گفتوگو با مصطفی هاشمی‌طبا درباره مبارزه نکردن با ورزشکاران رژیم صهیونیستی
باید راستش را بگوییم
مهندس مصطفی هاشمی‌طبا معتقد است در شأن ورزشکاران و فدراسیون‌های ورزشی ما نیست که حقیقت ماجرا را با مقامات بین‌المللی ورزش در میان نگذاریم و نگوییم که به‌طور اساسی با رژیم‌صهیونیستی مشکل داریم. وی از طرفی تاکید می‌کند که گفتن این حرف بدان معنا است که منشور IOC را نادیده گرفته‌ایم و به‌طور حتم تبعاتی برای ورزش کشور به‌دنبال خواهد داشت. متن گفت‌وگوی مثلث با رئیس اسبق سازمان تربیت‌بدنی درباره عدم رویارویی ورزشکاران ایرانی با حریفان اسرائیلی را می‌خوانید.
عدم رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی به سوژه اصلی رسانه‌ها تبدیل شده است، به‌خصوص بعد از هشدارهایی که رئیس فدراسیون کشتی مخابره کرده و تاکید کرده که مقامات IOC دفعه بعد قطعا ورزش ما را تعلیق خواهند کرد، نگرانی‌ها در این زمینه را شدت بخشیده. نظر شما چیست؟
این اولین بار نیست که بحث تعلیق مطرح می‌شود. بارها این مساله پیش آمده است. ایران هم طبق سیاست کلی نظام حرکت و عمل کرده است. همیشه این طور بوده که به‌دنبال گواهی پزشکی بوده‌ایم یا به مقامات فدراسیون‌های جهانی این طور عنوان کرده‌‌ایم که ورزشکارمان خواب مانده و به مسابقه نرسیده است.
رویه ما تا کنون چطور بوده است و چه رویه‌ای باید جایگزین شود؟
در مورد رویه جایگزین نظری ندارم. اما ما هیچ وقت به‌طور رسمی اعلام نکرده‌ایم که به دلیل غاصب بودن رژیم‌صهیونیستی است که حاضر نیستیم با ورزشکاران‌شان مسابقه بدهیم یا حتی در کنارشان قرار بگیریم. دلیل اصلی عدم رویارویی همواره نزد خود ما باقی مانده و البته روسای فدراسیون‌های جهانی و ناظران نیز این قضیه را می‌دانند اما هیچ وقت ادله کافی نداشته‌اند که ما را محکوم کنند اما با تکراری شدن بهانه‌جویی‌های ما که خدمت‌تان عرض کردم آنها روش دیگری برگزیده‌اند و حالا حساسیت‌های خاصی نشان می‌دهند.
در المپیک‌های قبلی هم چنین تجربه‌هایی داشته‌ایم. خود شما زمانی که در IOCعضویت داشته‌اید حتما با چنین وضعیتی روبه‌رو بوده‌اید. در این باره صحبت می‌کنید؟
در المپیک 2004 آتن در جودو این اتفاق برای ما رخ داد. قرعه‌کشی در جودو را بعد از وزن‌کشی انجام می‌دادند. در آنجا معلوم شد که جودو‌کار ما یعنی آقای میراسماعیلی با حریف اسرائیلی روبه‌رو خواهد شد. بنابراین ورزشکار ما حاضر نشد که مسابقه بدهد و حذف شد. همین موضوع باعث شد تا برخی رسانه‌ها و مقامات مسئول به ژاک لوک نامه نوشتند که ایران به‌دنبال تبعیض نژادی است وگرنه چه دلیلی دارد که ورزشکار این کشور با حریف اسرائیلی روبه‌رو نشود و...
نتیجه چه شد؟
می‌خواستند ایران را از المپیک اخراج کنند.
شما وارد لابی شدید؟
بله. من در آن مقطع عضو IOC بودم. رئیس IOC من را صدا کردند و نامه‌ای به من داد و از من خواست که گزارش یا توضیح خودم را در این باره بنویسم. به من گفت ما به شما و گزارش‌تان اعتماد داریم. من گزارش را نوشتم و موضوع حذف ایران از المپیک منتفی شد. می‌خواهم بگویم این اولین بار نیست که ما مورد تهدید قرار می‌گیریم، در گذشته هم ما چنین سابقه‌ای از خودمان نشان داده‌ایم و به هر دلیل یا بهانه‌ای از خطر تعلیق گریخته‌ایم.
اشکال کار را در کجا می‌بینید؟
اشکال اینجاست که ما به‌طور مرتب بهانه‌جویی می‌کنیم. می‌گوییم ورزشکارمان بیمار بوده که نتوانسته به مسابقه برسد. یا دلایل دیگری را مطرح می‌کنیم. این در شأن ما نیست که حقیقت ماجرا را نگوییم. به هر حال این موضوع را هم نمی‌توانیم نادیده بگیریم که این بهانه‌جویی‌ها سال‌ها‌ست که به تاکتیک ما تبدیل شده است. با این همه معتقدم که آنها از این به بعد خیلی حساس شده‌اند و با دقت چنین مسائلی را بررسی می‌کنند.
فکر می‌کنید آنها از این به بعد برخورد شدیدتری خواهند داشت؟
من فکر می‌کنم در صورت تکرار این رویه با ما برخورد خواهند کرد.
آقای خادم این روزها به‌طور مرتب ناراحتی و نگرانی‌هایش در این زمینه را مطرح می‌کند. نظر شما چیست؟
به هر صورت آقای خادم هم نگران شده است. از طرفی بعد از ماجرایی که برای کشتی ما پیش آمد و او مجبور شد که مقابل خارجی‌ها با اصرار خطر تعلیق را از میان بردارد، به‌طور حتم حس خوبی نداشته است. اینکه ما مقابل یک سری آدم قرار بگیریم و با اصرار از آنها بخواهیم که از بهانه‌جویی ما چشم‌پوشی کنند اتفاق خوبی نیست. وقتی خادم روبه‌روی مقامات جهانی کشتی نشسته به هر حال حرف‌ها و بهانه‌هایی را مطرح کرده که خودش هم می‌دانسته واقعیت چیز دیگری است. این مساله است که باعث رنجش و ناراحتی‌اش شده است. چون در شأن خودش ندیده که این طور رفتار کند. آنها دیگر حرف ما را باور نمی‌کنند. باور نخواهند کرد که کشتی‌گیر ما مریض بوده یا دیر از خواب بیدار شده و به مسابقه‌اش نرسیده یا... آنها حساس شده‌اند. به نظرم مشکل جدی است و باید خیلی زود برایش راه‌حلی اساسی یافت.
آیا در IOC قدرت نزد روس‌ها و آمریکایی‌ها است؟
نه. قدرت در دست روسیه یا آمریکا یا اسرائیل نیست. IOC یک منشوری دارد که طبق آن عمل می‌کند. هر‌چند گاهی از منشور خودش عدول می‌کند اما این منشور تاکید می‌کند که افرادی که با هم روبه‌رو می‌شوند نباید با این پیش‌فرض که حریف‌شان سفید یا سیاه است یا مسلمان یا یهودی است وارد مسابقه شوند. این پیش‌فرض‌ها را باید کنار بگذارند و وارد یک مسابقه انسانی شوند. مسابقه‌ای که رنگ و دین و نژاد نباید باعث برتری باشد و همه افراد زیر پرچم المپیک هستند. اگر المپیک را قبول ندارید در آن شرکت نکنید ولی اگر در المپیک شرکت کردید باید قواعد آن را بپذیرید. باز همین IOC می‌گوید باخت عمدی یا دوپینگ امری ناپسند و غیر‌ورزشی است و ما با آن مبارزه می‌کنیم. بنابراین نباید بگوییم که المپیک در اختیار روس‌ها و آمریکایی‌ها است. IOC خیلی اوقات با روس‌ها برخوردهای شدید داشته و آنها را محروم کرده است.
اما صاحب نفوذ هستند. این طور نیست؟
این موضوع قابل قبول است. این کشورها صاحب نفوذ هستند. به هر حال از نظر ورزشی کشورهایی هستند که صاحب سبک هستند. آنها قدرت دارند اما اینکه IOC در قبضه آنها باشد حرف منطقی نیست.
در بحث احتمال تعلیق کشتی ایران، روسیه خیلی شیطنت کرد و به IOC فشار رسانه‌ای وارد کرد. نظر شما چیست؟
شیطنت شاید اما فشار یک چیز دیگری است. اگر روسیه می‌توانست اعمال نفوذ کند تیم دو و میدانی‌اش محروم نمی‌شد. این طور نیست.
شما فکر می‌کنید راه‌حل برون‌رفت از این بحران چیست؟
من راه‌حلی ندارم. مساله، مساله سیاسی و البته حیثیتی است و من برای آن راه‌حلی ندارم و ترجیحا در این زمینه اظهارنظری نمی‌کنم.
فکر می‌کنید خطر تعلیق جدی است؟
من فکر می‌کنم که خطر تعلیق جدی است. اگر در المپیک ژاپن باز هم چنین اقدامی از ما سر بزند من فکر می‌کنم حداقلی‌ترین تنبیهی که برای کاروان ورزش ما در نظر خواهند گرفت این است که تیم مربوطه یا آن رشته مورد نظر را از المپیک اخراج خواهند کرد.
آقای خادم گفته‌اند شورای امنیت ملی باید موضع رسمی ما را به IOC اعلام کند. چرا؟
شورای امنیت ملی بعید است به IOC بگوید که ایران از این به بعد با اسرائیلی‌ها روبه‌رو می‌شود و مشکلی وجود ندارد. بعید است. اگر هم شورای امنیت ملی به‌طور رسمی به IOC بگوید ما مقابل ورزشکاران اسرائیلی قرار نخواهیم گرفت آنها این اعلام رسمی را به منزله دخالت رسمی دولت در امور ورزش تلقی می‌کنند و با ورزش ما برخورد خواهند شد.
نسخه آقای صالحی‌امیری به‌عنوان رئیس کمیته ملی المپیک این بوده که باید از کشتی حمایت کنیم و البته در سطح بین‌المللی نیز لابی‌ها را فعال کنیم. شما در این مورد نظری دارید؟
نه. نظری ندارم. حرف خوبی است اما در اجرا موثر نخواهد بود و عملی هم نیست. امیدی به این راه‌حل‌ها نیست.
دیدگاه تان را بنویسید