عرضه اولیه کوین چگونه انجام می‌شود؟

عرضه اولیه سکه چیست؟

ICO مخفف «عرضه اولیه سکه» است و به یک روش محبوب جذب سرمایه برای پروژه‌های ارزهای دیجیتال در مراحل اولیه اشاره دارد. در یک عرضه اولیه سکه (ICO)، یک استارت‌آپ مبتنی بر بلاک‌چین مقدار مشخصی از توکن دیجیتال بومی خود را برش می‌دهد و آن‌ها را به سرمایه‌گذاران اولیه ارائه می‌کند، که معمولاً در ازای سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم انجام می‌شود.

عرضه اولیه سکه به عنوان نوعی از سرمایه‌گذاری جمعی دیجیتال، استارت‌آپ‌ها را نه تنها قادر می‌سازند تا بدون انصراف از سهام خود، سرمایه جمع‌آوری کنند؛ بلکه جامعه‌ای از کاربران مشوقی را ایجاد کنند که می‌خواهند پروژه موفق شود تا ارزش توکن‌های پیش‌فروش آنها افزایش یابد.

تامین مالی با عرضه اولیه سکه

در حالی که عرضه‌های اولیه سکه (ICO) می‌توانند یک مکانیسم تامین مالی آسان و یک رویکرد نوآورانه برای استارت‌آپ‌ها برای جمع آوری پول ارائه دهند، خریداران همچنین می‌توانند از دسترسی به خدماتی که توکن به شما می‌دهد و همچنین از افزایش قیمت توکن در صورت موفقیت پلتفرم بهره‌مند شوند. این سودها را می‌توان با فروش توکن‌ها در صرافی پس از فهرست شدن، به دست آورد؛ یا خریداران می‌توانند پس از ورود به بازار، با خرید توکن‌های بیشتر، پروژه را دو برابر کنند.

نمونه‌های تاریخی عرضه اولیه کوین

عرضه اولیه کوین اتریوم یکی از اولین داستان‌های موفقیت واقعی با استفاده از این نوع نسبتاً جدید مکانیسم جمع‌آوری سرمایه بود و در سال 2014 حدود 15.5 میلیون دلار جمع‌آوری کرد؛ پنجاه میلیون توکن اتر (ETH) که هر کدام به قیمت 0.311 دلار فروخته شد. اکنون نه تنها یکی از ارزشمندترین ارزهای رمزنگاری شده است، بلکه اکوسیستم کاملی از برنامه‌های غیرمتمرکز (dapps) را قادر ساخته است که از فناوری خود شکوفا شوند.

تاریخچه عرضه اولیه سکه

همه چیز در سال 2013 زمانی شروع شد که مهندس نرم افزار J.R. Willet وایت پیپری با عنوان "دومین وایت پیپر بیت کوین" برای توکن MasterCoin (که به عنوان لایه Omni تغییر نام داد) نوشت و توانست 600000 دلار آمریکا جمع آوری کند.

تا سال 2014، هفت پروژه در مجموع 30 میلیون دلار جمع آوری کردند؛ بزرگترین آن سال "اتریوم" بود. 2015 سال آرام‌تری بود؛ هفت فروش در مجموع 9 میلیون دلار به دست آورد که بزرگترین آنها "آگر" کمی بیش از 5 میلیون دلار جمع آوری کرد.

فعالیت در سال 2016 زمانی شروع شد که 43 ICO از جمله Waves، Iconomi، Golem چیزی بالغ بر 256 میلیون دلار جمع آوری کرد؛ این شامل فروش توکن بنام "پروژه دائو" بود، یک صندوق سرمایه‌گذاری مستقل که هدف آن تشویق توسعه اکوسیستم اتریوم از طریق اجازه دادن به سرمایه‌گذاران برای رأی دادن به پروژه‌هایی بود که باید تأمین مالی شوند. اندکی پس از آن که فروش رکورد ۱۵۰ میلیون دلاری به دست آورد، یک هکر اتر به ارزش تقریبی ۶۰ میلیون دلار را حذف کرد که منجر به فروپاشی پروژه و هارد فورک پروتکل اتریوم شد.

شکست DAO شور و شوق فزاینده‌ای برای فضای دارایی‌های دیجیتال نوپا را مهار نکرد و در دسامبر، اولین صندوق اختصاص داده شده به سرمایه‌گذاری رمزی، حمایت قابل‌توجهی از سرمایه‌گذاران قدیمی مدرسه دریافت کرد.

سال 2017 شاهد رسیدن ICO به اوج جدیدی بود که تا حدی باعث پیشرفت‌های جدید فناوری بود. انتشار 342 توکن تقریباً 5.4 میلیارد دلار جمع آوری کرد و این مفهوم را در خط مقدم نوآوری بلاک چین قرار داد. فروختن عرضه اولیه سکه ها در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر به این جنون دامن زد، و در عجله برای «در عمل کردن»، اصول پروژه برای سرمایه‌گذاران بالقوه اهمیت کمتری پیدا کرد.

قانونی شدن عرضه اولیه سکه

همراه با افزایش توجه، بررسی‌ها و نگرانی‌ها در مورد قانونی بودن فروش توکن افزایش یافت. این امر زمانی مشهود بود که کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) در سال 2017 بیانیه‌ای صادر کرد و هشدار داد که اگر دارایی دیجیتال فروخته شده به سرمایه‌گذاران آمریکایی دارای ویژگی‌های یک امنیت باشد (حقوق مالکیت، جریان درآمد یا حتی انتظار سود از تلاش‌های دیگران)، باید قوانین اوراق بهادار ایالات متحده را رعایت می‌کرد یا با اقدامات تنبیهی مواجه می‌شد. اخیراً، گری جنسلر، آخرین رئیس SEC، می‌گوید که او معتقد است که همه ICOها اوراق بهادار هستند و بنابراین قوانین اوراق بهادار ایالات متحده را نقض می‌کنند.

رگولاتورهای مالی از استرالیا، بریتانیا و لیست بلند بالایی از سایر کشورها نیز هشدارهایی را به سرمایه گذاران خرد در مورد خطرات احتمالی شرکت در این پیشنهادات تقلبی بالقوه صادر کردند.

کره جنوبی و چین به طور قطعی ممنوعیت کامل عرضه اولیه سکه را تقریباً در همان زمان اعمال کردند، در حالی که تایلند یک سال بعد با تنظیم یک چارچوب قانونی جدید توسط قانونگذاران، ممنوعیت موقت ارائه توکن را صادر کرد.

با وجود نگرانی گسترده نظارتی در مورد عرضه اولیه سکه، هنوز هیچ اجماع جهانی در مورد تصویب قوانین کلی یا اصلاح قوانین موجود برای محافظت از سرمایه‌گذاران در برابر فروش توکن‌های ضعیف یا تقلبی وجود ندارد.

خطرات سرمایه گذاری در عرضه اولیه کوین

هر توکنی که از طریق عرضه اولیه سکه فروخته می‌شود، سرمایه‌گذاری با ریسک بالا محسوب می‌شود. بازار هنوز تحت نظارت نیست، ICOهای قابلیت کلاهبرداری بالایی دارند و سرمایه گذاران هیچ حفاظتی در صورت شکست یک عرضه اولیه کوین یا کلاهبرداری بودن آن ندارند. گزارش ساتیس در سال 2018 که برای بلومبرگ تهیه شد، بیان کرد که تقریباً 80 درصد از ICOها در آن زمان، فروش‌های تقلبی بوده‌اند.

برای هر کسی که به دنبال شرکت در یک عرضه اولیه سکه است، مهم است که موارد زیر را در فرآیند بررسی دقیق خود لحاظ کنید:

• تیم پروژه را بررسی کنید تا ببینید آیا آنها تجربه قابل اثباتی در ایجاد مشاغل موفق دارند یا خیر. در حالت ایده آل، اعضای تیم باید حساب‌های رسانه‌های اجتماعی خود را نیز فهرست کنند تا بتوان با آنها تماس گرفت.

• وایت پیپر و نقشه راه پروژه را مرور کنید تا ببینید محصول یا خدمات مورد نظر چگونه کار می‌کند، از جمله اینکه چه زمانی ویژگی‌های خاص راه اندازی می‌شود.

• بررسی کنید که آیا کد رایانه‌ای توسط شخص ثالث ممیزی شده است یا خیر. این نشانه خوبی خواهد بود که یک پروژه در مورد امنیت آن جدی است.

• به دنبال اشتباهات املایی در وب‌سایت باشید؛ این معمولاً یک علامت قرمز اولیه است که یک وب‌سایت به سرعت و با کمی تفکر ساخته شده است و می‌تواند به کلاهبرداری بودن آن اشاره کند.

• توکن‌ها، به‌ویژه آنهایی که فروش موفقی داشته‌اند، معمولاً در صرافی‌های رمزنگاری فهرست می‌شوند. پس از فهرست شدن، سرمایه گذاران جدیدی که پیشنهاد توکن را از دست داده‌اند، فرصتی برای خرید کوین دارند. اگر پروژه‌ای خود را به خوبی بازاریابی کرده باشد، می‌تواند تقاضای قابل توجهی برای توکن آن پس از ICO وجود داشته باشد.

جمع‌بندی

عرضه اولیه سکه یکی از روش‌های درآمدزایی در بازار ارز دیجیتال است. با این حال شناخت و بررسی آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. تعداد کمی از توکن‌ها به ندرت قیمتشان را از این نوع فروش‌ها بازیابی می‌کنند و بخش بزرگی از این است که چرا امروزه از عرضه اولیه کوین کمتر استفاده می‌شود. مطالعه‌ای در سال 2018 نشان داد که بیش از 50 درصد از پروژه‌های ICO بیش از چهار ماه پس از راه اندازی نتوانستند زنده بمانند.

منبع: مقاله «آشنایی با مفهوم ICO» در والکس