تفاوت مذاکرات در دولت رئیسی و روحانی

مشخص بود که دولت سید ابراهیم رئیسی باتوجه به وضعیت آشفته اقتصادی و البته سیاست خارجی مسیر سختی را در پیش دارد اما حالا که سال1400 را پشت سر گذاشتیم، باید ببینیم تا اینجای کار مهم‌ترین نقاط قوت و ضعف دولت چه بوده است.

ناصر ایمانی، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «مهم‌ترین نقطه قوت دولت رئیسی انگیزه و کار و تلاش است که در دولت آقای روحانی چنین خصیصه‌ای دیده نمی‌شد و مدیران دولت قبل انگیزه‌ای برای کار و خدمت نداشتند. ویژگی مثبت دیگر دولت سیزدهم و شخص رئیس‌جمهور روحیه مردم‌گرایی است. موضوع مثبت سوم برقراری روابط متعادل و متناسب خارجی است؛ به‌نحوی که شاهد نوعی توازن در حوزه سیاست خارجی هستیم».

او درباره نقاط ضعف دولت هم بیان کرد: «نقطه ضعف مهم دولت به کارگیری مدیران نه‌چندان قوی و بلکه ضعیف در سطوح مختلف دولت است؛ از سطوح عالی مانند وزرا تا مدیران عالی و مدیران میانی. نکته دوم عدم تبیین سیاست‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت اقتصادی است و افزون بر همه اینها میان تیم اقتصادی دولت ناهماهنگی‌های زیادی دیده می‌شود».

این فعال سیاسی درباره تفاوت سیاست خارجی دولت رئیسی با دولت روحانی اظهار کرد: «آنچه اصلاح‌طلبان مطرح می‌کنند که دولت رئیسی همان سیاست‌های دولت روحانی در حوزه سیاست خارجی را ادامه می‌دهد، صرفا ناظر به پرونده برجام است. در حوزه سیاست خارجی به طور کلی و فرای برجام ریل‌گذاری‌های دولت سیزدهم قابل دفاع‌تر از دولت‌ دوازدهم است. دولت آقای روحانی باور داشت که اگر اروپا و آمریکا را داشته باشیم، دیگر نیازی به برقراری ارتباط با کشورهای دیگر نداریم و با چنین نگاهی ارتباط ایران با کشورهای همسایه و کشورهای شرقی در پایین‌ترین حد خود قرار داشت. آقای رئیسی این سیاست را کنار گذاشت و یک حالت نسبتا متعادل در حوزه سیاست خارجی برقرار کرد؛ چنانکه می‌بینیم ارتباط ایران با کشورهای همسایه و کشورهای شرقی بسیار خوب شده است».

ایمانی در پایان گفت: «اما اینکه درباره برجام می‌گویند دولت سیزدهم همان خط دولت قبل را پیش گرفته است را هم به دو دلیل قبول ندارم؛ نخست آنکه برجام در دولت روحانی امضا شد و طبیعی است که دولت‌های بعدی هم به آنچه در دولت قبل امضا شده، متعهد خواهند بود؛ وگرنه ما هم می‌شدیم مثل آمریکا که دولت بعد بیاید و تعهد دولت قبل را پاره کند. پس به هر حال مذاکرات هم در چارچوب همان توافقی است که دولت قبل انجام داده است؛ پس این‌طور نیست که بگوییم چون دولت رئیسی متعهد به تعهداتی است که جمهوری اسلامی امضا کرده، همان مسیری را می‌رود که دولت روحانی رفت و این استدلال اساسا نادرست است. نکته دوم آن است که اتفاقا در مذاکرات دوره رئیسی، ایران از سر منطق و واقع‌بینی با آمریکا مواجه شد و دیگر حالت شیفتگی به آمریکا کنار گذاشته شد و دیدیم با آنکه آمریکایی‌ها بارها درخواست مذاکرات مستقیم با ایران را مطرح کردند اما ایران قبول نکرد».