ساکت، جاه‌طلب مثبت است

جواد خلیفه‌سلطان

هفته گذشته آقای ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال شد. بلافاصله عده‌ای شروع به انتقاد کردند. اتفاقا انتقادهای تندی هم مطرح کردند. من فکر می‌کنم این حملات به آقای ساکت ناجوانمردانه است. آنهایی که از او انتقاد می‌کنند به نظرم بد نیست که سوابقش را هم ببینند. محمدرضا ساکت چه کسی است؟ در مقطعی که مدیریت بازرگانی در مجتمع صنایع نظامی ۷ تیر کار هر کسی نبود این آقای ساکت بود که به خوبی از عهده این مسئولیت برآمد و توانست در کاری که به او محول شده بود خلاقیت و ابتکار زیادی به خرج بدهد. صنایع نظامی ۷ تیر زیرمجموعه وزارت دفاع بود و اداره آن کار دشواری. نیاز به برنامه‌ریزی داشت؛ درست همان چیزی که آقای ساکت در آن تبحر دارد. بعدها وقتی آقای ترکان رئیس هیات فوتبال استان اصفهان شد ساکت به‌عنوان مشاور فرهنگی در کنار او کار کرد. عملکرد خوبی هم داشت. ترکان بعد از مدتی با رئیس تربیت‌بدنی استان دچار مشکل شد و رفت. بعد از اینکه رحیمی‌ از تربیت‌بدنی استان رفت و خزایی جایش را گرفت شمارش معکوس برای بازگشت ترکان آغاز شد. این اتفاق هم رخ داد. بعد از خزایی، ترکان به هیات فوتبال برگشت و این‌بار ساکت نایب‌رئیس او شد. این آغاز مدیریت ساکت در فوتبال بود. بعدها ترکان باتوجه به ماموریتش در نیروی زمینی‌سپاه به تهران آمد تا معاون لجستیک نیروی زمینی سپاه شود اما ساکت در اصفهان و هیات فوتبال ماند. بعد از ترکان او رسما رئیس هیات فوتبال استان شد.وقتی به عملکرد او در هیات فوتبال نگاه می‌کنیم جز برنامه‌ریزی دقیق و درست و حرفه‌ای چیزی نمی‌بینیم. بسیار دقیق کار کرد. اوج کار او برگزاری تورنمنت بین‌المللی زیر ۲۱ساله‌های نقش جهان بود که در دوره صفایی فراهانی برگزار شد و خیلی مورد استقبال قرار گرفت. بعدها وقتی محمود اسلامیان رئیس کارخانه فولادمبارکه شد آقای ساکت را به‌عنوان مدیرعامل باشگاه سپاهان معرفی کرد. انتخابی که سپاهانی‌ها تا یک دهه از آن سود بردند؛ ۱۰ سال تاریخی و طلایی به گواه تاریخ. وقتی به این دوره از مدیریت ساکت نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید که او تا چه حد در سپاهان عملکرد درخشان و حرفه‌ای را پشت سر گذاشت. البته او بدون حمایت‌های اسلامیان و تاج نمی‌توانست تا این حد موفق شود اما خود ساکت مدیری بود که قدر فرصت‌هایی که به او داده می‌شد را به خوبی می‌دانست و از امکاناتی که در اختیارش قرار می‌گرفت به خوبی بهره می‌برد. از این دوران به‌عنوان دوران طلایی سپاهان یاد می‌شود. او موفق شد یک سیستم را در این باشگاه اصفهانی ایجاد کند که تا سال‌ها مدیران بعد از او نیز از همین سیستم استفاده می‌کردند و موفق می‌شدند. ساکت مدیر پرتلاشی است. بنا به درخواست او مدتی با باشگاه سپاهان همکاری داشتم. همیشه زودتر از پرسنل باشگاه در محل کارش حاضر می‌شد. صبحانه را که می‌خوردیم تازه پرسنل باشگاه سروکله‌شان پیدا می‌شد. تا دیر وقت کار می‌کرد. زحمت می‌کشید. بارها پیش می‌آمد که دیر وقت از خیابان نظامی رد می‌شدم و می‌دیدم که چراغ‌های دفتر ساکت روشن است. او سخت اهل کار و فعالیت بود. همین حالا هم چنین روحیه‌ای دارد. حاصل برنامه‌ریزی‌ها و تلاش‌های شبانه‌روزی که داشت را در طول دوره مدیریتی‌اش در باشگاه سپاهان دیدیم. او به همراه مجموعه‌ای که همگی می‌دانستند باید در قالب یک سیستم درست و حرفه‌ای فعالیت کنند موفق شدند سه بار قهرمان لیگ برتر شوند. سه بار قهرمانی جام‌حذفی را به دست بیاورند. هشت دوره در لیگ قهرمانان آسیا حاضر باشند و یک بار فینال رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کنند و بتوانند به جام باشگاه‌های جهان راه پیدا کنند. این افتخاراتی نیست که منتقدان ساکت نخواهند اینها را لحاظ کنند یا بخواهند آن را ‌بی‌اهمیت جلوه دهند. اینها بخشی از کارنامه مدیری است که وقتی بعد از یک دهه فعالیت تحت شرایطی، خاص مرحوم رجایی رئیس جدید کارخانه فولاد مبارکه شد از استعفا و کناره گیری حرف نزد. به من می‌گفت مدیر خوب مدیری است که بتواند تعامل کند. باید با همدلی و تعامل کارها پیش برود. هر چند بالاخره از سپاهان جدا شد اما به نظرم او در پست بعدی‌اش که مدیرعاملی باشگاه فولادماهان بود هم خیلی خوب کار کرد. این باشگاه در دو رشته فوتسال و بسکتبال حرف اول را می‌زد. تیم در سایه‌ای تحت عنوان فولادنوین سپاهان ایجاد کرد که البته امتیاز آن واگذار شد. البته این را هم بگویم که هر مدیری به هر حال ایرادهایی هم دارد. همچنان که ایرادهایی هم به کار آقای ساکت وارد است. مگر می‌شود بدون عیب و ایراد کار کرد. اما همین اندازه می‌دانم که ساکت بسیار پرتلاش است. بسیار دقیق است و اهل تعامل. وقتی هنوز باشگاه‌ها معنی راه‌اندازی سایت باشگاه را نمی‌دانستند او در سپاهان به همراه من و برخی دوستان سایت باشگاه را راه اندازی کردیم. اقداماتی انجام شد که بسیار حرفه‌ای بود. در مقطعی شایعه شد که قرار است ساکت به سپاهان برگردد. همین چند سال پیش. من و آقای ترکان به ملاقاتش رفتیم. به او گفتم آقای ساکت به اصفهان برنگردی. اصلا چنین تصمیمی‌ نگیر. چون شما دیگر مدیر استانی نیستی. شما مدیر فرااستانی هستی. همین اتفاق هم رخ داد. او به تهران آمد. در فدراسیون فوتبال شروع به فعالیت کرد و اتفاقا منشا تحولات خوبی در فدراسیون فوتبال شد. مهدی تاج آدم باهوشی است که از محمدرضا ساکت استفاده می‌کند. البته که خوش‌شانس هم هست که ساکت همکاری با او را پذیرفته است. به نظرم ساکت حالا به خوبی کار در فدراسیون فوتبال را می‌داند. همان‌طور که وقتی مدیرعامل باشگاه سپاهان هم بود همزمان در هیات‌رئیسه سازمان لیگ عضویت داشت و به خوبی شرایط حاکم بر فوتبال را می‌دانست. نظم و انضباطی که ساکت در امور کاری‌اش از آن بهره می‌برد بسیار روشن است. شما به قرعه‌کشی لیگ امسال نگاه کنید. این دوره را با دو دوره قبلی مقایسه کنید. این‌بار آقای ساکت بالای سر کار نبود و دیدید که چقدر ‌بی‌نظم برگزار شد. جشن برترین‌ها هر ساله با چه نظم و کلاسی برگزار می‌شود؟ این را باید از اثرات جدی مدیریت ساکت بدانیم. خلاقیت و نظم حرف اول را در شیوه مدیریتی ساکت می‌زند. او جاه‌طلب مثبت است. متاسفم که می‌گویند زبان انگلیسی نمی‌داند و چنین اتهامات عجیب و غریبی را متوجه او می‌کنند. او زبان انگلیسی را خوب بلد است و در این مورد از اسدی که دبیر قبلی فدراسیون بود چیزی کم ندارد. بنابراین بد نیست وقتی می‌خواهیم از یک مدیر انتقاد کنیم قبل از هر چیز به کارنامه او نگاه کنیم. به این نگاه کنیم که او چه شیوه‌ای دارد و چقدر پرکار و موفق بوده است. منتقدان ساکت به نظرم یا غرض‌ورزی می‌کنند یا اینکه در مورد او و سوابقش اطلاعات کافی ندارند. دیگر چه فرقی می‌کند که محمدرضا ساکت اصفهانی است یا هر قومیت دیگری دارد. مهم این است که او کارش را به خوبی بلد است. اهل تعامل و تلاش است. فکر می‌کنم این موضوع را از قلم انداخته‌ایم و برخی دوستان صرفا به اصفهانی بودن آقای ساکت حساسیت نشان می‌دهند که از نظر من حساسیت ‌بی‌موردی است. چون یک مدیر خوب را با قومیتش نمی‌شناسند بلکه با کار و عملکردش مورد ارزیابی قرار می‌دهند.