مدرس دوره های مثنوی پژوهی:
بازگشت به دامن آرامش با شرح مثنوی مولوی
یک استاد دانشگاه گفت: جویندگان معرفت خواندن مثنوی را راهگشای بسیاری از مسائل زندگی می دانند.
دکتر سوگل مشایخی استاد دانشگاه و مدرس دوره های مثنوی پژوهی گفت: شیوع ویروس کرونا باعث گردید تا خیلی از دانش پژوهان و محققان به فضای مجازی روی آوردند و در این اثنا یکی از پُر رونق ترین کلاس ها در دوران کرونایى، کلاس شرح مثنوى مولوی بوده است.
وی تصریح کرد: این کلاس ها با نام معرفتکده مثنوى از بهار ١٣٩٩ در فضاى اینستاگرام تشکیل شد و مخاطبان زیادى را از سراسر جهان و شهرهاى مختلف ایران در پاى درس مولانا نشانده است.
مشایخی با بیان اینکه در این کلاس ها به شرح عرفانی، فلسفی و اجتماعی ابیات مثنوی پرداخته میشود افزود: معرفت جویان این کلاس ها، فارغ التحصیلان رشته های مختلف علمی هستند که خواندن مثنوی را راهگشای بسیاری از مسایل زندگی و باعث ارتقای سطح دانش و بینش خود می دانند.
وی خاطرنشان کرد: این روزها نام مولانا، کلاس مثنوى، سفر قونیه، سماع و .... بیشتر بر سر زبان هاست و گاهى صداى جدال مخالفان و موافقان مولوى از گوشه و کنار شنیده مى شود.
البته برخى مولانا را یک عارف کامل و واصل به حق مى دانند و خود را در مکتب تعالیم او چون مرید و شاگردى صادق و طالب و برخى دیگر نیز او را ملحد و مفسد فى الارض مى خوانند و شیفتگى و ارادتش را به شمس، دلیل روشنى به انکار و تکفیر او .
اما مى توان گفت مثنوى بزرگ ترین و پر تیراژ ترین کتاب تعلیمى جهان است که حدود ٨٠٠ سال، مورد توجه و تعلیم مشتاقان و طالبان بسیارى در سراسر دنیا قرار گرفته است.
این استاد دانشگاه یادآور شد: در مناقب العارفین آمده که مولوى گفته است: (این مثنوى بعد از ما شیخى کند) یعنی این کتاب استاد و راهگشاى نسل هاى آینده خواهد بود و در بیت دیگرى نیز در مثنوى مى گوید:
هین بگو کین ناطقه جو مى کند
تا به قرنى بعد ما آبى رسد
گرچه هر قرنى سخن آرى بود
لیک گفت سالفان یارى بود
وی یکی دیگر از نکات مثنوى را آمیخته بودن آن با مفاهیم قرآن و سخنان پیامبر اکرم (ص) دانست و افزود: چگونه مى توان، مثنوی را مجموعه اى سخیف و یا منحرف دانست؟ در صورتیکه بدون تسلط به قرآن و آیات نبوى، رازگشایى ابیات مثنوى تقریبا غیر ممکن است و بسیارى از داستان هاى مثنوى برداشت و تعبیری از داستان هاى قرآنى است.
دکتر مشایخی ملاقات رازآلود و شگفت مولانای شهیر و شیخ کامل دوران با پیر ژولیده ی خورشید رای ، شمس الدین تبریزی را به تلاقی دو اقیانوس عقل و دل تشبیه کرد و گفت: این ملاقات موج بر موج ، طوفانی از عشق و شیدایی را به راه انداخت و مروارید های گران و درخشانی از جنس کلام و معنا را به دامن روزگار ریخت.
وی اضافه کرد: این نامداران عرصه ی روشن عرفان و‌معنویت ، چراغی را از معنا را در ظلمت سنگین روزگار برافروختند که قرن هاست روشنگر راه طالبان و مشتاقان حقیقت است. وبراستی اگر این دو انسان خاص در گوشه ای از زمان و مکان یکدیگر را ملاقات نمی کردند ، دریغی بزرگ بر دل هستی می ماند و‌چه خوش گفت شمس :«مقصود از وجود عالَم ملاقات دو دوست بود که رویْ در هم نهند جهت خدا دور از هوی».
این پژوهشگر ادبیات در پایان افزود: برای مولانا، شمس آینه ی صفات حق بود و او به باده ی حقی که در جان شمس بود عشق می ورزید و نه پیمانه ی وجودش.
پایان پیام/
دیدگاه تان را بنویسید