تقسیم کار آمریکا و اروپا برای فشار بر ایران
آمریکا و اروپا از ایران انتقام می‌گیرند؟
محمد ایرانی تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه گفت: آلمان، فرانسه و انگلستان سعی می‌کنند در قالب همان انتقام‌گیری سیاسی از تهران و با تقسیم وظایفی که با آمریکایی‌ها دارند، با فعال‌سازی مکانیسم ماشه، فشار را تا جایی بالا ببرند که ایران متقاعد به توقف چرخه سوخت هسته ای شود
محمد ایرانی، تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه و جهان عرب در گفت وگویی درباره احتمال از سرگیری مذاکرات غیر مستقیم میان ایران و آمریکا گفت: در این باره یک فضای دوگانه تحلیلی بین کارشناسان و ناظران وجود دارد دال بر اینکه طیفی معتقدند فعال‌سازی مکانیسم ماشه از سوی اروپایی‌ها تأثیر چندانی روی مسیر مذاکرات ایران و آمریکا نخواهد داشت و دو طرف منافع خود را در دور جدید مذاکرات پیگیری خواهند کرد. در مقابل طیف عمده‌ای از ناظران بر این واقعیت اذعان دارند که قطعا فعال‌سازی مکانیسم ماشه و سمت‌وسوی مذاکرات پیش‌رو، دو اتفاقی هستند که روی همدیگر تأثیر گذاشته و از هم تأثیر می‌پذیرند.
به همین دلیل نمی‌توان منکر تبعات این اقدام آلمان، فرانسه و انگلستان شد. به هر حال در عالم سیاست خارجی و دیپلماسی، همه موضوعات به نحوی درهم‌تنیده هستند و نمی‌توان این واقعیت را هم نادیده گرفت که اکنون همه طرف‌ها غربی یعنی اروپا و آمریکا، در یک جبهه واحد، خواسته‌ها، مطالبات و انتظارات یکسان و همسویی از ایران دارند. پس چه بخواهیم و چه نخواهیم، واقعا اگر سه کشور اروپایی طی امروز و فردا درخواستی برای فعال‌سازی مکانیسم ماشه از شورای امنیت داشته باشند، تأثیر خود را روی مذاکرات خواهد داشت.
وی درباره احتمال فعال سازی مکانیسم ماشه نیز گفت: آلمان، فرانسه و انگلستان سعی می‌کنند در قالب همان انتقام‌گیری سیاسی از تهران و با تقسیم وظایفی که با آمریکایی‌ها دارند، با فعال‌سازی مکانیسم ماشه، فشار را تا جایی بالا ببرند که ایران متقاعد به توقف چرخه سوخت هسته‌ای و پذیرش غنی‌سازی صفر درصد شود. این یک بازی پیچیده است؛ بنابراین اکنون وارد یک بازی پیچیده با اروپایی‌ها شده‌ایم که ریسک و تبعات آن برای ما بسیار زیاد است و در عین حال، فرصت کمی برای مدیریت این فضا وجود دارد.
وی در گفت و گو با شرق افزود: برخی موضع‌گیری‌های نسنجیده، به‌ویژه بعد از آغاز جنگ اوکراین، باعث حساسیت در اروپایی‌ها شد؛ چون جنگ اوکراین به امنیت و تمامیت اروپا ارتباط مستقیم داشت و آنها روی این موضوع به‌شدت حساس بودند؛ لذا هرگونه موضع‌گیری برخی مقامات برای حمایت از روسیه، تبعات مخرب خود را روی تخریب روابط با اروپا نشان داد. ضمن آنکه مسائلی مانند طعنه‌های پاییز و زمستان سرد اروپا، تحقیر اروپایی‌ها در مقوله تأمین انرژی و سایر قضایا نیز تخاصم را بیشتر کرد که به‌جای نفع، به ضرر ما تمام شد و ما را به این نقطه از تقابل رساند.
تا پیش از این، آلمان واقعا روابط بسیار خوبی با ایران داشت و فرانسوی‌ها هم همین‌طور؛ اما اکنون می‌بینیم که برلین و پاریس شدیدترین موضع‌گیری‌های ضدایرانی را دارند. خاطرتان هست در مسئله مذاکرات برجامی و پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵، امانوئل مکرون چه تلاش‌هایی کرد که این توافق حفظ شود؟ اما اکنون دیگر خبری از آن سیاست تعامل‌گرا و میانجیگرایانه نیست.
ایرانی با تاکید بر ضرورت استمرار گفت وگوهای غیر مستقیم میان ایران و آمریکا گفت: ایران اکنون پس از جنگ اخیر، توان و تمرکز لازم برای تقابل در چند جبهه برابر اسرائیلی‌ها، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تروئیکای اروپایی و آمریکا را ندارد. تنها ابزاری که در اختیار ایران است، تداوم مذاکرات و آغاز گفت‌وگوهای جدید با آمریکاست تا از طریق واشنگتن بتوان برلین، پاریس و لندن را برای جلوگیری از فعال‌سازی مکانیسم ماشه مدیریت کرد. باید در اسرع وقت شاهد استمرار گفت‌وگوها با آمریکا باشیم.
به گفته وی، در شرایط کنونی، تداوم جنگ به‌هیچ‌وجه به مصلحت کشور و مردم ایران نیست. تداوم این وضعیت با منافع و امنیت ملی ما سازگاری ندارد. راه‌حل عبور از این بحران، فقط و فقط دیپلماسی و ادامه گفت‌وگوهای هسته‌ای است. طبعا اگر مذاکرات هسته‌ای آغاز شود، می‌توان دیپلماسی موازی را برای کاهش تنش با اروپایی‌ها اجرا کرد.