اگر برای سرنگونی حکومت پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی اهمیت قائل می شویم و ابعاد آن را واکاوی کرده و سعی در آگاه کردن آحاد جامعه – مخصوصاً نسل های جدید که اساساً انقلاب را درک نکرده اند- داریم، پس از آن باید به سراغ ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و ابعاد مربوط به آن برویم.

پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

اهمیت 13 آبان و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به اندازه ای بود که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آن را انقلاب دوم نامیدند. وقتی از تعبیر «انقلاب» استفاده می شود، یعنی اینکه با توجه به سلسله اتفاقاتی که پیش از آن رخ داد و یا در ادامه در حال رخ دادن بود، در صورتیکه این انقلاب دوم صورت نمی گرفت، اساساً سرنوشت و آینده کشور و مردم به گونه ای دیگر رقم می خورد.

 از همین رو، اگر برای سرنگونی حکومت پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی اهمیت قائل می شویم و ابعاد آن را واکاوی کرده و سعی در آگاه کردن آحاد جامعه – مخصوصاً نسل های جدید که اساساً انقلاب را درک نکرده اند- داریم، پس از آن باید به سراغ ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و ابعاد مربوط به آن برویم.

 

در همین راستا و با توجه به اهیمت قضیه، آبان ماه سال 95 بود که مقام معظم رهبری در دیدار با دانش آموزان و دانشجویان به صورت مصداقی به یکی از مهمترین مطالبی که باید در کتب درسی وجود داشته باشد، تصریح کرده و فرمودند: «بعد از آنکه جوان های ما رفتند و این مرکز را تسخیر کردند و با زحمت زیاد توانستند کاغذهایی را که خرد شده بود، مدارکی را که در کاغذخردکن ریخته شده بود، گردآوری کنند، جمع کنند، به‌هم بچسبانند و به‌صورت کتاب دربیاورند، آن‌وقت معلوم شد که چه توطئه‌هایی هم در طول این مدت در داخل سفارت آمریکا وجود داشته. این کتاب ها حدود هفتاد جلد است؛ شماها خوانده‌اید این ها را؟ چرا هیچ نشانی از مضامین برگزیده‌ی این کتاب ها در مجموعه‌ی مدارس ما، دبیرستان‌های ما، دانشگاه‌های ما نیست؟ چرا؟ این یکی از اعتراض های من است. وزیر جدید محترم آموزش‌وپرورش اینجا در جلسه هستند؛ چرا این ها را داخل کتاب های درسی قرار نمی دهید؟ چرا نمی گذارید نسل جوان ما، نسل جدید ما بفهمد و بداند که آمریکا با اینجا چه کرده است و چه توطئه‌هایی زیر سر داشته؟»

 

متأسفانه این مطالبه ایشان به هر دلیلی بر روی زمین ماند تا اینکه در دیدار اخیر خود با دانش آموزان فرمودند:

«حادثه‌ی سوم هم که یک سال بعد از آن حادثه است ــ بعد از پیروزی انقلاب ــ هجوم دانشجویان به سفارت آمریکا است و پیدا کردن اسنادی در آنجا که این اسناد، توطئه‌های آمریکا علیه ملت ایران را نشان می داد؛ هفتاد هشتاد جلد شده. شماها که وقت نمی کنید بخوانید این کتاب ها را، [اما] من یک وقتی به آموزش و پرورش گفتم مضامین این کتاب ها را در کتاب های درسی بیاورید، متأسفانه نکردند. این [اسناد] نشان می دهد که آمریکایی‌ها در این مدتی که در ایران حضور داشتند ــ یعنی مثلاً از حدود سال ۲۸ و ۲۹ ــ چه کارهایی در ایران کردند، چه توطئه‌هایی و چه خیانت هایی انجام دادند».

 

به طور کلی، یکی از ویژگی های کتب درسی دانش آموزان و دانشجویان باید زنده بودن و پویایی این کتب باشد؛ مطالب خشک و بی روح با اعصاب و روان دانش آموزان و دانشجویان بازی می کند. ضمن اینکه گاهی اوقات نه به درد دنیا و نه به درد آخرت آنها می خورد و موجب اتلاف عمر و هدررفتن سرمایه ها خواهد شد. اما تحلیل وقایع و اتفاقات، در صورتیکه به درستی صورت گیرد، موجب جلب توجه دانش آموزان و آشنا شدن آنها با واقعیات و زمانه ای که در آن قرار داریم خواهد شد. آگاهی و عبرت گرفتن نسل جدید نیز موجب می شود تا در بزنگاه ها دچار خطا در محاسبات نشوند.

 

به این نکته هم باید توجه کنیم که آمدن اسناد لانه جاسوسی آمریکا در کتب درسی دانشجویان و دانش آموزان تنها یک نمونه از مواردی است که باید در محتوای درسی آنها گنجانده شود؛ در مورد سایر وقایع که در طول بیش از 40 سال برای مردم و انقلاب اتفاق افتاده است نیز باید مانند این مورد عمل کرد.

پیشتر، جهان نیوز در قالب سلسله مطالب مربوط به آموزش و پرورش، به این نکته اشاره کرد: «ماجرای لانه جاسوسی آمریکا و اسناد به دست آمده از آن، کمک به صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران، حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی در خلیج فارس، تحریم های ظالمانه و ضد انسانی علیه ملت ایران از جمله تحریم غذا و دارو، حمایت از منافقین، ترور سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، ترور دانشمندان کشور، قانون کاپیتولاسیون، کودتا، استعمار و تحمیل عقب ماندگی به کشور در قبل از انقلاب، تنها نمونه هایی هستند که می توان ابعاد آن را در قالب کتاب های درسی برای دانش آموزان تشریح کرد».

مسئولان وزارت آموزش و پرورش به عنوان نهاد مجری، شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان نهاد بالادستی و سیاست گذار و همچنین کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی به عنوان نهاد ناظر چه پاسخی برای دغدغه مهم رهبرانقلاب که بارها بر آن تاکید کرده اند، دارند؟