ایستگاه آخر توطئه‌های آمریکا علیه ایران
در این میان سه کشور اروپایی که مخالف تمدیدهای تسلیحاتی بودند ولی بیشتر سعی در راضی نگه داشتن آمریکا بر آمدند، موضوعی که مستقل بودن اروپا را بشدت زیر سؤال می‌برد.
به گزارش مشرق، تلاش آمریکا و در کنار آن عربستان سعودی برای تمدید تحریم‌های تسلیحات سازمان ملل در حالی صورت می‌گیرد که اولا طبق برجام و قطعنامه 2231 سازمان ملل تحریم‌های مورد اشاره در برجام در 18 اکتبر کاملاً ملغی خواهد شد و ایران دیگر در این حوزه محدودیتی نخواهد داشت و دوما تلاش عربستان را می‌توان جایگاهی به‌عنوان بازیچه آمریکا و صهیونیسم تحلیل و ارزیابی نمود.
در ادامه به اظهارنظرهایی از مقامات آمریکایی و سعودی در این حوزه می‌پردازیم:
نماینده عربستان سعودی در سازمان ملل مدعی شد: «ریاض همچنان بر موضع خود درباره تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تأکید داشته و در این‌باره با روسیه و چین در ارتباط است. «انصارالله یمن به کمک موشک‌های ساخت ایران، اهداف غیرنظامی در عربستان سعودی را هدف قرار می‌دهد. ایران به تامین سلاح به گروه‌های مسلح در سوریه، عراق و لبنان می‌پردازد. ایران نه تنها ثبات منطقه بلکه ثبات همه جهان را تهدید می‌کند.» در همین رابطه برایان هوک نماینده ویژه آمریکا در امور ایران مدعی شد: «به‌خاطر توافق ناکارآمد هسته‌ای، ایران ظرف چهار ماه قادر خواهد بود آزادانه جت‌های جنگی، هلیکوپترها، کشتی‌های جنگی، زیردریایی‌ها، سامانه‌های آتش‌بار و موشک‌هایی با برد معین را وارد کند. از آن پس ایران در موقعیتی خواهد بود که این تسلیحات و فناوری‌های آنها را به حلقه‌های نیابتی‌شان مانند حزب‌الله، جهاد اسلامی فلسطین، حماس، گروه‌های شیعه در عراق، شبکه‌های شبه‌نظامی سوریه در بحرین و حوثی‌ها در یمن صادر کند. وقتی به خطرات پایان یافتن تاریخ تحریم تسلیحاتی نگاه کنیم، می‌بینیم که این خطری برای امنیت اسرائیل است چرا که هیچ کشوری بیش از ایران پشتیبان تروریسم و یهودی‌ستیزی نیست.»
حال که نخستین جلسه شورای امنیت سازمان ملل پیرامون قطعنامه پیشنهادی آمریکا درباره تحریم تسلیحاتی، چهارشنبه گذشته(4 تیر) برگزار شد. برخی اعضای دائم شورای امنیت، مخالفت جدی خود را با این قطعنامه اعلام کردند؛ اما آمریکایی‌ها برای قطعنامه پیشنهادی واشنگتن دست از زمینه‌سازی با دروغ و اتهام‌زنی به جمهوری اسلامی ایران برنداشتند. جلسه دوم شورای امنیت نیز دیروز 10 تیرماه بصورت مجازی برگزار شد که ظریف وزیر امور خارجه کشورمان صحبت‌های دقیق و مهمی‌داشتند. نماینده روسیه نیز به شدت از سیاست‌های آمریکا انتقاد کرد و اعلام نمود که مسکو به آمریکا اعتماد نخواهد کرد و زیر بار تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران نخواهد رفت.
در این میان سه کشور اروپایی که مخالف تمدیدهای تسلیحاتی بودند ولی بیشتر سعی در راضی نگه داشتن آمریکا بر آمدند، موضوعی که مستقل بودن اروپا را بشدت زیر سؤال می‌برد.
نماینده کشورمان در سازمان ملل نیز در یک یادداشت کوتاه توئیتر نوشت: «امروز بار دیگر اعضای شورای امنیت حمایت خود را از برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ اعلام کردند. سخنان آنها ثابت کرد که از حرکت آمریکا برای تمدید ممنوعیت تسلیحاتی ایران که نقض قطعنامه ۲۲۳۱ است پشتیبانی نمی‌کنند. آمریکا باید پیش‌نویس قطعنامه نگون‌بخت خود را به سرعت کنار بگذارد پیش از آنکه بار دیگر رد شود.»
26 مهر امسال (18 اکتبر) یکی از کلیدی‌ترین تاریخ‌های اشاره شده در برجام تحت عنوان «لغو تحریم تسلیحاتی ایران» است که آزمون جدی تعهد بین‌المللی در برابر ایران محسوب می‌شود. حال که با اجرای بند اشاره شده در برجام و بر اساس قطعنامه 2231، تحریم تسلیحاتی و به‌تبع آن، کل تحریم‌های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به‌صورت ساختارمند از بین می‌رود، باید توجه داشت که اجرای سیاست‌های متعدد از سوی آمریکا برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران که در طول 41 سال گذشته در قامت جنگ نظامی، جنگ فرهنگی، جنگ سیاسی تحت عنوان انزوای بین‌المللی، و جنگ اقتصادی انجام می‌شد، حالا به ایستگاه آخر خود رسیده است؛ به نحوی که اگر تحریم نیز کارآیی کامل خود را از دست بدهد، دیگر آمریکا توان مقابله با جمهوری اسلامی را حتی به‌صورت رسانه‌ای نیز نخواهد داشت.
«دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا که سه سال پیش با خروج از برجام امیدوار بود بتواند مذاکره‌ای یک‌طرفه را به منظور محدودسازی کامل ایران و به‌تبع آن، تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران احیا کند، حالا کم‌کم آماده می‌شود تا چند روز مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا، با منقضی شدن همیشگی تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت علیه ایران روبه‌رو شود؛ اتفاقی که نشانه‌ای واضح از شکست کامل کارزار فشار حداکثری او در مقابل جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
از طرف دیگر، رفتار سازمان ملل درباره قطعنامه 2231 می‌تواند آزمونی سخت برای سازمان ملل در جهت حفظ هویت مستقل خود باشد. فلسفه تشکیل سازمان‌های بین‌المللی که بر اساس تقویت مشارکت همگانی در مسیر صلح و ثبات بین‌المللی است، با دیدگاه برابری بین اعضای آن است که می‌تواند روحیه مشارکت همگانی را برای ایجاد جهان بدون ظلم و استبداد کارساز کند؛ از این‌رو باید توجه شود در مطالعه قانون اساسی آمریکا که کوچک‌ترین قانون اساسی دنیاست، یک‌بار هم کلمه «برابری» را نمی‌بینیم. کشوری که حتی داخل مرزهای خود دنبال برابری و عدالت نیست، بدون شک در تلاش خواهد بود نهادهای بین‌المللی را هم تحت تأثیر افکار خود در دست بگیرد.
آمریکایی‌ها به دنبال این هستند که فضای جهان را برای برتری خود فراهم کنند. نگاه آنها، نگاه قلمروگرایی مبتنی بر برتری‌طلبی آمریکاست.
حال که تحریم تسلیحاتی علیه ایران به ایستگاه آخر خود رسیده است، بررسی صنعت دفاعی کشور و دغدغه غرب از پایان آن، نشان می‌دهد برداشت دشمنان کشورمان این است که ایران نه تنها با پایان تحریم‌ها چندان به دنبال خرید تسلیحات نخواهد بود، بلکه بیشتر به صادرکننده‌ای قوی در این حوزه تبدیل خواهد شد؛ اتفاقی که به شدت آمریکا را نگران کرده است. ممکن است این روند، پایانی بر سلطه سلاح‌های آمریکا در منطقه نیز باشد و کشورهایی که چندین بار ناکارآمدی سلاح‌های آمریکا، از جمله پهپاد گلوبال‌هاوک را دیدند، دیگر تمایلی به خرید تجهیزات تسلیحاتی از ایالات متحده نداشته باشند.
دستگاه دیپلماسی ما هم در این زمینه باید فعال شود و به جای دیپلماسی توئیتری، به دنبال اقناع و افشارگری رفتار بی‌ثبات‌ساز آمریکا در جهان باشد.
منبع: بصیرت
دیدگاه تان را بنویسید