روایت شهید حسن باقری از روزی که پنجه آمریکایی‌ها شکست
پنجم اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۹ بود، روزی که از مدت‌ها قبل برای آن نقشه‌ها کشیده شده و قرار بود افتخاری بزرگ برای یانکی‌ها رقم بزنند. یکی از مهم‌ترین نکاتی که در این واقعه به چشم می خورد،کشف ۱۱ "هزار" سند بود که هزارتوی توطئه‌ها علیه انقلاب را افشا کرد، اسنادی که نشان می‌داد آمریکا به دنبال نفوذ در مقامات جمهوری اسلامی است. اولین خبرنگاری که در صحنه حادثه حضور یافت شهید "حسن باقری" بود که گزارش وی را درباره حادثه طبس می‌خوانید.
متن زیر گزارش حسن باقری از حادثه طبس که در روزنامه جمهوری اسلامی به چاپ رسیده، به شرح زیر است:
منطقه فرود هواپیما‌ها و هلیکوپتر‌ها محلی است در فاصله حدود ۲۷۰ کیلومتری یزد و ۱۶۰ کیلومتری طبس. در حوزه هنگ ژاندارمری بیرجند ، پاسگاه رباط‌خان در ۴۰ کیلومتری این نقطه واقع است. فرمانده حفاظت منطقه توضیح داد که این نقطه جزء نقشه‌ای بوده که در زمان رژیم طاغوت قرار بوده فرودگاه شود و چون این نقشه‌ها توسط این آمریکایی‌ها طرح‌ریزی می‌شده، لذا مختصات این منطقه را داشته‌اند. قبلاً هم از این محل برای صدور اورانیوم‌های استخراج شده از منطقه به آمریکا استفاده می‌کردند. باید متذکر شد که منطقه برای فرود هلیکوپتر‌ها منطقه‌ای از کویر به صورت دشت باز و گسترده به وسعت بیش از ۱۰ کیلومتر مربع با میدان دید وسیع است، که گنجایش فرود هواپیما و هلیکوپتر زیادی را دارد.
سرگرد فرمانده نظارت منطقه ادامه داد که آمریکایی‌ها حساب همه چیز را کرده بودند، اما از آنجا که پشتیبان ملت خداوند متعال می‌باشد، سطح شنی کویر، تمام نقشه‌های آن‌ها را به هم ریخت. هلیکوپتر مربوط به نیروی دریایی آمریکا در منطقه بود که هنوز منفجر و یا منهدم نشده و فقط بعضی از چرخ‌هایش در شن فرو رفته بود. این دو هلیکوپتر یکی در سمت راست جاده و دیگری در سمت چپ قرار داشتند. هلیکوپتر دیگری در سمت چپ جاده سوخته و متلاشی شده بود. علاوه بر هلیکوپتر‌های سالم یک هلیکوپتر هم با هواپیمای سی۱۳۰ آمریکایی تصادف کرده بود و هر دو آتش گرفته بودند.
از هواپیما‌های سی۱۳۰ که ۴ موتور می‌باشد، جز تل خاکستر و آلومینیوم‌های ذوب شده که در سطح کویر پخش شده بود، چیزی باقی نمانده بود. ۵ جسد سوخته در لابه‌لای لاشه هواپیما مشاهده می‌شد که عبارتند از خلبان و خدمه هواپیمای سی۱۳۰ بودند. هلیکوپتری هم که به این هواپیما برخورد کرده متلاشی شده بود، که مسلماً خلبانانش کشته شده‌اند. نکته قابل توجه این که جعبه سیاه هواپیمای سی۱۳۰ که حافظه مختصات پرواز و جهت و مسیر پرواز است در محل بین سوخته‌های لاشه هواپیما موجود بود. از این جعبه می‌توان کاملا مطمئن شد که این مزدوران از کدام‌یک از پایگاه کشور‌های مزدور آمریکا در منطقه پرواز کرده‌اند.
مقدار زیادی پوکه‌های شلیک شده M۱۶ را مشاهده کردیم و فانوسقه‌های زیادی روی زمین پخش بود. در هر کدام از این فانوسقه‌ها دو جافشنگی M۱۶ و در هر کدام ۳ خشاب ۲۰ تری M۱۶ وجود داشته است. آمریکایی‌ها حتی وقت نکردند که این فشنگ‌ها را همراه خود ببرند و در محل رها کرده و فرار کرده‌اند. کنار هر وسیله مقداری مواد منفجره گذاشته بودند. من دوربین‌های زاویه‌سنج سنگین را دیدم که کنار آن‌ها جعبه مواد منفجره آماده انفجار قرار داشت و این بسیار خطرناک بود. (روزنامه جمهوری اسلامی ۷ اردیبهشت ۱۳۵۹ صفحه ۲)
دیدگاه تان را بنویسید