فرار جولانی از ادلب به ترکیه

با وجود اعلام آتش بس در السویداء (جنوب سوریه)، گروه‌های دروزی و عناصر جولانی بار دیگر در این استان با یکدیگر درگیر شدند.

(عصر یکشنبه) درگیری‌های شدیدی در چند محور حومه السویداء بین گروه‌های طایفه دروزی (تحت حمایت رژیم صهیونیستی) و عناصر مسلح وابسته به جولانی در جریان است.

به گزارش منابع محلی در جنوب سوریه، این درگیری‌های شدید همزمان با پرواز جنگنده‌های اسرائیلی، در مناطق «المجدل»، «العریقه» و «ام الزیتون» (جنوب) از سر گرفته است.

یک منبع میدانی به اسپوتنیک گفت عناصر جولانی به منطقه «عریقه» در حومه شهر السویداء هجوم بردند.

در پی هفت روز درگیری شدید میان عشایر بدوی و گروه‌های مسلح طرفدار جولانی، رژیم صهیونیستی هم در حمایت از گروه‌های دروزی، حملاتی شدید در دمشق و مناطق جنوبی سوریه داشته است.

گروه موسوم به «دیده‌بان حقوق بشر سوریه» اعلام کرد تعداد تلفات درگیری‌های استان السویداء در جنوب سوریه که از یک هفته قبل آغاز شده، به ۹۴۰ نفر افزایش یافته است.

دیروز توافق آتش‌بس میان دمشق و رژیم صهیونیستی در استان «سویداء» در جنوب سوریه حاصل شده است. طبق گزارش رسانه‌های سوریه، مهم‌ترین مفاد این توافق، بازگشت نهادهای اداری و امنیتی دولت سوریه به استان سویداء، ادغام نیروهای محلی مسلح در ساختارهای امنیتی رسمی و تحویل سلاح‌های سنگین و نیمه سنگین توسط گروه‌های دروزی و عشایر هستند.

فرار احمد الشرع به ترکیه

بر اساس گزارش منابع میدانی در سوریه، ابومحمد جولانی، سرکرده گروهک تروریستی جبهه النصره (القاعده در سوریه)، اخیراً دمشق را ترک کرده و با همکاری و پوشش سازمان اطلاعات ترکیه ابتدا به ادلب و سپس به خاک ترکیه منتقل شده است. در همین راستا، برخی منابع مطلع می‌گویند که جولانی پیش از خروج، چند چهره نزدیک به خود را با اختیارات کامل به عنوان جانشین در دمشق منصوب کرده است. حتی گفته می‌شود یکی از دلایل تأخیر در انتشار پیام ویدیویی اخیر او، تلاش برای خروج مخفیانه از دمشق بوده است.

در حال حاضر مشخص نیست که پشت پرده این تحولات چه توافق یا معامله‌ای صورت گرفته، اما روشن است که موضوع فراتر از یک جابه‌جایی ساده است. جولانی، به‌رغم سابقه تروریستی‌اش، در سال‌های اخیر مورد حمایت ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار گرفته و از او به عنوان یکی از گزینه‌های کلیدی برای تأمین اهداف غرب در سوریه یاد می‌شود. بنابراین «فروختن» جولانی در این مقطع، آن هم پس از سرمایه‌گذاری سنگین برای چهره‌سازی سیاسی او، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد—مگر آنکه او واقعاً به مهره‌ای سوخته تبدیل شده باشد که از پس انتظارات اربابانش برنیامده است.

برخی تحلیلگران بر این باورند که رژیم صهیونیستی و ایالات متحده، دیگر گروه‌های تروریستی را قربانی کرده‌اند تا جولانی را به عنوان "قهرمان منطقه‌ای" جلوه دهند. اما واقعیت میدانی نشان می‌دهد که بحران‌های داخلی در درون گروه جولانی، از جمله جدایی‌ها و نافرمانی‌های گسترده، با چنین مانورهایی قابل لاپوشانی نیست.

در تحولی دیگر، پس از غارت شهر سویدا به دست عناصر وابسته به جولانی، منابع محلی اعلام کردند که نبردها در این منطقه فعلاً پایان یافته؛ هرچند که وضعیت همچنان ناپایدار و پیچیده است. به موازات آن، ده‌ها تن از نیروهای مسلح دروزی در منطقه راهبردی جبل الشیخ—که چندی پیش به اشغال رژیم صهیونیستی درآمد—گرد هم آمده‌اند و تهدید کرده‌اند در صورت تداوم تنش‌ها، وارد جنگ خواهند شد.

از سوی دیگر، گزارش‌هایی منتشر شده که از مذاکرات میان اسرائیل و ترکیه برای تقسیم مناطق نفوذ در سوریه حکایت دارد. گفته می‌شود اسرائیل به دنبال سلطه بر جنوب دمشق است، در حالی که ترکیه چشم طمع به حلب و ادلب دارد. در این میان نیز، سهم جولانی قرار است کنترل بر دمشق و مناطق باقی‌مانده باشد. هرچند این سناریو در نگاه اول شبیه یک تئوری توطئه به‌نظر می‌رسد، اما با توجه به سابقه توسعه‌طلبی نتانیاهو و اردوغان، نمی‌توان به‌سادگی آن را رد کرد.

نکته کلیدی اینجاست که کاخ محل اقامت جولانی در دمشق—که مدت‌ها پنهان‌گاه او بود—اکنون خالی شده و سرنوشت بعدی او نامعلوم است. آیا بازگشت جولانی به دمشق ممکن است؟ یا اینکه این فرار، مقدمه‌ای برای حذف تدریجی او از صحنه سیاست‌ورزی نیابتی در سوریه است؟ این‌ها پرسش‌هایی است که پاسخ آن‌ها در روزهای آینده روشن‌تر خواهد شد.