وال استریت ژورنال: برخی گمانه زنی‌ها درباره توافق هسته‌ای می‌تواند مسئله ساز شود

روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال نوشت: برخی گمانه زنی ها درباره توافق هسته ای با ایران می تواند مسئله ساز شود.

نیال فرگوسن در تحلیلی برای این روزنامه آمریکایی نوشت: باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا درباره توافق کنترل تسلیحاتی با جمهوری اسلامی، کنگره را در مقابل انتخابی دشوار قرار داد و تاکید کرد، در واقع تنها دو گزینه برای حل این مسئله هست که یکی از آنها توافق و دیگری جنگ است.
این استدلال مبتنی بر دو گزینه، در کانون اصلی استدلال های دولت اوباما قرار گرفت و بعد از آن رئیس جمهور معادله دوم را مطرح کرد. وی گفت، بدون این توافق، ما حتی در دیگر جنگ های خاور میانه (غرب آسیا) هم شکست خواهیم خورد. اوباما بسیار اطمینان دارد که این توافق باعث می شود که ایران دیگر به سمت تولید بمب نرود.
اما من در اینجا می خواهم بار دیگر به مقاله هنری کیسینجر، دیپلمات سابق آمریکایی با عنوان معضل گمانه زنی، مراجعه کنم. کیسینجر این مقاله را در سال 1963 نوشت، یعنی مدت ها قبل از این که هیچ راهی برای حل و فصل برنامه تسلیحات هسته ای شوروی (سابق) ارائه شود که بسیار بزرگتر از هر برنامه ای بود که ایران تا کنون داشته است. کیسینجر در این مقاله به طور خلاصه به معمایی پرداخت که هر تصمیم ساز دیگری می تواند با آن مواجه شود. انتخاب بین یک ارزیابی که نیازمند تلاش های کمتر است یا یک ارزیابی که نیازمند تلاش های بیشتر است. معضل گمانه زنی، زمانی پیش می آید که تصمیم شما بر اساس ارزیابی اقداماتی بر مبنای تخمین است. او هیچ وقت قادر نخواهد بود ثابت کند که این تلاش او ضروری بود، ولی او می تواند خودش را از توافقی بزرگتر با دردسر بیشتر حفظ کند. اگر او اندکی منتظر بماند و خوش شانس باشد، پیش بینی او به حقیقت تبدیل خواهد شد و یا ممکن است، بد شانس باشد. اما نکته کلیدی معضل گمانه زنی، بازده های نامتقارن است. این مسئله در گمانه زنی های اوباما کاملا مشهود است.
اوباما ممکن است بگوید که هدف این توافق هسته ای تنها به تاخیر انداختن دستیابی ایران به بمب هسته ای تا ده سال دیگر نیست، بلکه منافع دیگری هم دارد و آن این است که موضع استراتژیک آمریکا و متحدانش را تا سال 2025 تقویت می کند و آنها در موضع قویتری قرار می گیرند و می توانند مانع ورود ایران به باشگاه قدرت های دارای تسلیحات هسته ای شوند. اما آمریکا چطور ممکن است به چنین دستاوردی برسد؟