احتمال حل شدن کارگزارانی‌ها در رادیکالیسم اتحاد ملت

روزنامه صبح نو در این ارتباط نوشته: با مشاهده تحولات جبهه اصلاحات می‌توان گفت که اصلاح‌طلبان دارند به سمت یک نوع از رادیکالیسم چپ و در واقع نوعی اپورتونیسم میل می‌کنند. این توصیفی است که می‌توان از بخشی از جبهه اصلاحات که منادی تحریم و شرکت‌نکردن در انتخابات هستند، کرد. این جریان گرچه در انتخابات 98 و 1400 با فهرست در میدان سیاست بود اما پس از دبیرکلی مرعشی، بیشتر از همیشه به اتحاد ملت نزدیک شده است.

نمایندگان احزابی همچون اعتماد ملی، سازندگی و ندای ایرانیان نیز تمایلی به حضور در جلسات جبهه اصلاحات بعد از انتخاب آذر منصوری به ریاست این تشکیلات را ندارند؛ هیأت رئیسه این جبهه در دور جدید چهره‌های تندرویی همچون محمود صادقی، محسن آرمین، جواد امام، و علی شکوری‌راد هستند.

 سکوت و بایکوت نام افرادی که در پیش ثبت‌نام انتخابات مجلس شرکت کرده‌اند، از ترس تندروها و رادیکال‌هاست و این نشان می‌دهد که اجماع درونی بین جبهه اصلاح‌طلب، بعد از گذشت ماه‌ها از اوج‌گیری مباحث انتخاباتی، هنوز میسر نشده و احزاب اصلاح‌طلب همانند پارتیزان‌ها با گریز و پنهان‌کاری در پیش ثبت‌نام شرکت کرده‌اند.

مرعشی سعی می‌کند حزبش را با جبهه اصلاحات هماهنگ کند.

او اگرچه با تندروی‌های موجود در میان اصلاح‌طلبان که زیادتر از گذشته هم شده است، موافق نیست؛ اما می‌داند که فعلا کارگزاران در اقلیت است و اگر بنا باشد سازی مخالف بزند، حتی ممکن است زمینه انشعاب فراهم شود، ولی مسأله دوم مهم‌تر از اولی است. دلیل دوم ضعفی است از نوع کاریزماتیک! کرباسچی خود را در تراز خاتمی می‌دانست و در مقاطعی حتی گفته بود که خاتمی شخصیت مناسبی برای راهبردهای جبهه اصلاحات ندارد و باید دنبال لیدر باشیم؛ اما مرعشی برای خود این شأنیت را نمی‌بیند و در واقع بقیه جبهه اصلاحات هم این شأنیت را برای او قائل نیستند.

کارگزاران همواره روندی چند وجهی ارائه داده‌اند و هیچ بعید نیست مثل سال 98 که تصمیم جبهه اصلاحات به عدم شرکت در انتخابات شد، کارگزاران لیست خود را ارائه بدهد.

گرچه در دوران حاضر خطر منحل شدن این حزب عملگرای اصلاح‌طلب در رادیکال‌های اتحاد ملت بیشتر از همیشه وجود دارد.