دولت بعد، میراث‌دار ابرچالش‌های دولت «تدبیر و امید»!

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: سال آینده سالی است که از نظر سیاسی و اقتصادی می‌تواند بسیار استثنایی باشد زیرا دولت تغییر خواهد کرد و با تغییر دولت شیوه مدیریت بسیاری از امور چه در حوزه داخلی و چه در حوزه خارجی تغییر خواهد کرد. دولت حسن روحانی در نزدیک به هشت سال فعالیتش نشان داد که اگر دولت در زمینه اقتصادی توانایی لازم را نداشته باشد و برنامه‌ای راهبردی برای استفاده از ظرفیت‌های داخلی در دستور کار قرار ندهد، عملا تمام کشور در تمام سطوح دچار مشکلات عمیق و عمده‌ای می‌شوند. از سوی دیگر عملکرد دولت «تدبیر و امید» مشخص کرد که اعتماد محض به غربی‌ها چه آسیب‌های بعضا جبران‌ناپذیری در حوزه سیاست و حتی اقتصاد بر کشور تحمیل می‌کند. روحانی و یارانش و خاصه اصلاح‌طلبان در تمام این‌سال‌ها تمام چشمِ امیدشان به غربی‌ها بود تا اقدامات آنها منجر به گشایش داخلی شود؛ غافل از آنکه مشخصا آمریکا در تمام سال‌های بعد از انقلاب اسلامی در حق نظام ایران بدعهدی‌های فاحشی مرتکب شده است و با تمام گزاره‌های تاریخی و سیاسی موجود اعتماد محض به این کشور خطایی آشکار در حوزه سیاست‌ورزی است که دولت روحانی دچار آن شد. علاوه بر همه این‌ها عدم نظارت دولت بر بخش‌های مختلف اقتصادی و تزریق مسکن‌های مقطعی مانند چاپ پول یا استقراض از بانک مرکزی باعث شد که اولا ارزش پول ملی در نازل‌ترین سطح خود قرار بگیرد و از سویی تورم به سر به فلک بکشد که همه این‌ها در سال‌هایی که گذشت باعث تشدید اختلاف طبقاتی و فقیرتر شدن فقرا و حتی فقیرشدن طبقه متوسط شد.

با چنین شرایطی به نظر می‌رسد که دولت سیزدهم مسیر ساده‌ای در پیش نداشته باشد و آن دولت میراث‌دار شرایطی است که دولت روحانی هشت‌سال در پدیدآمدنش از هیچ تلاشی مضایقه نکرد! حل بحران اقتصادی، ارتباطی منطقی و از سر عزت اسلامی و ایرانی با دنیا، بازیابی اعتماد عمومی و کاهش نارضایتی‌ها اندکی از مشکلاتی است که دولت بعد باید با آنها دست‌وپنجه نرم کند. در چنین وضعیتی به نظر می‌رسد که اگر در دولت آینده روحیه جهادی وجود نداشته باشد، نمی‌توان کارها را با سرعت و دقت جلو برد و اگر قرار باشد باز هم از ارزش‌های انقلاب فاصله گرفته شود، این امکان به وجود نمی‌آید که ارتباطی سازنده و در عین حال از سر عزتمندی با دنیا برقرار کنیم. آنچه تیم دیپلماسی دولت روحانی با محوریت محمدجواد ظریف در مواجهه با دنیا در پیش گرفت، امتیاز دادن‌های بی‌شمار برای به نتیجه رسیدن -ولو نتیجه بد- بود که همین دیدگاه باعث شد، توافق‌نامه برجام بدون هرگونه ضمانت اجرای خاصی منعقد شود تا آمریکا بتواند چندی بعد به راحتی از آن خارج شود و کشورهای اروپایی هم به پیروری از این کشور از اجرای تعهدات خود سرباز بزنند. به گفته بسیاری از کارشناسان در شرایطی کنونی دولت آینده باید باید با برنامه‌ای راهبردی و با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی موضعی متناسب و از سر عقلانیت با جامعه بین‌المللی برقرار کند تا هم منافع ملی تضمین شود و هم پتانسیل‌های اقتصادی داخلی شکوفا شود تا در نهایت اگر هم کشور ایران با تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا مواجه شد و امکان رفع تحریم‌ها وجود نداشت، بتوانیم تحریم‌ها را بی‌اثر کنیم.

به هر روی انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 بی‌تردید مهم‌ترین رخداد سیاسی در سال آینده خواهد بود که می‌تواند تأثیرات مهمی بر سرنوشت کشور بگذارد.