مهدوی کیا: آن دو اتفاق نگذاشت ما صعود کنیم

سوال: بازیهای خوبی را مقابل نساجی و پرسپولیس انجام دادید و بردهای امیدبخشی داشتید.شرایط تیم امید مطلوب است؟
مهدوی‌کیا:مقداری از نظر برنامه ریزی و امکانات نسبت به کشورهای دیگر عقب هستیم اما من به کار این بچه ها اعتقاد دارم. خدا را شکر استعداد های خوبی داریم و نشان داده‌ایم تمریناتی که انجام می‌دهیم در زمین قابل اجرا است.

سوال: در گذشته بازیکنان زیادی در این رده سنی داشتیم اما در تیم امید قبلی ستاره آنچنانی نداشتیم و تعداد کمتر شده؛ در تیم فعلی هم این چالش وجود دارد؟
مهدوی‌کیا: تیم های قبلی با تیم فعلی قابل مقایسه نیستند؛ در تیم های قبلی همه بازیکنان به صورت فیکس در باشگاه هایشان در لیگ برتر بازی می‌کردند اما الان در مرحله ای هستیم که از تیمی که در اختیار داریم نهایت دو یا سه بازیکن به صورت ثابت بازی می‌کنند و بقیه در تیم هایشان ذخیره هستند. این یک چالش بزرگ است که بچه های ما از شرایط بازی به دور هستند و وقتی شما فقط تمرین می‌کنی و بازی نمی‌کنی، قطعا از نظر بدنی هم نسبت به بازیکنان دیگر عقب هستی. 
سئوال:چرا فقط از بازیکنان زیر 21 سال دعوت کرده‌اید؟
من اگر فقط به فکر خودم بودم و فقط به دنبال نتیجه این مسابقات بودم بازیکنانی که فیکس بازی می‌کنند و شرایط سنی‌شان هم زیر ۲۳ سال است جمع می‌کردم و به مسابقات می‌رفتم و نتایج خوبی هم می‌گرفتم؛ اما بعد از آن چه اتفاقی می‌افتاد؟ ما دنبال این هستیم که یک تیم برای مسابقات مقدماتی المپیک بسازیم چون هدف ما رسیدن به المپیک است. اگر هدف فقط نتیجه گرفتن بود، راحت‌ترین کار برای من این بود که تمام بازیکنان فیکس لیگ که زیر ۲۳ سال هستند را دعوت کنم که از نظر شرایط بدنی آماده هستند و شرایط بازی در مسابقات را دارند ولی ما در حال مربیگری هستیم و بازیکنانی که زیر ۲۱ سال هستند را آماده می‌کنیم. برای همین کار ما مقداری نسبت به دوره های قبل سخت تر است ولی من به این بچه ها ایمان دارم. ما بعد از یک هفته تمرین دو بازی سخت مقابل نساجی و پرسپولیس به فاصله دو روز انجام دادیم. ما اگر بازی های تدارکاتی بیشتری داشته باشیم قطعا تیم به شرایط ایده‌آل خودش می‌رسد اما با این برنامه ریزی لیگ و این فشردگی بازی ها و اینکه ما اصلا زمانی نداریم، کارمان را خیلی سخت می‌کند.

سوال: در دو بازی دوستانه با مدل بازپس‌گیری توپ و حمله سریع بازی کردید اما در هر دو بازی سریع ضربه زدید و از نظر روحی غالب شدید؛ شیوه شما در ادامه هم همین است؟

مهدوی‌کیا: قطعا روش بازی ما هجومی است. من اعتقادی به بازی دفاعی و اینکه فقط دفاع کنیم و دل به ضدحملات ببندیم ندارم. توانمندی فوتبال ما بالاست و ما سعی می‌کنیم که حریفان‌مان را تحت فشار قرار بدهیم و تفاوتی ندارد با چه حریفی بازی می‌کنیم. البته یک منطقی هم در آن هست که در فوتبال نباید هیچ کاری را بی محابا انجام داد؛ ما اعتقاد به فوتبال هجومی داریم و با زدن هشت گل در دو بازی هم این مسئله را نشان دادیم اما در طرف مقابل باید به حریف موقعیت کمتری بدهیم و این مستلزم تمرین است و اینکه ما بازی های بیشتری انجام بدهیم و به هماهنگی برسیم. بچه ها برای اولین بار است که کنار هم بازی می‌کنند و کار سختی است اما فلسفه ما فلسفه هجومی است و این را هم در بازی های تاجیکستان، هم در بازی های دوستانه و هم در تمریناتی که انجام می‌دهیم می‌شود دید. فلسفه فوتبال هجومی، تحت فشار قرار دادن حریف و پرسینگ شدید چیزی است که خود من به آن اعتقاد دارم اما این مستلزم ابزاری است؛ اینکه بازیکنان شما باید از نظر بدنی در سطح خیلی بالایی باشند و بازی های بیشتری انجام بدهی و هماهنگی بیشتری داشته باشی. همه اینها دست به دست هم می‌دهد تا موفقیت به دست بیاید. تا اینجا که ما از نظر بازی های تدارکاتی و اردو های متعدد خیلی عقب هستیم اما من آینده را روشن می‌بینم؛ اگر ما یک برنامه مشخصی داشته باشیم و کمک کنیم و بتوانیم بازی های بیشتر و اردوهای بهتری برگزار کنیم قطعا آینده روشن خواهد بود.

سوال: چون بازی های تیم امید در اولویت نبوده، همیشه برای گرفتن بازیکن از باشگاه‌ها هم دردسرهایی وجود داشته است. با توجه به اینکه شما بازیکنانی انتخاب کرده‌اید که در باشگاه هایشان فیکس نیستند، باز هم سختگیری وجود داشت؟
مهدوی‌کیا: در حرف همه چیز خوب بود (با خنده)... همه قشنگ صحبت می‌کنند و از حمایت و صعود صحبت می‌کنند ولی در عمل قطعا مشکلاتی هست. در همان دوره مقدماتی هم ما با بعضی باشگاه ها برای دادن بازیکنان‌شان مشکل داشتیم. اگر این صحبت ها تبدیل به عمل شود، اتفاق خوبی است. اگر ما دوست داریم به المپیک برویم باید یک جاهایی هم فداکاری و همکاری کنیم؛ اینطور نیست که رفتن به المپیک مثل حرف زدن راحت باشد، اگر راحت بود پنجاه سال طول نمی‌کشید. اگر قرار است ما کار بزرگ انجام بدهیم، باید فداکاری هم کنیم و از بعضی چیزها بگذریم تا به هدف بزرگ برسیم. اگر بخواهیم طبق روش سال های گذشته عمل کنیم، قطعا دچار مشکل می‌شویم و این بدیهی است.

*درحال حاضر نظر همه روی صعود به دور دوم است.شما چطور فکر می‌کنید؟

در فوتبال هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد اما ما نباید این فشار را روی تیم‌مان بگذاریم که ما حتما باید این کار را انجام بدهیم. فوتبال روز های خوب و بد دارد و ممکن است ما تیم را خیلی خوب آماده کرده باشیم اما روز بازی اتفاقات دیگری رخ بدهد؛ مثل یک گل زودهنگام یا اخراج بی مورد.
باید دید در روز بازی تیم در چه شرایطی قرار می‌گیرد اما با توجه به تجربه بین‌المللی خوب‌مان و اینکه ما برای سومین دوره پیاپی در جام جهانی حضور داریم و بعضی بازیکنان در تمام دوره ها بوده‌اند و تجربه جام جهانی قبلی را با خودشان دارد، الان قدر موقعیت ها را بهتر می‌دانیم که اگر یک توپی گیر بیاید دیگر گیر نمی‌آید و فقط همان یکی است‌. این مسائل شاید بتواند خیلی در‌ جام جهانی به ما کمک کند.
با توجه به برگزاری بازی در قطر قطعا ما تماشاگران بیشتری از ایران خواهیم داشت، بازیکنان‌مان با این ورزشگاه ها بیشتر آشنا هستند و در تمام سال های گذشته بازیکنان ما در لیگ قهرمانان آسیا در قطر بازی کرده‌اند؛ مجموعه هایی کنار هم‌ هست که می‌تواند جام جهانی را برای ما خوشایند کند اما همه مسائل مستلزم این است که تیم ما چه تدارکی دیده باشد، بازیکنان همه سالم بمانند و روز خوب فوتبال ما باشد.بخصوص در بازی انگلیس.

سوال: ولی در عین حال ، در حال حاضر جو عمومی طوری است که انگار ما در شرایط فعلی یک تیم ضعیف و بازنده هستیم و آن کار خوب تیم در صعود دیده نشده است.
مهدوی‌کیا:این صعود کار بزرگی بود و این حرفها اشتباه است. تیم ما تیم خوبی است و تجربه بین‌المللی خوبی مخصوصا در خط جلو دارد. ما تجربه خوبی داریم و حریف دست و پا بسته ای نیستیم اما بستگی به شرایط تیم قبل از جام جهانی و اتفاقات روز بازی دارد. همه عوامل دست به دست هم می‌دهد اما ما قطعا حریف دست و پا بسته و بی تجربه ای نیستیم و بازیکنان‌مان به اندازه کافی در دو جام جهانی قبلی تجربه کسب کرده‌اند و قطعا ما بازی های خوبی از تیم ملی خواهیم دید.

سوال: ما دو دوره جام جهانی ۲۰۰۲ و ۲۰۱۰ را از دست دادیم؛ به نظر شما چه نکاتی وجود دارد که اگر‌ انجام می‌دادیم موفق می‌شدیم در آن دوره ها هم حضور پیدا کنیم؟
مهدوی‌کیا: برای من و سایر فوتبالیست هایی که در آن دو تیم بودیم حسرت خیلی بزرگی است که دو دوره جام جهانی را به سادگی از دست دادیم. عوامل زیادی وجود داشت؛ ما جام جهانی ۲۰۰۲ را با چند اشتباه خودمان از دست دادیم، در یک بازی خانگی مقابل بحرین به پیروزی نرسیدیم و کار به روز آخر کشید. زودتر رفتیم و آن مسئله که در بحرین اتفاق افتاد؛ به بازی با ایرلند رسیدیم. آن تیم واقعا تیم شایسته ای بود اما متاسفانه نتوانستیم به جام جهانی ۲۰۰۲ برسیم. ۲۰۱۰ هم تغییراتی در کادرفنی تیم ایجاد شد و امتیازات مهمی مقابل عربستان و کره جنوبی در‌ تهران از دست دادیم چون بازی های خانگی در چنین تورنمنت هایی خیلی مهم است و وقتی بازی های خانگی را از دست می‌دهی شرایط سخت می‌شود. در هر دو دوره ما در چند بازی داخل ایران امتیازات مفتی از دست دادیم که روز آخر به ما ضربه زد. اینکه ما اول با کره جنوبی بازی کردیم و بعد از ما عربستان و کره جنوبی بازی کردند و با توجه به اینکه از نتیجه بازی ما اطلاع داشتند با یک مساوی یکی مستقیم به جام جهانی رفت و یکی هم پلی آف هم از عجایب مسابقات مقدماتی جام جهانی در آن مرحله بود و حتما باید آن دو بازی همزمان می‌بود که متاسفانه ما نتوانستیم این را اجرایی کنیم. حسرت بزرگی برای نسل فوتبالی بود که این دو جام جهانی را از دست دادیم ولی امیدواریم بعد از این، این اتفاق تکرار نشود و ما همیشه بتوانیم به جام جهانی راه پیدا کنیم. خیلی مهم است که همیشه در جام جهانی حضور داشته باشیم.