ترامپ اختیار لازم برای مذاکره با ایران را دارد؟

این روزها بولتون و تیم تندرو آمریکایی در کاخ سفید و هیات حاکمه دست بالا را دارند و تندروهای منطقه ای مانند نتانیاهو و بن سلمان هم در حال تکمیل پازل های بردن منطقه به سمت یک برخورد هستند.

در حقیقت فشار درون حاکمیتی و لابی پر قدرت منطقه ای عملا ابتکار عمل را در بی تحرکی سایر جریان ها در سیستم اداره آمریکا به دست گرفته اند.

در چنین شرایطی ترامپ نمی تواند خود را در وضعیت بالانس قرار دهد ، از همین رو صبح شماره تلفن اعلام می کند و عصر هنگام ایرانی ها را به فروپاشی تهدید می کند.

او در حالی که مدعی بود قرار نیست جنگ جدیدی برای آمریکایی ها در جهان راه بیاندازد، اما با گسیل حداکثر امکانات نظامی به خلیج فارس ، این منطقه را به بشکه باروت تبدیل کرده است.

بی ثباتی در کلام و عمل را این روزها به خوبی می توان در رفتارهای عادی ترامپ شاهد بود، چنانچه مشخص می کند که هر لحظه جریان هایی در حال جابجایی او هستند.

بی شک راه حل های زیادی پیش پای ترامپ وجود دارد و از هفته گذشته رد و بدل شدن پیام ها شروع شده است؛ عمانی ها ، عراقی ها ، سوئیس و بعضی دولت های اروپایی دست به کار شده اند.

همه اینها که برای میانجگیری یا وساطت اقدام کرده اند، درک واقعی تری نسبت به متحدان ترامپ در منطقه دارند. آنها می دانند که بالا رفتن سطح تنش ها از حد جاری چه تبعات و پیامدهایی برای منطقه و حتی جهانی می تواند داشته باشد.

کاهش سطح تنش در شرایط جاری بیش از همه به نفع آمریکا و شخص ترامپ است که در آستانه انتخابات 2020 می تواند برایش یک باتلاق تولید کند.

اما راه خلاصی از وضعیت جاری چیست؟ لازم است درباره منطقه مطالعه بیشتری کند ، حرف های خیرخواهان را خوب گوش کند و سپس شرایط هرگونه مصالحه را در نظر بگیرد.

به علاوه او برای خروج از بن بست فعلی نیاز دارد در تیم همراهانش در کاخ سفید تجدید نظر کند و بداند که متحدان منطقه ای اش تلاش دارند اهداف خود را با سرمایه و جان آمریکایی ها محقق سازند.

ترامپ تا همینجا هم سود خود را از بحران برده است و توانسته حجم بزرگتری از تسلیحات را به کشورهای منطقه بفروشد، اما از اینجا به بعد دیگر باید هزینه کند.

قطعا ، ایران لقمه راحتی نیست و باز هم قطعا شانس ترامپ برای انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا در صورت مدیریت بحران اخیر بیشتر از آنی است که متحدان منطقه ای اش در گوش او زمزمه می کنند.