فرصت های شغلی زیادی را هم به وجود آورده اند. افراد زیادی امروزه در کارگاه های تولید مصالح، پوشاک و حتی بسته بندی مواد خوراکی مشغول به کار هستند. با این تفاسیر می توان گفت جمعیت فعالین مشغول به کار در این حوزه قابل توجه است.

کارگران عمرانی نیز به دلیل نیاز بی بدل به نیروی انسانی برای توسعه و پیشبرد پروژه های عمرانی و ساختمانی جز دیگری از بدنه نیروی انسانی اقتصاد و عمران هر کشور به شمار می آیند. همچنین خطرات و آسیب های جسمانی فقط به گروه های ذکر شده خلاصه نمی شود بلکه دیگر گروه های کاری نظیر افرادی که در طول مدت زمان کار پشت میز می نشینند، یا افرادی که در ارتفاع مشغول به کار هستند و افرادی که در دریا و روی کشتی و یا دکل های نفتی مشغول به کار هستند نیز مشمول مخاطرات کاری می شوند.
با وجود جمعیت زیاد کارگران و فعالان این حوزه، توجه به استاندارد های محیط کار، استفاده از لباس های و ابزار و وسایل مناسب برای این محیط ها الزامی می نماید.
در ابتدا به معرفی متداول ترین آسیب های جسمانی در محیط های کاری می پردازیم و در ادامه راهکار های لازم را ارائه می کنیم.
آسیب های چشمی در محیط کار:
این دسته از آسیب ها معمولا در محیط های کارگاهی تراش کاری و یا محیط هایی که با مواد و گاز های شیمیایی در تماس هستند، روی می دهند.
آسیب های چشمی گاهی می توانند نه شدید بلکه جبران ناپذیر باشند. بنابراین استفاده از لوازم ایمنی و پیشگیری یکی از ضروری ترین کار هاست. یکی از ساده ترین روش ها استفاده از عینک های ایمنی است، این عینک ها به گونه ای طراحی شده اند که از چشم ها در برابر گاز ها و بخارات و ذرات ریز و خطرناکی همچون براده های فلزات و براده های چوب و حتی پاشش مایعات با دمای بالا و واکنش پذیری بالا محافظت کند.
آسیب های ستون فقرات در کار:
کار های فیزیکی در محیط های کارگاهی معمولا همراه با بلند کردن و جا به جا کردن اجسام سنگین وزن و یا بازه های طولانی ایستادن و یا حتی مسافت های زیاد در شرایط پیاده روی کردن است.
این آسیبها میتوانند بهعلت جابجایی نادرست بارهای سنگین، نشستن طولانیمدت در وضعیت نادرست، و عدم استفاده از تجهیزات مناسب به وجود آیند. آسیبهای ستون فقرات نهتنها میتوانند منجر به دردهای مزمن و کاهش کیفیت زندگی افراد شوند، بلکه میتوانند تأثیرات منفی بر روی بهرهوری و کارایی کارکنان نیز داشته باشند.
یکی از اصلیترین دلایل آسیبهای ستون فقرات، جابجایی نادرست بارهای سنگین است. بسیاری از کارگران عادت دارند که بهجای خم شدن از زانوها، از کمر خود برای بلند کردن اجسام سنگین استفاده کنند. این رفتار نادرست میتواند فشار زیادی به ناحیه کمر وارد کند و منجر به مشکلات جدی، مانند دیسک کمر و آسیبهای شدید به ستون فقرات شود.
نشستن طولانیمدت در وضعیت نادرست نیز یکی دیگر از عوامل خطر برای آسیبهای ستون فقرات است. بسیاری از کارکنان در محیطهای اداری بدون توجه به اصول ارگونومیک نشسته و ساعتها در یک وضعیت نامناسب میمانند. این موضوع میتواند به فشار بر روی دیسکها و عضلات کمر منجر شود و در نهایت به مشکلات جدی منتهی گردد.
برای کاهش خطر آسیبهای ستون فقرات، اتخاذ تدابیر پیشگیرانه بسیار مهم است. برخی از این تدابیر عبارتند از:
آموزش در خصوص جابجایی صحیح بارها: آموزش کارکنان در خصوص تکنیکهای صحیح جابجایی بارها میتواند تأثیر زیادی در پیشگیری از آسیبها داشته باشد. کارکنان باید یاد بگیرند که با خم کردن زانوها و استفاده از پاها برای بلند کردن اجسام، فشار کمتری به کمر خود وارد کنند
استفاده از تجهیزات مناسب: بهرهگیری از تجهیزات جابجایی، مانند لیفتراکها و تجهیزات بالابر، میتواند به کاهش نیاز به جابجایی دستی بارها کمک کند. همچنین، استفاده از کمر بندهای حمایتی میتواند در مواقعی که بارهای سنگین باید جابجا شوند، مفید باشد.
طراحی ارگونومیک محیط کار: محیطهای کار باید بهگونهای طراحی شوند که شرایط نشستن و ایستادن مناسب را فراهم کنند. صندلیهای اداری باید قابل تنظیم باشند و از حمایت مناسب برای کمر برخوردار باشند. در کارگاهها، اطمینان از ارتفاع مناسب کارگاه و سطوح کار میتواند به کاهش فشار بر روی ستون فقرات کمک کند.
استفاده از کفشهای ایمنی: کفش ایمنی با طراحی ارگونومیک و مناسب میتوانند به توزیع بهتر وزن بدن و جلوگیری از آسیبهای اضافی به ستون فقرات کمک کنند. این کفشها باید دارای کفیهای مناسب و ضد لغزش باشند تا از لغزش و افتادن نیز جلوگیری کنند. همچنین از ضربه جلوگیری میکنند و دمای درون کفش را مطلوب نگه میدارند با طراحی اصولی و به خصوصی که دارند، به گونه ای عمل میکنند که تکیه گاهی مناسب برای راه رفتن و ایستادن و یا حتی کمک به حمل برای احسام سنگین را به عمل می آورند تا کمترین فشاری به کمر و ستون فقرات فرد منتقل شود.
کفشهای ایمنی معمولاً دارای کفیهای مقاوم و رویههای سخت هستند که از پا در برابر ضربات و فشار محافظت میکنند. طراحی این کفشها به گونهای است که از لیز خوردن روی سطوح ناپایدار جلوگیری میکند و از آسیب های ناشی از آن نظیر جا به جایی مهره ها در اثر ضربه و افتادن پیشگیری می کند. بسیاری از کفشهای ایمنی به گونهای طراحی شدهاند که از راحتی و حمایت کافی برای پا و قوس آن برخوردارند در نتیجه در اثر ایستادن های طولانی کمترین فشار ممکن را به کمر وارد می کنند و از کمردرد های مضمن پس از یک روز کاری خسته کننده، جلوگیری می کنند. (یکی از باور های اشتباه درباره استفاده از این کفش ها این است که تنها در کارخانه ها و صنعت های بزرگ باید استفاده کرد، در صورتی حتی در محیط های کارمندی نیز میتوانید از کفش پرسنلی استفاده کنید)
علاوه به استفاده از لباس و کفش مناسب همچنین توجه به شیوه یادگیری صحیح بلند کردن اشیاء و کمک گرفتن از پا ها برای بلند کردن به جای کامل خم شدن نیز میتواند به شدت تاثیر گذار باشد.
آسیب رسیدن به پا در محیط کار
یکی از متداول ترین آسیب های فیزیکی در محیط های کاری آسیب دیدن پا ها در اثر ضربه و یا سقوط اجسام به روی پا هاست. از دیگر مواردی که در این زمینه به شدت مرسوم است بوی بد پا ها به دلیل استفاده نکردن از کفش های مناسب و کفی های مرغوب است که گاهی اوقات حتی ممکن است به بیماری های پوستی نیز بیانجامد.
یکی از مهمترین عوامل مؤثر در کاهش این آسیبها، استفاده از کفشهای ایمنی مناسب است. این کفشها معمولاً دارای کفیهای مقاوم و ضد لغزش هستند که از پاها در برابر ضربات و فشارهای ناشی از سقوط اجسام محافظت میکنند. همچنین، طراحی ارگونومیک این کفشها به حمایت از قوس پا و راحتی در طول روز کمک میکند.
ساده ترین راه جلوگیری از این آسیب ها، استفاده از کفش های ایمنی است که به گونه ای طراحی شده اند که از ضربه به پا ها جلوگیری کنند و با طراحی مدرن و به خصوصی که دارند راحتی را حتی در زمان های طولانی برای شما به ارمغان بیاورند. در طراحی این کفش ها از سیستم به خصوصی برای تهویه هوای درون کفش به کار گرفته شده است که با عث می شود دمای درون کفش حفظ شود و همچنین از ایحاد بوی نامطبوع جلوگیری شود و این آثار به حداقل میزان ممکن برسد.
همچنین کفش های ایمنی با برداشتن عمده فشار از کف پا و پخش کردن فشار در نقاط تماس مختلف و طراحی ارگونومیک باعث می شود که آسیب به زانو ها نیز کم شود و به حداقل ممکن برسد.
توصیه میشود که کارگران به طور منظم کفشهای خود را بررسی کرده و در صورت وجود هر گونه آسیب یا فرسودگی، آنها را تعویض کنند. با اتخاذ این تدابیر، میتوان به طور قابل توجهی خطر آسیبهای پا را در محیط کار کاهش داد و سلامت کارکنان را حفظ کرد.
آسیب های ناشی از افتادن و لغزش در محیط کار:
آسیبهای ناشی از لغزش و افتادن در محیطهای کار و کارگاهی یکی از مهمترین عوامل بروز حوادث است. این نوع آسیبها میتوانند بهویژه در سطوح مرطوب، ناپایدار یا ناهموار به وقوع بپیوندند و عواقب جدی برای کارکنان به همراه داشته باشند. وقتی که یک کارمند بر روی سطحی لیز یا ناهموار قدم میگذارد، احتمال لغزش و افتادن بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد. این سقوطها ممکن است به آسیبهای شدید، مانند شکستگی استخوانها، پیچخوردگی مفاصل، یا حتی صدمات به ناحیه سر و گردن منجر شود.
عوامل متعددی میتوانند به بروز چنین حوادثی کمک کنند؛ از جمله ریختن مایعات، وجود گرد و غبار، یا نداشتن طراحی مناسب در محیط کار. همچنین، عدم توجه به شرایط آب و هوایی مانند باران یا برف، که میتواند بر روی سطوح خارجی تأثیر بگذارد، نیز از دیگر دلایل این آسیبهاست.
یکی از بهترین راهکارها برای جلوگیری از آسیبهای ناشی از لغزش و افتادن، استفاده از کفشهای ایمنی مناسب است. این کفشها بهگونهای طراحی شدهاند که دارای کفیهای ضد لغزش هستند، که میتواند از لیز خوردن بر روی سطوح مرطوب یا ناپایدار جلوگیری کند. انتخاب کفشهایی با قابلیت چسبندگی بالا و طراحی ارگونومیک میتواند به حفظ تعادل و ثبات هنگام حرکت در محیط کار کمک کند.
علاوه بر این، کارکنان باید به آموزشهای لازم درباره خطرات لغزش و روشهای پیشگیری از آنها توجه داشته باشند. این آموزشها میتوانند شامل تکنیکهای درست قدمزدن بر روی سطوح مختلف و آگاهی از نشانههای خطر باشد. در نهایت، بهبود شرایط محیط کار از جمله تمیز نگهداشتن سطوح و استفاده از مواد ضد لغزش، میتواند به کاهش خطرات کمک کند.
با اتخاذ این تدابیر، میتوان بهطور مؤثری از آسیبهای ناشی از لغزش و افتادن جلوگیری کرد و محیطی ایمنتر برای تمامی کارکنان فراهم ساخت.
دیدگاه تان را بنویسید