حواشی شیرین سانحه تلخ سقوط
مردم پادنا سخاوتمندتر از دنا/ مهمان‌نوازی گرمی که فراق را تسکین داد
این روزها و شب‌های عملیات جست‌وجو، مسافران پادنا میزبانانی را دیدند که سخاوتمندتر از دنا با مهمان‌نوازی گرم‌شان سردی فراق و سختی مبارزه با صخره و برف را تسکین دادند حتی اگر دیوارهای خانه‌هاشان کاه‌گلی و سقف خانه‌ها نم‌زده باشد... .
به گزارش مثلث آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس از اصفهان، عملیات انتقال پیکر سرنشینان از فراز دناکوه و یافتن جعبه سیاه هواپیما در چهارمین روز فعالیت نیروهای امدادی در منطقه دنا در حال انجام است؛ و امروز هم به روزهای تلخی اضافه شد که علی‌رغم همه اشک‌ها و دلتنگی‌ها و حتی گاهی فریادها و اعتراضات، هیچ سدی از سرمای منفی 20 درجه تا صعب‌العبوری ارتفاعات 400 هزار متری با 2 متر پوشش برف از توان، انرژی و انگیزه نیروهای امدادگر نکاسته است.
شاید نانوشته‌های خاص این حادثه و روزهای پس از آن است که محسن مهرعلیزاده استاندار اصفهان و رئیس شورای مدیریت بحران حادثه در استان اصفهان در کنار همه اخبار مهم و رسمی از این حادثه و در اوج حساسیت کار یک موضوع مهم را از یاد نمی‌برد و برای چندمین بار در مصاحبه تلفنی‌اش می‌گوید: اهالی روستاهای پادنا 2 هزار نفری که برای امداد به منطقه آمده‌اند را در این چند شب در خانه‌های خود جا داده و از آن‌ها پذیرایی کردند.
این جلوه روشنی بود از آنچه روزها اتفاق می‌افتد و زنان سی‌سختی همگام با مردان کوهنورد، پا به پای آنان آستین‌ها را بالا زدند و با پخت غذا تلاش کردند تا نقشی در هم‌دردی با مردمان داغ‌دار داشته باشند.
اگرچه ابهامات حادثه و لزوم بررسی علل ناکارآمدی بخش‌های فنی و کارشناسی این رخداد به قوت خود باقی‌ست و باید به جد دنبال شده و به نتیجه برسد و حتی لازم است برخی بی‌نظمی‌ها و ناهماهنگی‌های ستادهای بحران و جست‌وجو که خود بحران‌زاست پس از حادثه با دقت بررسی شود؛ اما طعم شیرین چایی داغ صلواتی مردم پادنا ، سرمای فراق 66 هموطن بر فراز قلل پوشیده از برف دنا را کمی می‌کاهد البته بیشتر مزه همزبانی این چایی است که بر دل می‌نشیند و شیرینی همدلی با تعارف قندان کوچکی که در پلاستیک گذاشته‌اند در کام می‌ماند.
حتی جعفر گوهرگانی معاون استاندار کهگیلویه و بویراحمد هم در اوج غم و اندوه بازماندگان حادثه این همراهی مردمی را فراموش نکرد و از مردم منطقه به دلیل مهمان‌نوازی و همکاری با نیروهای امدادی تشکر کرد.
و حجم این مهربانی‌ها آنقدر زیاد است که هر روز باید مسؤولان یک جمله تکراری را به زبان آورند: از مردم تقاضا داریم از آمدن به این مکان خودداری کنند.
شاید ثبت همه صحنه‌های دلخراش این حادثه میسر باشد اما ثبت این عظمت حضور و این دل‌های بزرگ که به وسعت آسمان و به استواری زاگرس است را به راحتی نتوان به تصویر و به رشته تحریر درآورد؛ میزبانانی که سخاوتمندتر از دنایی که اجازه عبور نداد با مهمان‌نوازی گرم‌شان سردی فراق و سختی مبارزه با صخره و برف را تسکین دادند حتی اگر دیوارهای خانه‌هاشان کاه‌گلی و سقف خانه‌ها نم‌زده باشد... .
دیدگاه تان را بنویسید