قمار سخت لاریجانی روی آینده سیاسی‌اش
انتخابات سال پایانی هیئت رئیسه مجلس روز یکشنبه انجام و نام صاحبان کرسی‌های ارکان پارلمان ایران برای آخرین سال دوره دهم اعلام می‌شود.
فراکسیون امید اعلام کرده روز شنبه از طریق رای‌گیری در مجمع عمومی استراتژی و فهرست خود را اعلام می‌کند. در این فراکسیون آنچه تا امروز قطعی به نظر می‌رسد کاندیداتوری محمدرضا عارف برای کرسی ریاست است. این موضوع البته درون جبهه اصلاحات مخالفان و موافقان جدی دارد که هر کدام برای نظرشان استدلال‌هایی را در طول سه سال گذشته مطرح کرده‌اند و امروز چیزی افزون بر آن تحلیل‌ها و استدلال‌ها را شاهد نیستیم.
اما سوی دیگر این رقابت که در ادامه به آن خواهیم پرداخت علی لاریجانی است. به دلایل مختلف این انتخابات برای لاریجانی اهمیت بسیار زیادی دارد. آنچه از جلسات خصوصی و تصمیمات لاریجانی شنیده می‌شود این است که او دیگر قصد ندارد برای نمایندگی مجلس کاندیدا شود.
لاریجانی اگر همین امروز بار دیگر از قم کاندیدای ورود به مجلس شود معلوم نیست بتواند مجوز حضور در پارلمان را کسب کند. وضعیت در تهران هم به قدری پیچیده است که هیچ کس نمی‌تواند تحلیل دقیقی از آن ارائه کند. به همین دلایل او ترجیح می‌دهد در دو سال آینده خود را مهیای رقابت در انتخابات ریاست جمهوری کند.
بنابراین جایگاهش در آخرین سال حضور در مجلس بسیار اهمیت دارد اما سوال اینجاست که آیا لاریجانی مانند سال اول و دوم خیالش از کسب ریاست راحت است؟ آیا این بار سناریوی سال سوم و اعلام حمایت حاج بابایی به مثابه دوپینگ لحظه آخری به کمک رییس مجلس می‌آید؟ و یا این بار شرایط به کلی متفاوت خواهد بود؟
تا اینجا حمیدرضا حاجی‌بابایی مانند سال قبل خود را آماده مبارزه با عارف و لاریجانی کرده است اما توان او بیش از آنکه معطوف رای‌آوری شود فعلا برای ایستادگی در برابر فشارهایی که خواستار کناره‌گیری‌اش به نفع لاریجانی هستند صرف می‌شود.
رای سبد حاجی‌بابایی و به طور کلی فراکسیون ولایی در رقابت ریاست در دور اول به نفع عارف تمام می‌شود زیرا از سبد رای لاریجانی می‌کاهد اما اگر دور دوم بار دیگر کناره‌گیری و یا از لاریجانی حمایت کند این بار در شکل‌گیری دو قطبی، احتمال پیروزی لاریجانی بالا می‌رود.آنچه احتمالا تکلیف لاریجانی را روشن می‌کند این است که آیا ولایی‌ها این بار هم در قمار او شریک می‌شوند یا تکلیف‌مدارانه رای خواهند داد؟
امسال البته شاهد تفاوت دیگری هم هستیم. طیفی از اصولگرایان و پایداری‌ها که نام‌هایی نظیر زاهدی در راس آنها دیده می‌شود بنای رای سفید دارند. تعداد رای سفید آنها احتمالا از سبد رای عارف و لاریجانی هم مهم‌تر خواهد بود چرا که تعیین‌کننده‌تر از سبد رای تشکیلاتی این دو رقیب است.
آرای سفید همان شکافی است که طی سال‌های اخیر در جبهه اصولگرایی پدید آمده و به این زودی و راحتی هم پر شدنی نیست. آنچه امروز می‌تواند لاریجانی را پس از سال‌ها از ریاست به زیر بکشد همین فعال شدن شکاف میان پایداری و سازر اصولگرایان است. البته این موضوع محصول نوع رفتار و تعامل لاریجانی با آنها هم بوده است.
در سبد رای اصلاح طلبان و شاید بهتر باشد بگوییم فراکسیون امید مجلس تغییر چندانی مشاهده نمی‌شود نه ریزش چشمگیر و نه رویش فوق‌العاده‌ای اتفاق نیفتاده اما اگر بتوانند هوشمندانه روی اختلاف اصولگرایان حرکت کنند شاید به مطلوبشان برسند.
روزهای آینده در تعیین سرنوشت سیاسی لاریجانی اهمیت فراوانی دارد. آیا کسی که بر خلاف تمام این سال‌ها و در آخرین حضورش در مجلس ریاست را ببازد و با شایعه ترس از رای نیاوردن وارد انتخابات ۹۸ نمی‌شود می‌تواند از حمایت همه جانبه اصولگرایان در انتخابات ۱۴۰۰ برخوردار شود؟ لاریجانی به خوبی می‌داند که پاسخ به این سوال هر چه باشد مثبت نیست.
دیدگاه تان را بنویسید