سنت الهی، نصرت اوست/ 9 نکته درباره سخنرانی رهبر انقلاب که در واقع یک ضدحمله در حوزه عملیات روانی بود
سخنرانی رهبر انقلاب در روز دوشنبه 22 مرداد بیتردید یکی از سخنرانیهای مهم رهبری در سال 1397 بود. از اینرو تصمیم گرفتیم فارغ از متن سخنان، 9 نکته از این سخنان را به صورت خاص، مورد مطالعه قرار دهیم.

مثلث/ مصطفی آرانی: قبل از هر چیز باید این سخنرانی را سخنرانی برای خنثیسازی جنگ روانی دانست که این روزها با شدت در برابر کشورمان توسط دشمنان و مخالفان وجود دارد. چرا؟
1- تیتر کلی رسانهها از سخنرانی رهبری این بود که «جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد.» این خلاصه ایده رهبر انقلاب درباره دو مساله مهم در سیاست خارجی ایران بود. رهبری البته گفتند که بابت هر دوی این مسائل استدلال دارند و صرفا شعار نمیدهند و برای این مطلب، در ادامه سخنرانی خود، استدلال کردند. با این حال، این سخن فارغ از این استدلالها در واقع پاسخی به جنگ روانی بود که این روزها در سطح افکار عمومی وجود دارد. افکار عمومی این روزها دائم در حال پرسش درباره جنگ و مذاکره بود و به این ترتیب این سوال، پاسخی روشن و صریح به این سوالات بود.
2- رهبری درباره وضعیت اقتصادی داخلی کشور هم یک نظر دوگزارهای داشتند؛ نخست اینکه «عامل این حوادث، تحریمهای خارجی نیست»، بلکه «عامل این حوادث، درونی است، مشکلات داخلی است.» و دوم اینکه «در کشور هیچ بنبستی وجود ندارد؛ در همین زمینه اقتصادی، هیچ بنبستی وجود ندارد.» باز هم این محورها به نوعی تلاش برای خنثیکردن فضاسازی عمومی است. در حل حاضر شبح تحریم بر سر بسیاری از فعالیتهای اقتصادی وجود دارد و از سوی دیگر نوعی ناامیدی به وجود آمده که قرار است این دو گزاره این دو فرضیه را باطل کند.
3- اما سوال این است که باید برای این مشکلات، انگشت اتهام را به سمت چه کسی گرفت؟ رهبری در عین انتقاد شدید از مسئولین (که به نظر میرسد منظورشان مسئولین قوه مجریه باشند) تلاش کردند که این اتهام در حد یک خطا باقی بماند و نه یک خیانت. «زبان بنده اینجور نمیگردد که راحت بگویم فلانی یا فلانکَسها خیانت میکنند؛ نه، اما بالاخره خطا کردند و خطای مهمی کردند که ضررش به مردم برگشت.» تفکیک خطا از خیانت، در سخنان رهبری از اینرو بود که در عین حفظ فضای انتقادی، از ملتهبشدن فضا علیه دولت جلوگیری شود تا دولت بتواند کار خود را انجام دهد.
4- پرهیز از فضاسازی علیه دستگاههای کشور و کارکرد اصلی آنها، به صراحت در بخشی دیگر از سخنرانی رهبری هم دیده شد؛ جایی که رهبری در برابر شعار مفسد اقتصادی اعدام گردد بهصراحت اعتراض کردند که «شما مگر دادگاهید که میگویید اعدام باید گردد؟ بعضیهایشان ممکن است اعدامی باشند، بعضی ممکن است نخیر، اعدامی نباشند، حبسی باشند؛ فضاسازی نکنید که «اعدام باید گردد» که مجبور بشوند [اعدام کنند]؛ البته مجبور که نمیشوند، مراعات میکنند. بنده نوشتهام باید عادلانه باشد و با دقت انجام بگیرد؛ یعنی کار بایستی دقیق و عادلانه انجام بگیرد.» این سخنان علاوه بر اینکه در برابر فضاسازیها بود، گامی برای حکومت قانون و البته برای حفظ استقلال دستگاه قضایی و انجام دادرسی به صورت عادلانه بود.
5-در این میان، توجه رهبر انقلاب به یک موضوع خاص اقتصادی جالب توجه بود. رهبری دستکم برای سومین بار متوالی (سخنرانی عیدفطر، سخنرانی در جمع اعضای هیات دولت و این سخنرانی) به موضوع نقدینگی توجه کردند. رقم ترسناک 1600 هزار میلیارد تومانی فعلی که روز به روز در حال افزایش است شاید هسته مرکزی مشکلات اقتصادی داخلی باشد.
6- رهبری در این سخنان بهصراحت در برابر دو ایده دو شخصیت سیاسی هم موضع گرفتند. یکی فساد سیستمی که بیش از هر کسی توسط احمد توکلی بیان شده است. ایشان گفتند: «یکجوری حرف میزنند که گویا همه فاسدند، همه مدیران را و همه دستگاهها را فساد گرفته! نه آقا، اینجوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند. بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ اما این یک حرف است، اینکه شما جوری حرف بزنی که شنونده خیال کند همهجا را فساد گرفته [حرف دیگری است]. بعضیها تعبیرات فرنگی هم به کار میبرند: فساد سیستمی.»
یکی هم در برابر سخنان احمدینژاد که از روحانی خواسته بود کنار برود: «بعضیها جوری حرف میزنند، جوری اقدام میکنند که به اسم اینکه میخواهیم اوضاع را درست کنیم یا مثلا فرض کنید طرفدار ضعفا و مانند اینها [هستیم]، در نقشه دشمن کار میکنند، خودشان ملتفت نیستند. اینهایی که خطاب میکنند به دولت که بایستی دولت برکنار بشود و از این قبیل حرفها، اینها دارند در نقشه دشمن کار میکنند. نخیر، دولت باید با قوّت سرِ کار بماند، کارها را باید این دولت انجام بدهد.»
7- یکی از نکات جالب توجه در این سخنرانی رهبری، اشاره به موضوعات روز به عنوان مصادیق ایدههایشان بود. توجه به دو جنایت سعودی در یمن که متاسفانه در رسانههای ایران کمتر بازتاب یافت، مذاکرات آمریکا با کرهشمالی و نیز مساله جداکردن فرزندان از مادرانشان در آمریکا سه مثال روزی بود که رهبری در این سخنرانی از آن استفاده کردند.
8- یکی دیگر از موضوعات جالب توجه در سخنرانی رهبری این بود که ایشان با وجود اشاره به ممنوعیت مذاکره با آمریکا، دو شرط برای این مذاکره گذاشتند که در واقع یک شرط آن، شرط ممکن و یک شرط آن به بیان ایشان شرط محال بود. شرط ممکن این بود که «آنوقتی که جمهوری اسلامی از لحاظ اقتصادی، از لحاظ فرهنگی، به آن اقتداری که ما در نظر گرفتهایم برسد، آنجا برود مذاکره کند؛ حرفی نیست. امروز چنین چیزی وجود ندارد؛ ما اگر چنانچه برویم مذاکره کنیم، قطعا این مذاکره به ضرر ما تمام خواهد شد» و شرط محال این است که «اگر چنانچه یکوقتی هم بر فرض محال قرار بود دولت جمهوری اسلامی با رژیم آمریکا مذاکره هم بکند، با این دولت کنونی آمریکا هرگز مذاکره نمیکرد.»
10- و در نهایت اشاره به مساله دست قدرت خداوند و امدادهای الهی. من پیش از این هم نوشتم که پشت رهبر انقلاب به سنتهای الهی گرم است؛ سنتهایی که نشان میدهد در نهایت پیروزی با کسانی است که به خداوند ایمان داشته باشند. در شرایطی که تصور میشود جامعه و حکومت سختترین روزهای خود را میگذراند؛ رهبری آرام است چرا که سنت الهی، نصرت اوست.
دیدگاه تان را بنویسید