مثلث خوانی؛
یادداشت رییس شورای عالی تهیه کنندگان : سینمای ما شناسنامه دار است
من به شخصه بهعنوان نماینده تهیه کنندگان سینمای ایران از شهرداری و صداوسیما توقع دارم راه را برای پخش تیزرهای تبلیغاتی فیلمهای سینمایی هموار کنند.

غلامرضا موسوی؛ رییس شورای عالی تهیه کنندگان سینمای ایران: درباره موضوع محدودیت اکران برخی از فیلمهای سینمایی که تیزر تبلیغاتیشان در کانالهای ماهوارهای پخش شده است باید چند مطلب را مورد توجه قرار داد.
نکته اول این که تا جایی که من اطلاع دارم و از دوستان پرسوجو کردهام، به نظر میرسد هیچ یک از تهیهکنندگان فیلمهای در حال اکران، سفارش پخش تیزر تبلیغاتی به کانالهای ماهوارهای ندادهاند. آنها معتقدند که ممکن است برخی از این کانالها تبلیغ فیلم را به سفارش پخشکنندگان خارجی فیلمها، پخش کنند. وقتی یک پخشکننده خارج از کشور، فیلم را میخرد، برای بازگشت سرمایه و پرکردن سالنهای نمایشدهنده فیلم ممکن است آن را تبلیغ کند، در قرارداد فروش فیلمها به خریداران خارجی که نمیتوان گفت فیلم را تبلیغ نکنند. در این صورت قیمت فیلم به یکششم کاهش مییابد و حتی با این قیمت هم خریدار خارجی به خرید فیلم ترغیب نمیشود، چون تقریبا تمام بینندههای فیلمهای ایرانی در اروپا و کانادا و آمریکا، ایرانیان مقیم آنجا هستند و ماهواره میبینند. به هر حال مهم این است که تهیهکنندگان این فیلمها و تیم سازندهشان، نه پولی به این کانالهای ماهوارهای دادهاند، نه سفارشی. طبیعتا وقتی هم تبلیغات فیلمهایشان پخش شده، اعتراضی نکردهاند تا همین اواخر که مجبور شدند برای رفع محدودیتهای اکران داخلی اعتراض و شکایت کنند. اما سوال اینجاست که
وقتی یک پخش کننده خارجی ممکن است فیلمی را در کانالهای ماهوارهای برای بینندگان خارج از ایران تبلیغ کند، چرا تهیهکننده ایرانی را باید تنبیه کنیم؟ این در حالی است که براساس یک اصل قانونی بینالمللی، تلویزیونها میتوانند سه دقیقه از هر فیلم سینمایی را پخش کنند، حالا این سه دقیقه یا بخشی متوالی از فیلم باشد یا آگهی بازرگانی فرقی ندارد. از این حیث نمیتوان بهخاطر پخش تیزر تبلیغاتی از کانالهای ماهوارهای شکایت کرد. اما با این اوصاف اگر ما تهیهکننده داخلی را مجازات کنیم چه چیزی عایدمان میشود؟ وقتی شخص دیگری گناهی به گردن دارد چرا کس دیگری را باید محدود و متضرر کرد؟
نکته دوم که اگر ما همین شیوه یعنی توقیف فیلمهایی که آگهی تبلیغاتی در ماهواره دارند را ادامه بدهیم، با یک مشکل اساسی بزرگتری مواجه خواهیم شد. یکی اینکه هرچه ما حساستر بشویم و حساسیت بیشتری از خودمان نشان دهیم، آنها در کار خود جریتر میشوند. آیا غیر از این است؟ ضمن اینکه پخش تبلیغ در این کانالهای ماهواره به سادگی انجام میپذیرد. فرض کنید من و شما دشمن هم هستیم. من اگر بخواهم شما را زمین بزنم، به سادگی میتوانم با یک مبلغ پنج تا 10 میلیون تومانی کسی را اجیر کنم که آگهی فیلم شما را به یکی از این کانالهای ماهواره بدهد تا پخش کند. نتیجه این است که فیلم شما توقیف میشود و سرمایهتان برنمیگردد. برهمین اساس بود که ما از دوستان قوهقضائیه خواستیم تا همان کسی که خطایش در دادگاه ثابت شده را مجازات کنند نه کل یک فیلم را توقیف کنند. چون هر فیلم سرمایه چندین نفر است. فیلم یک موجود زنده است که نماینده تفکر بیش از 50 نفر است، از بازیگران و کارگردان و نویسنده گرفته تا تصویربردار و صدابردار و موسیقی و...
نکته سوم این است که سینمای ما سینمای شناسنامهداری است. هویت ایرانی - اسلامی دارد. وقتی این کانالهای ماهوارهای بدون دریافت پول دارند یک اثر فرهنگی هنری قانونی و مجوزدار که در ایران تولید شده را تبلیغ میکنند که به نفع ماست. من بررسی کردم و دیدم که بهجز فیلم «بارکد» همه فیلمهای دیگری که روی پرده هستند در کانالهای ماهوارهای تبلیغ شدهاند، هم عادت میکنیم، هم رسوایی 2 و هم ایستاده در غبار. من هم مثل همه اگر پولی رد و بدل شود و به این کانالها کمک مالی شود مشکل دارم و قبول دارم که باید برخورد کرد اما اگر پولی رد و بدل نشده که به نفع ماست.
نکته آخر هم این است که از شهرداری و تلویزیون انتظار داریم با در اختیار گذاشتن ظرفیتهای بیشتری در قالب بیلبوردهای محیطی و تیزرهای تبلیغاتی سینما را کمک کنند. این حمایتها کمک میکند تا مردم به جای دیدن فیلمهای ماهوارهای در سینمای کشور خودشان با تازهترین دستاوردهای هنری و سینمایی کشورشان روبهرو شوند.
من به شخصه بهعنوان نماینده تهیه کنندگان سینمای ایران از شهرداری و صداوسیما توقع دارم راه را برای پخش تیزرهای تبلیغاتی فیلمهای سینمایی هموار کنند. لازم است توضیح بدهم که بهرغم برخی خبرهای رسانهای بنده تاکنون به شخصه هیچ مذاکرهای با مدیران تلویزیون نداشتهام اما امیدوارم زمینههایی فراهم شود تا به زودی مشکلات پیش رو حل شود.
دیدگاه تان را بنویسید