شکست سنگین امارات مقابل ایران : کوه «الفجیره» موش زایید

درست در روزهایی که مقام‌های کشورمان در واکنش به تحریم‌های نفتی بر این موضوع تأکید داشتند که اگر ایران نتواند نفت خود را صادر کند، اجازه نخواهد داد دیگر کشورها نیز نفت خود را از مسیر تنگه هرمز صادر کنند، عملیات‌هایی خرابکارانه در دو مسیر جایگزین صادرات نفت یعنی بندر فجیره امارات و خط لوله نفت عربستان رخ داد که اگر چه با اعلام حوثی‌های یمن برای برعهده گرفتن مسئولیت عملیات پهپادی در عربستان مشخص بود که آن اقدام در چارچوب جنگ یمن رقم خورده است؛ اما در موضوع فجیره سعی شد انگشت اتهام علیه ایران نشانه گرفته شود .  

«جان بولتون» مشاور امنیت ملی امریکا با این ادعا که «عامل انفجار در این نفتکش‌ها به احتمال زیاد مین‌های دریایی متعلق به ایران بوده است» و «مایک پمپئو» وزیر خارجه امریکا با طرح این موضوع که ایران با هدف ایجاد ناامنی در بازار نفت و افزایش بهای نفت خام به نفتکش‌ها حمله کرده در این نمایش ایفای نقش کردند. سرویس اطلاعاتی رژیم اسرائیل (موساد) هم مدعی شد که توانسته شواهد مربوط به «مداخله» ایران در این انفجارها را تهیه کرده و در اختیار ایالات متحده قرار دهد. گفته می‌شد که سه کشور امارات ، نروژ و عربستان بر اساس همین ادعاها در شورای امنیت علیه ایران اعلام شکایت کنند و خواستار واکنش جهانی شوند.

اما کوه این ادعاها روز پنجشنبه در نشست پشت درهای بسته اعضای شورای امنیت سازمان ملل که در دفتر نمایندگی امارات متحده عربی در این سازمان برگزارشد، موش زایید و انتظارها برای ارائه کوچک‌ترین سند یا شواهد و اطلاعات در راستای این ادعاها بی نتیجه ماند. گزارش اماراتی‌ها بدون نام بردن از ایران یا هر کشور دیگری تنها بر این موضوع تأکید داشت که حملات به چهار نفتکش در فجیره  به عنوان عملیاتی که نیازمند متخصصان مسیریابی، قایق‌های سریع‌السیر و غواصان آموزش دیده برای کار گذاشتن مین‌های مغناطیسی روی بدنه نفتکش‌ها بود، عملیاتی «پیچیده و هماهنگ» بوده که به احتمال زیاد توسط «یک عامل دولتی» انجام گرفته است.

برخی ناظران سیاسی در تحلیل چرایی اشاره نشدن به نام ایران در این گزارش با وجود همه آن ادعاها و اتهام زنی‌های پیشین معتقدند که علاوه بر نبود مدارک قابل استناد باید به یک واقعیت توجه کرد و آن ناتوانی امارات به عنوان کارگردان این نمایش در هرگونه مواجهه واقعی، مستقیم و مستقل با ایران است. ناتوانی‌ای که سبب می‌شود هرگونه تأکید بیشتر بر ادعاهای واهی علیه ایران با افزایش احتمال روبه‌رو شدن با بحران مشروعیت داخلی و بین‌المللی مواجه شود. این است که ترجیح می‌دهد هنوز به سراب ادامه تحقیقات و احتمال ضعیف ایفای نقش شورای امنیت در این ماجرا دلخوش باشد.