پانزده و چهل و شش اعداد نحس محرم در آسیا
رقابت‌های آسیایی به ما نشان داده اصفهانیها تا چه حد در فاز دفاع آسیب‌پذیر هستند و ساختار دفاعی شکننده‌ای دارند.
به گزارش ورزش سه، سپاهان شاید برای هواداران فوتبال ایران زیبا‌ترین تیم این فصل باشد، اما برای قهرمانی در لیگ برتر و صعود از مرحله‌ی گروهی لیگ قهرمانان آسیا، نیاز به چیزی بیش از زیبایی مطلق وجود دارد!
سپاهان ایران در چهارمین بازی خود در دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا به تک امتیاز مقابل التعاون عربستان بسنده کرد تا با ۴ امتیاز در جایگاه سوم گروه خود قرار گیرد و برای صعود به دور بعد به هر ۶ امتیاز باقی‌مانده و البته امتیاز از دست دادن نماینده‌ی عربستان نیاز داشته باشد.
اصفهانیها در حالی به تک امتیاز رضایت دادند که دو بار تیر دروازه‌ی حریف را توسط مغانلو و شهباززاده به لرزه درآوردند و می‌توانستند با استفاده‌ی بهتر از موقعیتهای خود هر ۳ امتیاز را کسب کنند. اتفاقی که مشابه آن در بازی با الدحیل هم تکرار شده بود و حسینی و شهباززاده دو موقعیت مسلم گل‌زنی را در آن دیدار از دست دادند تا شاگردان نویدکیا در نهایت بازنده شوند.
الگویی که سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا از خود به جای گذاشته، کم و بیش در بسیاری از بازی‌های لیگ برتر این فصل هم تکرار شده است؛ تیمی که موقعیتهای زیادی خلق می‌کند، تماشایش برای مخاطب بسیار جذاب است، اما به همان اندازه در فاز دفاع و انتقال از حمله به دفاع آسیب‌پذیر است.
در رقابت‌های لیگ خودمان، بسیاری از تیم‌ها با توجه به حضور هم‌زمان اسماعیلی‌فر و نورافکن در فاز حمله، از فضای پشت این دو در انتقال از دفاع به حمله استفاده می‌کنند. اما رقابت‌های آسیایی به ما نشان داده اصفهانیها تا چه حد در فاز دفاع آسیب‌پذیر هستند و ساختار دفاعی شکننده‌ای دارند. فضاهای بسیار زیادی بین ۴ مدافع سپاهان در هر دیدار ایجاد می‌شود و وینگر‌های سپاهان هم حمایت کافی را از دو مدافع کناری رونده‌ی سپاهان نمی‌کنند تا این تیم در هر دیدار به راحتی دروازه‌اش باز شود. مرور چندین گل دریافتی سپاهان در این ۴ دیدار و موقعیتهای خطرناکی که آن‌ها به رقبا داده‌اند، ما را به درک بهتری از این موضوع می‌رساند.(تصاویر ۱ تا ۶)
۱- عدم حمایت احمدزاده از نورافکن، امید را در موقعیت ۲ به ۱ در جناح چپ قرار داده، در نتیجه امید نمی‌داند روی پای بازیکن صاحب توپ رود یا مراقب یار آزاد در سمت راست زمین باشد. از سوی دیگر، بازیکن التعاون به زیبایی یک پاس را به فضای بین گولسیانی-نژادمهدی ارسال می‌کند و این دو مدافع بسیار ناهماهنگ عمل می‌کنند و به بازیکن التعاون اجازه‌ی صاحب توپ شدن درون محوطه‌ی سپاهان را می‌دهند.
۲- هر ۴ مدافع سپاهان تنها نگاهشان معطوف به توپ است، توپ به فضای بین نورافکن-گولسیانی ارسال می‌شود و وینگر راست التعاون عملاً در موقعیت تک به تک با مظاهری قرار می‌گیرد.
۳- صحنه‌ی گل التعاون در بازی برگشت؛ خط دفاع سپاهان باز شده و نورافکن برای حفظ فشردگی عرضی مجبور است کمی به داخل متمایل شود، اما احمدزاده به عنوان وینگر چپ تیم حمایت کافی را از او شکل نمی‌دهد، توپ برای وینگر راست التعاون در فضای پشت نورافکن می‌آید و دروازه باز می‌شود.
۴- صحنه‌ی گل سوم التعاون در بازی رفت؛ فرشاد این بار به عنوان وینگر راست از اسماعیلی‌فر حمایت نمی‌کند تا دانیال در موقعیت ۲ به ۱ به راحتی مغلوب وینگر و فول‌بک چپ التعاون شود.
۵- در ادامه پاس به تیر دوم ارسال می‌شود؛ درست مثل صحنه‌ی گل بازی برگشت، نورافکن برای حفظ فشردگی عرضی به داخل جمع شده و این وظیفه‌ی جهانی به عنوان وینگر چپ تیم است تا فضای پشت امید را پوشش دهد، اما تنها به توپ نگاه می‌کند، سر جای خود می‌ایستد تا فول‌بک راست التعاون به راحتی کار را تمام کند.
۶- صحنه‌ی گل دوم التعاون در بازی رفت؛ توپ در جناح چپ است؛ بنابراین دانیال باید داخل‌تر آید و نباید نزدیک به ۱۲ متر با مدافع میانی کناری خود فاصله داشته باشد. مهاجم التعاون( هایلایت زرد) بعد از دریافت پاس با یک دور کامل نژادمهدی را محو می‌کند و دانیال هم برای پوشش نژادمهدی حضور ندارد؛ در نتیجه دروازه‌ی اصفهانیها به راحتی باز می‌شود.
تا همین‌جای رقابت‌ها سپاهان با زدن ۵۱ شوت به سمت دروازه‌ی حریفان، در بین ۱۰ تیم شوت‌زن جام قرار دارد و از میان تیم‌های هم‌گروهش تنها الدحیل را با ۵۴ شوت بالای سر خود می‌بیند، اما محرم نویدکیا و کادرش باید بدانند چه برای قهرمانی در لیگ برتر و چه برای صعود از گروه سختی مثل گروه سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا، اهمیت ساختار دفاعی منسجم بسیار بیش از این حرف‌هاست.
تیمی که نتواند در ۴ دیدار دروازه‌ی خود را بسته نگه دارد، ۱۵ شانس گل‌زنی به حریفان دهد و ۴۶ شوت دریافتی داشته باشد، کار بسیار سختی برای صعود از این گروه خواهد داشت.
دیدگاه تان را بنویسید