یک سوال از تلویزیون/ گزارشگر یا دماسنج؟

گزارش مسابقه ملوان انزلی و پرسپولیس بر عهده افشین وهابی بود و این گزارشگر در طول بازی شاید بیشتر از 20بار از کسالت‌بار بودن نمایش دو تیم حرف زد. این دوست عزیز ظاهرا انتظار داشته دو رقیبی که یکی برای قهرمانی و یکی برای بقا می‌جنگند و به تک امتیازها هم نیاز اساسی دارند، 90دقیقه روی دروازه هم توپ بریزند و آتش‌بازی راه بیندازند! گذشته از این، به طور کلی به نظر می‌رسد خیلی از گزارشگران ما از نقش خودشان به عنوان یک عامل موثر روی جذابیت بازی برای بیننده‌های تلویزیونی غافل هستند و هر کجا شخصا از بازی لذت نبرند، این ملالت و کرختی را به مخاطب انتقال می‌دهند. گزارشگر می‌تواند در چنین مسابقاتی، به بازی هیجان بدهد و بیننده را سر ذوق بیاورد، نه اینکه به دفعات و برای دقایق طولانی مرثیه‌سرایی کند و در مقام یک کارشناس فنی، توی سر مسابقه بزند. گزارشگر «دماسنج» نیست که وظیفه‌اش نمایاندن سردی بازی باشد، بلکه او یکی از ارکان اساسی پخش تلویزیونی است که گاهی می‌تواند حفره‌های بازی را با گزارش جذابش پر کند. تازه گله‌گذاری‌های وهابی در حالی شکل می‌گرفت که پرسپولیس به عنوان تیم میهمان نمایش چندان بدی نداشت و غیر از دو گلش، حداقل سه موقعیت عالی گلزنی را توسط رضاییان، بنگستون و طارمی از دست داد.