گلیم دستباف ایرانی: از ریشه‌های باستانی تا نوآوریهای مدرن |مصاحبه اختصاصی با الهام اسدی، کارشناس هنری تولیدی ایبلو
در دل تاریخ غنی ایران، جایی که هنر و فرهنگ با یکدیگر تنیده شده‌اند، گلیم همچون نگینی درخشان می‌درخشد. این زیرانداز سنتی، که ریشه در هزاران سال پیش دارد، نه تنها نمادی از مهارت و خلاقیت دستان هنرمندان ایرانی است، بلکه بازتابی از زندگی، باورها و زیبایی‌های طبیعت این سرزمین باستانی به شمار می‌رود. تاریخچه گلیم به دوران پیش از میلاد بازمی‌گردد؛ کاوش‌های باستان‌شناسی در مناطقی مانند تپه سیلک کاشان، شواهدی از بافت‌های تخت‌مانند را آشکار کرده که قدمتی بیش از ۵۰۰۰ سال دارند. در متون کهن، از فردوسی تا حافظ، از "پلاس" – نام باستانی گلیم – یاد شده است، که نشان‌دهنده جایگاه والای آن در زندگی روزمره و آیینی ایرانیان باستان است.
گلیم‌بافی، مقدمه‌ای بر قالی‌بافی بود و در دوره هخامنشیان و ساسانیان، به عنوان ابزاری برای پوشش کف ایوان‌ها و خیمه‌های سلطنتی، به اوج شکوفایی رسید. در دوران صفویه، این هنر با نفوذ طرح‌های شرقی و غربی، به یک صنعت منظم تبدیل شد و در قاجار، با صادرات به اروپا، شهرت جهانی یافت. امروز، در حالی که جهان به سمت مدرنیته می‌شتابد، گلیم دستباف همچنان پلی میان گذشته و حال است؛ محصولی که نه تنها دکوراتیو است، بلکه حامل داستان‌های نسل‌هاست.
این گزارش، بر اساس مصاحبه‌ای با خانم الهام اسدی، کارشناس هنری و مدیر تولید در شرکت ایبلو، یکی از پیشگامان تولید مبلمان، فرش دستباف و گلیم در ایران تدوین شده است. ایبلو، با بیش از ۲۵ سال سابقه در صنعت چوب و بافت، از سال ۱۳۹۸ برند خود را با تمرکز بر محصولات اصیل و نوآورانه گسترش داده و سبد کالایی‌اش شامل مبلمان کلاسیک، مبلمان راحتی، مبل پازلی، میز ناهارخوری، صندلی و به ویژه گلیم‌های دستباف است. خانم اسدی، با سال‌ها تجربه در حفظ اصالت هنری، به ما کمک می‌کند تا از تفاوت‌های بافت‌ها بگوییم، انواع گلیم را بررسی کنیم، به رنگ‌ها و مواد اولیه بپردازیم و چالش‌های پیش رو را واکاوی نماییم. این گفتگو، نه تنها اطلاع‌رسان است، بلکه الهام‌بخش برای علاقه‌مندان به هنر سنتی ایرانی.
گزارشگر: خانم اسدی، اجازه بدهید پیش از ورود به مباحث فنی و طراحی، با یک زمینهٔ تاریخی شروع کنیم: گلیم چگونه در تاریخ هنر ایران شکل گرفت و جایگاه آن در فرهنگ ایرانی چیست؟
الهام اسدی: قطعاً. وقتی از گلیم صحبت می‌کنیم، در حقیقت به یکی از کهن‌ترین دستبافتههای بشر اشاره می‌کنیم که در دوره‌های پیش از تاریخ نیز حضور داشته است. می‌دانیم که گلیم بافی یکی از پیشگامان هنرهای بافندگی در منطقهٔ فلات ایران و خاورمیانه بوده است. در پژوهش‌ها آمده است که آغاز گلیم‌بافی در ایران را بین ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال پیش تخمین می‌زنند.
در برخی کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه‌های باستانی مانند سیلک در کاشان و تپه حصار، شواهدی از بافت‌های پارچه‌ای یا پشمی دیده شده که می‌تواند زمینه‌ای برای هنر گلیم باشد.
در ایران تاریخی، گلیم و پلاس (نام قدیمی که گاهی برای گلیم به کار رفته است) در متون شاعرانه به چشم می‌خورد؛ مثلاً در اشعار فردوسی و حافظ واژهٔ «پلاس» به عنوان نوعی زیرانداز یا پوشش ذکر شده است. در دوران‌های تاریخی مانند هخامنشی، ساسانی، اسلامی و به‌ویژه صفوی و قاجار، گلیم‌بافی نیز – اگرچه به نسبت قالی‌بافی کمتر برجسته – همچنان ادامه داشت و منطقه‌ای برای تبادل هنری بین ایلات و حکومت‌ها بود.
در میان عشایر نیز گلیم همیشه نقشی جدی داشته است؛ زنان و دختران ایل‌ها در اوقات فراغت به بافت گلیم مشغول می‌شدند و گلیم به نوعی بازتابی از عواطف، زیست بوم، طرح‌ها و نمادهای فرهنگی هر ایل بوده است. پس بی‌گمان، گلیم نه صرفاً یک زیرانداز، بلکه میراث فرهنگی زنده‌ای است که در لایه‌های زندگی مردمان ما تنیده شده است.
تفاوت گلیم، گبه، جاجیمو قالی چیست؟
خانم اسدی، برای شروع، می‌توانید تفاوت‌های کلیدی میان گلیم، گبه، جاجیم و قالی را برای خوانندگان توضیح دهید؟ این تمایزها اغلب برای علاقه‌مندان گیج‌کننده است.
خانم الهام اسدی: با کمال میل. اجازه دهید از پایه شروع کنم. همه این بافت‌ها ریشه در سنت‌های عشایری و روستایی ایران دارند، اما تفاوت‌هایشان در روش بافت، مواد اولیه و کاربرد نهفته است.
گلیم دستباف
این بافت تخت و بدون پرز است، که با روش "تار و پود افقی" بافته می‌شود. نخ‌های پشمی یا پنبه‌ای مستقیماً به هم گره می‌خورند، بدون اینکه گره‌ای برای ایجاد پرز وجود داشته باشد. گلیم نازک، محکم و مناسب برای کف‌پوش‌های روزمره یا دیوارآویز است. در ایبلو، ما گلیم را به عنوان مکمل مبلمان مدرن استفاده می‌کنیم، چون سبک و قابل حمل است.
گبه
برعکس، نوعی فرش دستباف پرزدار است که از پشم ضخیم و گره‌های نامنظم ساخته می‌شود. بافت آن شبیه قالی است، اما گره‌ها درشت‌تر و طرح‌ها انتزاعی‌ترند – اغلب الهام‌گرفته از طبیعت، مانند درختان یا حیوانات. گبه ضخیم‌تر و نرم‌تر از گلیم است و بیشتر برای زمستان‌ها یا مناطق سردسیر مانند بختیاری مناسب است. تفاوت اصلی با گلیم در وجود پرز است؛ گبه حس لوکس‌تری دارد، اما سنگین‌تر است.
تفاوت گلیم و گبه
– گبه یکی از دستبافتههای ساده‌تر است که معمولاً با طرح‌های ذهنی بافت می‌شود، گاهی بدون نقشه دقیق، و چنان‌که دیده شده، نقش‌های گبه آرام‌تر، مینیمالیستی‌تر و به شکل نمادین هستند.
– در گبه، ممکن است پشم ضخیم‌تر استفاده شود و بافت برجسته‌تر دیده شود؛ در حالی که گلیم بیشتر به بافت تخت و صاف گرایش دارد.
– طرح گبه غالباً ساده، محاوره‌ای و تداعی‌کنندهٔ ذهن بافنده است؛ گلیم اما می‌تواند شامل نقوش سنتی مهندسی‌شده‌تر باشد.
جاجیم
که گاهی به آن "جاجم" هم می‌گویند، نواری و طولی بافته می‌شود و معمولاً از نخ‌های رنگی پنبه‌ای یا پشمی تشکیل شده. این بافت برای دو منظور اصلی استفاده می‌شود: یا به عنوان تسمه‌های اسب و شتر در زندگی عشایری، یا دوخته‌شده به هم برای ایجاد روکش یا پرده. جاجیم نازک‌تر از گلیم است و طرح‌هایش راه‌راه و هندسی، بدون عمق زیاد. در مقایسه با گلیم، جاجیم انعطاف‌پذیرتر و سبک‌تر است، اما دوام کمتری برای کف‌پوش دارد.
تفاوت گلیم و جاجیم
– ضخامت و لطافت: جاجیم معمولاً نازک‌تر از گلیم است و لطافت بیشتری دارد؛ ضخامت جاجیم چیزی مابین یک پارچه و گلیم است.
– روش بافت و ابعاد: اغلب جاجیم به صورت نوارهای باریک بافته و سپس تکه‌ها به هم دوخته می‌شوند؛ در حالی که گلیم معمولاً از ابتدا با ابعاد کامل بافته می‌شود.
– چله‌کشی و نمای چله: در جاجیم، چله‌ها (نخ‌های عمودی) نمایان هستند و گاهی رنگی‌اند و در طراحی نقش دارند؛ ولی در گلیم، چله معمولاً دیده نمی‌شود و در طرح دخالتی ندارد.
– طرح‌ها و محدودیت‌ها: طرح‌های جاجیم محدود به راه‌راه یا نقوشی هستند که می‌توان با تار و پود عمودی یا افقی ایجاد کرد؛ اما گلیم انعطاف بیشتری در طرح پذیری دارد.
– کاربردها: جاجیم ممکن است به‌عنوان سفره، روتختی، روفرشی، روانداز و حتی پارچه مصرف شود؛ اما گلیم بیشتر به‌عنوان زیرانداز سبک یا عنصر تزئینی کاربرد دارد.
قالی
و سرانجام قالی، که سلطان بافت‌های ایرانی است. قالی با گره‌زنی عمودی (ترکی یا فارسی) روی دار افقی یا عمودی بافته می‌شود و پرزهای بلند و متراکم دارد. این بافت زمان‌بر و گران‌تر است، با طرح‌های پیچیده مانند گل‌فرنگی یا شکارگاه. قالی لوکس و ماندگار است، در حالی که گلیم اقتصادی‌تر و ساده‌تر. در ایبلو، ما قالی و گلیم را ترکیب می‌کنیم؛ مثلاً گلیم زیر مبل و قالی در مرکز اتاق.
تفاوت گلیم و قالی
– قالی دستباف دارای پرز است و از گره تشکیل می‌شود؛ اما گلیم به‌طور کلی بدون پرز و بافتی صاف دارد.
– در قالی، طرح قابل انعطاف و پیچیده است—با خطوط منحنی، تزیینات ظریف و نمایشی آزاد—در حالی که در گلیم طرح با تار و پود (بدون گره) بیان می‌شود.
– قالی معمولاً ضخیم‌تر است و به‌عنوان فرش اصلی در فضاها استفاده می‌شود، اما گلیم اغلب سبک‌تر است و کاربردهایی متنوع‌تر دارد (زیرانداز سبک، دیوارکوب، روفرشی و غیره).
– در فرآیند بافت، قالی نیازمند مهارت گره‌زنی و امکانات پیچیده‌تر است در حالی که گلیم با روش تار و پود ساده‌تر تولید می‌شود.
این تفاوت‌ها نه تنها فنی، بلکه فرهنگی‌اند. گلیم نماد سادگی عشایر است، در حالی که قالی تجلی دربارهای سلطنتی.
اشکال هندسی گلیم
گزارشگر: حالا که تفاوت‌ها را روشن کردیم، بیایید به انواع گلیم بپردازیم. از نظر شکل هندسی، گلیم‌ها از چه اشکالی برخوردارند؟
خانم اسدی: گلیم‌ها، به عنوان یک هنر انعطاف‌پذیر، در اشکال متنوعی تولید می‌شوند تا با نیازهای دکوراتیو مدرن همخوانی داشته باشند.
در ایبلو ما براساس چند شاخص اصلی، گلیم‌ها را دسته‌بندی می‌کنیم:
- شکل هندسی یا قالب کلی گلیم
- نوع طرح (سنتی، مدرن، مینیمال، تلفیقی)
- رنگ‌بندی و انتخاب الیاف
- مقیاس و سایز و کاربرد نهایی (زیرانداز، دیوارکوب، صندلی و غیره)
اجازه بده شکل هندسی را اول توضیح دهم:
انواع گلیم از نظر شکل هندسی
- گلیم مستطیلی استاندارد: رایج‌ترین فرم؛ هم‌طول و عرض مشخص دارد، عمدتاً برای کف استفاده می‌شود.
- گلیم مربعی: گاهی در فضاهایی کوچک‌تر یا به عنوان دیوارکوب استفاده می‌شود.
- گلیم گرد یا دایره‌ای: کمتر در بافت‌های سنتی دیده شده ولی در گلیم مدرن به کار می‌آید تا فضا را نرم‌تر نشان دهد.
- گلیم بیضی: نسخه‌ای بین مربع و دایره؛ می‌تواند در فضاهایی با مبلمان منحنی یا فضاهای مدرن جالب باشد.
- گلیم چندضلعی یا نامنظم: در برخی طراحی‌های مدرن، گلیم با لبه‌های غیرمعمول بافته می‌شود تا ترکیب با مبلمان غیرمتعارف یا فضاهای خاص هماهنگ شود.
در ایبلو ما گلیم مستطیلی و مربعی بیشتر تولید می‌کنیم، اما برای پروژه‌های خاص (هتل، دفاتر لوکس، ویلاها) درخواست گلیم گرد یا بیضی داریم و قادر هستیم طراحی و بافت آن را انجام دهیم.
انواع طرح گلیم دستباف
گزارشگر: در مورد طرح‌ها چطور؟ انواع طرح سنتی و مدرن گلیم را می‌توانید توصیف کنید؟ ایبلو چگونه در این زمینه نوآوری کرده؟
پاسخ خانم اسدی: طرح‌های گلیم، همچون آینه‌ای از فرهنگ ایران، تنوع بی‌پایانی دارند.
در سطح طراحی، گلیم را می‌توان به چند دسته طرحی تقسیم کرد:
طرح سنتی / قومی:
- نقوش ایلیاتی، ترنج، لچک، حیوانات، درخت زندگی، شمسه، جانوران اساطیری، گل، پرنده
- منابع الهام: ایل قشقایی، لر، کهگیلویه، کرمان، کردستان، سیستان و بلوچستان
- غالباً رنگ‌های خاکی، قرمز لاکی، سرمه‌ای، نخودی، خاکستری به کار می‌روند
- در این طرح‌ها رسم است که نمادهایی بومی (مانند چشم، سمبل آب، سمبل باران) وارد شوند تا گلیم حامل معنا باشد
در طرح‌های سنتی، نقش‌های هندسی مانند بته‌جقه، ترنج، خشتی و شطرنجی غالب‌اند. مثلاً گلیم قشقایی با خطوط شکسته و رنگ‌های گرم (قرمز، آبی فیروزه‌ای)، یا گلیم بختیاری با گل‌های درشت و حاشیه‌های پرجزئیات. این طرح‌ها نماد باروری، حفاظت و زندگی عشایری‌اند و از دوران باستان ریشه می‌گیرند.
طرح مدرن / معاصر:
- خط شکسته، هندسی ساده، اشکال انتزاعی، خطوط صاف، ترکیب اشکال هندسی (مثل مستطیل، مثلث، شبکه)
- حذف جزئیات پیچیده در جهت سبک‌سازی
- امکان ترکیب بافت‌های متفاوت (کمی برجستگی، بافت ترکیبی)
- برای مخاطبان شهری و دکورهای مینیمال جذاب است
طرح‌های مدرن، که ایبلو در آن پیشرو است، مینیمالیستی و انتزاعی‌اند. ما طرح‌های ساده با خطوط صاف، اشکال هندسی مینیمال (مانند دایره‌های توخالی یا نوارهای مورب) و ترکیب با المان‌های معاصر مانند گرافیکی‌های شهری تولید می‌کنیم. مثلاً یک گلیم مدرن با زمینه کرم و خطوط مشکی، که اصالت بافت تخت را حفظ می‌کند اما برای جوانان جذاب است
در ایبلو، با بازطراحی، طرح‌های سنتی را مینیمال کردیم؛ مثلاً بته‌جقه را به یک خط منحنی ساده تبدیل کردیم. این کار اصالت را حفظ می‌کند (با استفاده از نمادهای ایرانی) و همزمان، با سلیقه نسل Z همخوانی دارد. نتیجه؟ استقبال ۴۰ درصدی بیشتر از جوانان در سال گذشته، بر اساس فروش‌مان.
طرح تلفیقی (سنتی-مدرن):
- ترکیب عناصر سنتی (نماد، نقش حیوان یا گل) اما در قالبی مینیمالیستی یا تجریدی
- استفاده از رنگ‌های مدرن روی خطوط سنتی
- حفظ هویت و اصالت ولی در قالبی مناسب فضای معاصر
طرح مینیمال:
– کمترین جزئیات، تاکید بر رنگ و خط، فضاهای منفی
– ممکن است تنها یک یا دو رنگ متمایز و چند نوار یا مربع ساده داشته باشد
– این سبک برای جذب نسل جوان بسیار مؤثر است.
خلاقیت ایبلو در طراحی گلیم‌های جدید
گزارشگر: آیا می‌توانی مثال بزنی که ایبلو چطور در تولیدش طرح‌های کلاسیک را به مدرن بازطراحی کرده است؟
الهام اسدی: بله، یکی از پروژه‌های موفق ما، سری «کلیما» است که برپایه نقوش قشقایی طراحی شده اما با خطوط ساده‌تر، رنگ‌پس‌زمینه یکدست و تأکید بر فضای خالی بین نقش‌ها. بدین ترتیب طرح سنتی حفظ می‌شود اما فرم بصری برای فضای مدرن مناسب‌تر است. نسل جوان‌تر که شاید طرح‌های سنگین سنتی را نپذیرد، با این نسخه ارتباط بهتری برقرار می‌کند.
ما همچنین در تولید تخصص داریم گلیم‌هایی که فقط با رنگ‌های طبیعی بافته می‌شوند و طرح‌هایی با پالت رنگی ملایم و خاکی به کار می‌بریم که به سبک دکوراسیون مینیمالیست می‌آیند.
گلیم از چه چیزی تولید می شود
گزارشگر: مواد اولیه قلب تپنده هر بافتی است. در تولیدی ایبلو، از چه رنگ‌هایی و پشمی استفاده می‌کنید؟ تأکیدتان بر طبیعی بودن چقدر است؟
پاسخ خانم اسدی: در ایبلو، اصالت یعنی کیفیت برتر. ما از پشم مرغوب محلی، عمدتاً از مناطق بختیاری و قشقایی، استفاده می‌کنیم – پشمی نرم، بدون آلودگی و دو گره‌شده برای دوام بیشتر. این پشم سفید درجه یک است، که قابلیت رنگ‌پذیری عالی دارد و عمر بافت را تا ۵۰ سال افزایش می‌دهد.
مواد اولیه، رنگ و تکنیک بافت در تولیدی ایبلو
گزارشگر: یکی از موضوعاتی که مشتریان را حساس می‌کند، کیفیت نخ و رنگ است. شما در ایبلو از چه نوع الیافی استفاده می‌کنید و رنگ‌ها چگونه انتخاب و اجرا می‌شوند؟
الهام اسدی: موضوع مواد اولیه و رنگ‌بندی برای ما بسیار جدی است چون هم زیبایی گلیم و هم دوام آن بستگی مستقیم به آن دارد.
انتخاب الیاف
- در ایبلو از پشم طبیعی استفاده می‌کنیم؛ پشم چون از لحاظ گرما، الاستیسیته و دوام برتری دارد و حس دست‌طبیعی را منتقل می‌کند.
- برای پروژه‌های لوکس یا سفارش خاص، گاهی ترکیبی از پشم و ابریشم یا نخ‌های نایلونی با کیفیت بالا (برای استحکام بیشتر) استفاده می‌کنیم، اما اولویت ما همیشه پشم طبیعی است.
- ما تلاش می‌کنیم از پشم گوسفندانی که در زیست‌بوم محلی تغذیه شده‌اند استفاده کنیم؛ چرا که پشم‌های محلی معمولاً خواص بهتری دارند از نظر گرمادهی، رنگ‌پذیری و بافت پذیری.
رنگ‌بندی: رنگ طبیعی در برابر رنگ شیمیایی در تولید گلیم
ما در ایبلو به سمت استفاده از رنگ‌های طبیعی (گیاهی / معدنی) حرکت می‌کنیم. هدف ما این است که گلیم‌هایی تولید کنیم که نه فقط زیبا بلکه سالم باشند، با کمترین مواد شیمیایی ممکن، به ویژه برای افرادی که حساسیت دارند.
– رنگ‌زاهای گیاهی (مانند پوست گردو، روناس، روناس، چوب صندل، آنیل) برای به دست آوردن طیف‌های قهوه‌ای، زرد، نوک‌مدادی، خاکستری و سبز ملایم استفاده می‌شوند.
– برای رنگ‌های پررنگ‌تر مثل قرمز یا لاکی، از رنگ‌رُز (بوته رُز) یا گیاهانی مانند روناس با مدولات شیمیایی طبیعی استفاده می‌کنیم.
– ما کیفیت رنگ‌پذیری، پایداری در برابر نور، مقاومت به شستشو را آزمایش می‌کنیم تا رنگ‌ها بعد از گذشت زمان دوام بیاورند.
– در بعضی سفارش‌ها، اگر مشتری خواهان رنگ‌های پرکنتراست یا طیف مدرن باشد، ممکن است به ناچار از رنگ صنعتی با کیفیت بالا استفاده کنیم، اما اولویت ما همیشه رنگ طبیعی است.
این رنگ‌ها نه تنها ایمن و پایدارند، بلکه با گذشت زمان، عمق بیشتری می‌گیرند – برخلاف رنگ‌های شیمیایی که محو می‌شوند. در طرح‌های مدرن، رنگ‌های خنثی مانند خاکی، طوسی و بژ را با طبیعی‌ها ترکیب می‌کنیم تا حس آرامش بدهد. چالش اصلی، تامین گیاهان فصلی است، اما ما با کشاورزان محلی قرارداد داریم تا کیفیت ثابت بماند.
ما پروژه‌هایی در ایبلو داشته‌ایم که کاملاً با رنگ طبیعی بافته شده‌اند و توانسته‌ایم آن‌ها را به بازارهای بین‌المللی معرفی کنیم. این نقطهٔ تمایز ماست: گلیمی که رنگش از دل خاک و گیاه آمده باشد.
گزارشگر: با وجود حفظ طرح‌های سنتی، ایبلو چگونه توانسته گلیم‌های مینیمال و مدرن تولید کند که هم اصالت حفظ شود و هم جوانان استقبال کنند؟ مثال بزنید.
پاسخ خانم اسدی: دقیقاً! کلید موفقیت، تعادل میان سنت و مدرنیته است. ما طرح‌های سنتی را "بازطراحی" می‌کنیم: مثلاً نقش ترنج کلاسیک را به یک دایره مینیمال تبدیل کردیم، با پشم طبیعی و بافت تخت – اصالت حفظ می‌شود چون نمادها ایرانی‌اند، اما سادگی‌اش برای آپارتمان‌های کوچک جذاب است.
جوانان به دنبال دکور پایدار و منحصربه‌فردند؛ ما گلیم‌های مدرن را با مبلمان چوبی‌مان ست می‌کنیم، مانند یک ست ال با گلیم گرد خاکی‌رنگ. این نوآوری، گلیم را از موزه‌ها به خانه‌های جوانان برد.
گزارشگر: هر هنری چالش‌هایی دارد. در تولید گلیم دستباف، چه موانعی پیش روی ایبلو و صنعت کلی است؟ کاهش بافندگان چقدر جدی است؟
پاسخ خانم اسدی: چالش‌ها واقعی‌اند و گلیم نیاز به حمایت دارد. اول، کاهش بافندگان: نسل جوان به سمت مشاغل شهری می‌رود؛ ما فقط ۲۰ درصد بافندگان زیر ۴۰ سال داریم. در ایبلو، با کارگاه‌های آموزشی در روستاها، ۵۰ بافنده جوان تربیت کردیم، اما هزینه‌بر است.
دوم، هزینه مواد اولیه: پشم و رنگ‌های طبیعی با تورم، ۴۰ درصد گران‌تر شده. تامین ارز برای صادرات هم مشکل‌ساز است.
سوم، رقابت با محصولات ماشینی: گلیم ماشینی ارزان‌تر است، اما فاقد روح دستباف. ما با گواهی اصالت و داستان‌سرایی (هر گلیم یک QR کد برای داستان بافنده دارد) مقابله می‌کنیم.
چهارم، بازاریابی: ترندهای گوگل نشان می‌دهد جستجو برای "گلیم مدرن" افزایش یافته، اما گافی نیست. ایبلو با نمایشگاه‌های مجازی و همکاری با طراحان داخلی، برای حل آن اقدام کرده است.
در نهایت، چالش اصلی، حفظ زنجیره تامین است. دولت می‌تواند با بیمه بافندگان و یارانه مواد، کمک کند. ما امیدواریم با نوآوری، این هنر را نجات دهیم.
گزارشگر: برای خوانندگان علاقه‌مند به خرید، چه نکاتی در انتخاب گلیم ایبلو پیشنهاد می‌کنید؟ چگونه اصالت را تشخیص دهند؟
پاسخ خانم اسدی: عالی! اول، بافت را لمس کنید: گلیم دستباف تخت و محکم است، بدون پرزهای شل. لبه‌ها باید صاف و دوخته‌شده باشند.
دوم، رنگ‌ها را چک کنید: طبیعی‌ها با نور تغییر نمی‌کنند؛ شیمیایی‌ها براق‌اند.
سوم، طرح و اندازه: برای دکوراسیون مدرن، مینیمال انتخاب کنید؛ برای سنتی، قشقایی. در ایبلو، مشاوره آنلاین رایگان داریم.
چهارم، ضمانتنامه: هر محصول ما سریال و داستان دارد. قیمت؟ از ۵ میلیون برای کوچک تا ۵۰ میلیون برای بزرگ.
پنجم، کاربرد: گلیم را برای کف، دیوار یا حتی کیف تصور کنید!
گزارشگر: آینده گلیم در ایران را چطور می‌بینید؟ ایبلو چه برنامه‌هایی برای گسترش دارد؟
پاسخ خانم اسدی: آینده روشن است اگر نوآور باشیم. گلیم می‌تواند صادراتی باشد – اروپا عاشق پایداری‌اش است. ایبلو برنامه صادرات به ترکیه و امارات دارد، با تمرکز بر طرح‌های هیبریدی (سنتی-مدرن). همچنین، کارگاه‌های مجازی برای آموزش جهانی. گلیم نه تنها هنر، بلکه پلی به هویت ماست؛ با حمایت، شکوفا خواهد شد.
نتیجه‌گیری
این گفتگو با خانم اسدی، دریچه‌ای به دنیای گلیم دستباف بود؛ از ریشه‌های باستانی تا چالش‌های امروز. ایبلو، با تعهد به کیفیت و نوآوری، نشان داد که سنت می‌تواند معاصر باشد.
دیدگاه تان را بنویسید