مناظره علی‌خضریان وحسین نقاشی درباره جنبش دانشجویی ایران؛ عدالت

  • عدالت یا آزادی

    جنبش دانشجویی ایران فراز و نشیب‌های بسیاری را به خود دیده است و تقریبا در تمام ادوار سعی کرده است که وجه حقیقت‌طلبی را در خود زنده نگه دارد. از دوران پیش و پس از کودتای سال 32 دانشگاه به یکی از معدود کانون‌های انتقادی علیه رژیم پهلوی تبدیل شده بود و دانشجویان با وجود تمام محدودیت‌های حاکمیتی سعی می‌کردند که نسبت به وضع موجود انتقاد کنند و این انتقاد تا حوادث بعد از آن و مبارزه علنی علیه سلطنت محمدرضاشاه تا پیروزی انقلاب و دوران جنگ هم بیکار ننشست و پابه‌پای دیگر اقشار کشور علیه دشمن خارجی جنگید تا آنکه در دهه 70 و با تغییر نسل و البته با روی کار آمدن دولت اصلاحات چالش‌های جدیدی را تجربه کرد؛ اما فارغ از وجه حقیقت‌طلبی، عدالت‌خواهی هم یکی از فصل‌های مشترک جنبش دانشجویی در ایران است، به‌نحوی که یکی از شعارهای اصلی این جنبش در جریان انقلاب اسلامی عدالت و گاه با محور اقتصاد بوده است اما در گذر این فراز و نشیب‌ها مشاهده می‌شود که خاستگاه جنبش دانشجویی ایران خاصه در دهه 70 و حتی 80 به سمت گفتمان توسعه سیاسی می‌رود و آنچه امروز بسیار جلب توجه می‌کند این است که در سال‌های اخیر بازهم گفتمان اقتصادی با محور عدالت در میان فعالان دانشجویی جای خود را باز کرده است. علی خضریان و حسین نقاشی، دو فعال پیشین دانشجویی در مناظره‌ای در مثلث به بررسی خاستگاه‌های جنبش دانشجویی در ایران می‌پردازند که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

    |