فشار اقتصادی جایگزین حمله به تهران شد
رسانه‌های آمریکایی به تازگی گزارش داده‌اند که فشار اقتصادی به عنوان یک استراتژی جدید در سیاست خارجی دونالد ترامپ در برابر ایران جایگزین حمله نظامی شده است. این تغییر رویکرد، واکنش‌های متفاوتی را در میان حامیان و منتقدان ترامپ به همراه داشته و به نظر می‌رسد که این استراتژی می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روابط بین‌المللی و امنیت منطقه‌ای داشته باشد.
رسانه‌های خارجی و بین‌المللی، به ویژه پایگاه آمریکایی پولیتیکو، به بررسی تغییرات در سیاست خارجی ترامپ در ارتباط با ایران پرداخته‌اند. یکی از معتمدان قدیمی ترامپ به پولیتیکو گفته است که فشارهای مخفیانه‌ای برای کنار گذاشتن تلاش‌های دیپلماتیک و پیوستن به اسرائیل در حمله به تهران وجود دارد. این موضوع نشان‌دهنده تنش‌های درونی در سیاست‌های ترامپ و چالش‌های پیش روی او در حفظ دیپلماسی است.
در این راستا، مایک هاکبی، سفیر آمریکا در اسرائیل، اعلام کرده که ترامپ ترجیح می‌دهد جمهوری اسلامی را از نظر مالی نابود کند تا اینکه با حمله نظامی به آن‌ها حمله کند. این رویکرد به وضوح نشان‌دهنده تغییر در استراتژی‌های نظامی و دیپلماتیک ایالات متحده است. به جای استفاده از نیروی نظامی، ترامپ به دنبال استفاده از ابزارهای اقتصادی و تحریم‌ها برای فشار به ایران است.
با این حال، گروهی از تندروهای جمهوری‌خواه در تلاش‌اند تا ترامپ را از تلاش‌های دیپلماتیک منصرف کنند و چراغ سبز حمله اسرائیل به تهران را روشن کنند. این فشارها می‌تواند به تنش‌های بیشتری در منطقه منجر شود و به افزایش خطرات نظامی بین دو کشور بیانجامد.
در این میان، ترامپ در صحبت‌های اخیر خود به تردید نسبت به توافق احتمالی با ایران اشاره کرده و گفته است که ایرانی‌ها به دنبال غنی‌سازی هستند و این موضوع می‌تواند به تنش‌های بیشتری منجر شود. او همچنین به این نکته اشاره کرده که اگر مذاکرات هسته‌ای شکست بخورد، ایالات متحده و اسرائیل ممکن است احساس کنند که مجبور به اقدام نظامی هستند.
با این حال، برخی از کارشناسان نظامی و هسته‌ای بر این باورند که اقدام نظامی تنها به طور موقت برنامه ایران را به عقب می‌برد و نمی‌تواند آن را به طور کامل نابود کند. در این شرایط، فشار اقتصادی به عنوان یک گزینه جدید مطرح شده است که ممکن است به مذاکرات بازگردد. این استراتژی می‌تواند به کاهش تنش‌ها و ایجاد فضایی برای دیپلماسی کمک کند.
در نهایت، اختلافات درون حزب جمهوری‌خواه بر سر سیاست خارجی و رویکرد ترامپ به ایران، به وضوح نمایان است. برخی از اعضای تندرو حزب، تلاش‌های دیپلماتیک را با تردید می‌نگرند، در حالی که جناح محافظه‌کارتر بر کاهش تنش‌ها با تهران اصرار دارد. این شکاف‌ها می‌تواند به چالش‌های بیشتری برای ترامپ در آینده منجر شود و بر تصمیمات او تأثیر بگذارد.
به طور کلی، این تغییرات در سیاست خارجی ترامپ نشان‌دهنده یک تغییر اساسی در رویکرد ایالات متحده به ایران و همچنین تأثیرات آن بر روابط بین‌المللی است. در حالی که برخی از تحلیلگران بر این باورند که فشار اقتصادی می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر در دیپلماسی عمل کند، دیگران نگرانند که این رویکرد ممکن است به تنش‌های بیشتری در منطقه منجر شود.