مهدی علی‌نژاد تاکنون نتوانسته در معاونت وزارت‌خانه کارنامه خوب خود در ووشو را تکرار کند

نخست‌وزیر سلطانی‌فر
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

مهدی علی‌نژاد، رییس پیشین فدراسیون ووشو و دارای مدرک دکترای پزشکی است. او در کنکور سراسری رتبه 21 را از آن خود کرد و در دانشگاه شهید بهشتی مشغول به تحصیل شد. پس از فارغ‌التحصیلی مدتی مشاور پزشکی سازمان تبلیغات اسلامی بود و بعد وارد عرصه مدیریت ورزشی شد. علی‌نژاد از ۹سالگی در رشته‌های رزمی فعالیت می‌کرد اما با ورود به دانشگاه در کارهای ورزشی کمتر شرکت کرد. از سال۷۵ به مدت ۱۰سال سردبیری مجله رزم‌آور را برعهده گرفت که اولین نشریه تخصصی رزمی ایران بود و در واقع ورود او به ورزش از حوزه رسانه شکل گرفت. در سال۸۶ رییس فدراسیون ووشو شد و در حال حاضر، معاون وزیر ورزش است. او همچنین مدرس بین‌المللی دوره‌های مدیریت ورزشی المپیک نیز محسوب می‌شود.

عضویت در هیات‌رییسه فدراسیون جهانی ووشو، ریاست کمیته انضباطی فدراسیون جهانی، نایب‌رییسی کنفدراسیون آسیا، ریاست کمیته پزشکی کنفدراسیون آسیا و ریاست ووشوی غرب آسیا و آسیای میانه از دیگر عناوین مهدی علی‌نژاد است. خودش می‌گوید: حدود ۱۷ساعت در روز کار می کنم و پشتکار و پرکاری از ویژگی‌های من است. در این میان خانواده تحت‌الشعاع قرار می‌گیرند و طی این سال‌ها فرصت کمی برای توجه بیشتر به آنها داشتم.

پدر مهدی علی‌نژاد از رزمی‌کاران پیشکسوت است که در دهه۴۰ کشتی‌گیر بود و در دهه۵۰ به ورزش رزمی روی آورد. آنها ۵ فرزند هستند که در بین آنها مهدی به ورزش علاقه زیادی داشته است اما ۴ خواهر او به‌طور حرفه‌ای به ورزش نپرداخته‌اند. پدر وی حدود ۵سال در سازمان تربیت بدنی دارای مسئولیت بود. در سال۶۱ وارد سازمان تربیت بدنی شد؛ مدتی مدیرکلی دفتر فنی مهندسی، مدیرکلی جهاد تربیت بدنی و معاونت و قائم‌مقامی سازمان را برعهده گرفت. خود علی‌نژاد در مصاحبه‌ای گفته است که مشوق او برای ورود به رشته‌های رزمی پدرش بوده و بعدها در مدرسه به تمرین تکواندو پرداخته است. همچنین از سعید آبزن، قهرمان تکواندو به‌عنوان اولین استاد مهدی علی‌نژاد                نام می‌برند.

مهدی علی‌نژاد پس از سال۷۵ وارد حوزه ورزش‌های رزمی شد و در دو مقطع به همراه تیم ملی ووشوی ایران در مسابقات جهانی و آسیا به‌عنوان پزشک تیم حضور پیدا کرد و این مقدمه‌ای برای ورودش به ووشو بود. او در نهایت در سال۸۶ مسئولیت فدراسیون ووشو را عهده‌دار شد. او بعد از سال‌ها حضور در راس فدراسیون ووشو ازسوی مسعود سلطانی‌فر به وزارت ورزش فراخوانده شد تا معاون وزیر ورزش شود. ٢١آذرماه سال 98 بود که با حکم وزیر ورزش و جوانان، مهدی علی‌نژاد به‌عنوان سرپرست معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای این وزارتخانه انتخاب شد و 29بهمن با سپری شدن حدود ٢ماه از سرپرستی‌اش، حکم معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای این وزارتخانه ازسوی مسعود سلطانی‌فر صادر شد تا علی‌نژاد از سمت ریاست فدراسیون ووشو استعفا دهد.

نکته جالب‌توجه درباره مهدی علی‌نژاد این است که او از لحاظ سیاسی هیچ‌گاه جبهه ثابتی نداشته است. او در دوران ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد سعی داشت با روسای وقت سازمان تربیت بدنی و بعدتر وزیر وقت ورزش رابطه‌اش را به‌طور حرفه‌ای تنظیم کند و در این راه از لابی‌های خاص خودش نیز بهره می‌برد و البته در دولت روحانی نیز همین سیاست را در پیش گرفت. درباره او تعریف جالبی وجود دارد؛ او یکی از بهترین و موفق‌ترین روسای فدراسیون ووشو بود که همواره از بازی‌خوانی قابل‌توجهی نیز بهره برده است. بدین معنا که او به‌خوبی قاعده بازی را بلد است. در این باره خیلی‌ها به اختلاف شدید محمد عباسی، وزیر ورزش دولت احمدی‌نژاد با مهدی علی‌نژاد اشاره می‌کنند؛ دورانی که عباسی سعی داشت در فدراسیون ووشو تغییرات دلخواه خودش را رقم بزند اما علی‌نژاد با استفاده از برخی لابی‌ها موفق شد برای ادامه حضورش در راس فدراسیون ووشو زمان بخرد. 

ماجرا از این قرار است که مهدی علی‌نژاد به وزارت ورزش فراخوانده می‌شود و پیغامی ازسوی محمد عباسی، وزیر وقت دریافت می‌کند که باید از ریاست فدراسیون ووشو استعفا کند و از طرفی به وی ابلاغ می‌شود محسن احمدی، دبیر فدراسیون ورزش‌های رزمی جایگزین وی خواهد شد. شمارش معکوس برای برکناری علی‌نژاد آغاز می‌شود. علی‌نژاد با رفت‌وآمدهای مکرر به وزارت ورزش و مذاکره با افرادی خارج از مجموعه وزارت، با سیاست خاصی عباسی را متقاعد می‌‌کند زمان اجرای این تصمیم را به تاخیر بیندازد و در این کار موفق هم می‌شود تا اینکه تغییر دولت و روی‌کارآمدن کابینه جدید فرامی‌رسد و این به معنای ابقای علی‌نژاد در فدراسیون ووشو است. جایی که او را یکی از موفق‌ترین مدیران این فدراسیون می‌خوانند. اما همه اینها باعث نمی‌شود که او با برخی نفرات در درون فدراسیون تسویه‌حساب نکند.

او پس از محکم کردن جای پای خود در فدراسیون ووشو، مهرداد شیرازی رییس کمیته داوران این فدراسیون را بی‌سروصدا برکنار کرد تا یکی دیگر از مخالفانش را به بیرون از گود راهنمایی کند. اما حکایت برکناری رییس کمیته داوران فدراسیون ووشو چه بود؟ محسن احمدی (گزینه موردنظر محمد عباسی) شاگرد رییس کمیته داوران فدراسیون ووشو بود و صدالبته از دوستان نزدیک مهرداد شیرازی به شمار می‌رفت. علی‌نژاد بر این باور بود که دوستی شیرازی و احمدی در نهایت به ائتلاف علیه او می‌انجامد و کار برای ماندن در ریاست فدراسیون ووشو را سخت خواهد کرد. گرچه شیرازی خود را از این اتهام مبرا و رفاقت دیرینه با دبیر فدراسیون ورزش‌های رزمی (محسن احمدی) را دلیلی بر توطئه علیه علی‌نژاد نمی‌دانست ولی رییس فدراسیون ووشو در ضرب‌الاجلی حکم انفصال شیرازی از کمیته داوران فدراسیون را صادر کرد تا شیرازی بماند و سبک شائولین که ریاست آن را برعهده داشت.

شیرازی اما سکوت کرد. او خطر از دست‌دادن سبک شائولین را هم احساس می‌کرد و برای اینکه به سرنوشت «حسین داداشی» بنیانگذار ووشوی ایران و رییس سبک تای‌چی‌چوان دچار نشود، به‌ناچار روزه سکوت اختیار کرد و از هرگونه اظهارنظری درباره اتفاقات فدراسیون ووشو پرهیز کرد.

همان‌طور که گفته شد مهدی علی‌نژاد در تمام این سال‌ها از لحاظ سیاسی جبهه خاصی نداشته است. نکته جالب درباره او این است که وی هم با اصول‌گرایان رابطه‌اش را تنظیم کرده و هم با اصلاح‌طلبان. هرچند مواضع او به‌عنوان معاون وزارت ورزش حالا دیگر او را برای همیشه به جناحی نزدیک کرده که کارنامه نامناسبی در ورزش داشته‌اند اما با این حال او همواره در مقام تعریف و تمجید از مسعود سلطانی‌فر برآمده است.

علی‌نژاد چندی پیش در مجمع فدراسیون فوتبال درباره وزیر ورزش با اظهارنظرش خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد. او در خصوص تاکید فدراسیون جهانی فوتبال، مبنی بر صاحب‌رای نبودن وزیر ورزش و معاون وزیر ورزش اینگونه واکنش نشان داد: «عموما دولت‌ها این مورد را نمی‌پذیرند، وقتی به سابقه تاریخی این موضوع نگاه می‌کنیم، مسئولان اسبق سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش همیشه علاقه‌مند بودند که نقش خود را در اداره فدراسیون فوتبال حفظ کنند اما این‌بار، نظر سلطانی‌فر این بود که پافشاری به حضور وزیر و معاون به‌عنوان صاحب‌رای، می‌تواند منجر به عدم تایید اساسنامه و ایجاد کمیته انتقالی و حتی تعلیق فدراسیون شود. با توجه به فهم بین‌المللی وزیر ورزش و جوانان، ایشان نظر فیفا را به‌خاطر حفظ منافع ملی پذیرفت که نقش وزارت ورزش در اداره فوتبال به‌عنوان عضو صاحب‌رای، کمتر شود. ایشان برخلاف بسیاری از مسئولان ورزش در گذشته نقش خود را به‌خاطر منافع مردم و فوتبال کمرنگ و از منافع خود گذشت.» اما این همه ذوق‌زدگی آن هم در واکنش به تصمیمی که بنا به حکم عقل وظیفه حرفه‌ای مسعود سلطانی‌فر محسوب می‌شود چه توجیهی دارد؟ شاید بهتر است این سوال را خود علی‌نژاد پاسخ دهد؛ معاونی که طی دوران حضورش در وزارت ورزش شائبه‌هایی را در خصوص دخالت مستقیم در برخی انتخابات فدراسیون‌های ورزشی باعث شده است و البته برای برخی دیگر از رشته‌های ورزشی از جمله کشتی‌گیران و مربیان این رشته ورزشی این ذهنیت را ایجاد کرده که علی‌نژاد علاقه خاصی به مداخله در امور مربوط به باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس دارد؛ علاقه‌ای که به عاملی بازدارنده برای انجام وظایفش در قبال سایر رشته‌ها از جمله کشتی تبدیل شده است.

سال گذشته بود که محمد بنا، سرمربی محبوب کشتی فرنگی ایران، در این‌باره واکنش نشان داد و تاکید کرد: به آقای علی‌نژاد نصیحت می‌کنم بگذارد مهر حکم سرپرستی‌اش خشک شود، بعد راجع به این مسائل حرف بزند. در ضمن من یک مربی‌ام و از حق و حقوق مربیان ایرانی دفاع کردم و از چارچوب خودم خارج نشدم. من به‌عنوان یک شهروند این حق را دارم که در صفحه شخصی‌ام هر مطلبی که دوست دارم بنویسم و اگر حرف غیرقانونی بزنم قانون است که باید درباره من تصمیم بگیرد. نمی‌دانم ایشان هنوز نیامده و مهر سرپرستی‌اش خشک نشده چه بحثی راجع به من دارد؟ بهتر است ایشان به وظایف خودش بپردازد.

پس از کش‌وقوس‌های مربوط به قهر آندره استراماچونی، سرمربی استقلال و تلاش‌های وزارت ورزش برای بازگرداندن وی به ایران که در نهایت نافرجام بود، محمد بنا با انتشار پستی نسبت‌به مواضع مسئولان وزارت ورزش و بی‌توجهی آنها به رشته‌های دیگر در فاصله ۷ ماه مانده به المپیک انتقاد کرده بود و البته مهدی علی‌نژاد در واکنش به محمد بنا گفته بود بهتر است محمد بنا در چارچوب خودش صحبت کند!

مهدی علی‌نژاد در فدراسیون ووشو مدیر موفقی بود. فارغ از اینکه او تا چه حد خود را با شرایط متفاوت سیاسی در دولت‌های مختلف وفق داده، باید بپذیریم که او در ووشو موفق بود اما در قامت معاون وزیر ورزش، او هرگز نتوانست عملکرد قابل‌قبولی از خود ارائه کند. او هرگز نتوانست در هموار کردن مسیر حرفه‌ای برای وزارت ورزش سهمی را از آن خود کند. اگرچه نگرانی افرادی چون محمد بنا در خصوص خشک نشدن مهر سرپرستی مهدی علی‌نژاد در معاونت وزارت ورزش بی‌مورد بود اما اینکه او به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مدیران ورزش کشور شریک و مجری سیاست‌های مسعود سلطانی‌فر بوده و همواره در ذهن اهالی ورزش و افکار عمومی باقی خواهد ماند.