ناکامی بزرگ رونالدو: حتی در ژیرو بودن!

به گزارش "ورزش سه"، کریستیانو رونالدو نتوانست پایان خوبی برای خودش رقم بزند. پس از سوت پایان بازی مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی قطر با مراکش، دوربین ها تصویر این ستاره بزرگ را عصبانی و در تلاش برای جلوگیری از گریه کردن شکار کردند و او در نهایت در حین عبور از تونل زیر سکوها، موفق به انجام این کار هم نشد.

این خداحافظی یکی از بزرگ ترین ورزشکاران تاریخ با مهم ترین صحنه فوتبال یعنی جام جهانی و البته احتمالا فوتبال در بالاترین سطح بود. ممکن است رونالدو بتواند در جام جهانی 2026 که به طور مشترک توسط آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار می شود، نیز بازی کند. کریستیانو خودش در گذشته مدعی شد که تا 40 سالگی در زمین حاضر خواهد بود. اما حتی اگر این اتفاق بیفتد، او فقط می تواند نقش یک مربی را در تیم ملی بازی کند، اما دیگر یک بازیکن مهم نخواهد بود و حتی در قطر هم اینگونه نبود...

فقط درخشش در مرحله گروهی 

در مسابقات جام جهانی، کریستیانو رونالدو هیچگاه عملکرد خوبی نداشته است. در آلمان و در سال 2006، پرتغالی ها مقام چهارم را به دست آوردند، اما خود رونالدو فقط یک بار در مقابل ایران و در مرحله گروهی در پیروزی موفق به گلزنی شد. CR7 در جام جهانی 2010 در قالب ستاره ای بزرگ و تاثیرگذار تورنمنت را شروع کرد، اما باز هم چیز خاصی از خود نشان نداد و فقط یک گل و یک پاس گل حاصل کار این بازیکن بود. پرتغال نیز در مرحله یک هشتم نهایی و پس از باخت به اسپانیا با این جام نیز خداحافظی کرد.

پرتغال در جام جهانی 2014 در گروه آلمان، آمریکا و غنا قرار داشته و حتی موفق به صعود از این گروه نیز نشد. رونالدو باز هم فقط به زدن یک گل اکتفا کرد. او چهار سال پیش در روسیه در تساوی 3 بر 3 در گروه دوم مقابل اسپانیا هت تریک کرد و این بهترین عملکرد او در مسابقات جام جهانی بود. همچنین در سال 2018 گل او باعث پیروزی پرتغال مقابل مراکش در مرحله گروهی شد، اما حذف در مرحله یک هشتم نهایی توسط اروگوئه، به سرعت به ماجراجویی پرتغالی ها پایان داد.

و اکنون در قطر و در احتمالا آخرین تورنمنت، کریستیانو رونالدو پس از شکست مقابل مراکش در مرحله یک چهارم نهایی، از این کشور آسیایی به سمت خانه پرواز می کند. او البته در جام 2022 نیمکت نشین بوده و در دو بازی آخر حتی در ترکیب اصلی نیز قرار نگرفت.

لکه ای سیاه در انتهای کارنامه ای که پایان چندان زیبایی نداشت. هواداران کریستیانو رونالدو خواهند گفت که اگر اسطوره آنها از همان دقیقه اول بازی می کرد همه چیز می توانست متفاوت رقم بخورد. اما تعداد کمی از افراد به طور واقع بینانه از این نظریه حمایت خواهند کرد. رونالدو در این گروه یک گل به ثمر رساند که آنهم از فاصله 11 متری و از روی نقطه پنالتی در جریان پیروزی مقابل غنا وارد دروازه شد. عصبانیت آشکار او از نیمکت نشینی در پرتغال چیز غیرقابل انکاری نیست و او اهداف خود را بالاتر از منافع تیم قرار داد.

وسواسی که نتیجه نداد

رونالدو سال ها رهبر و ستاره اصلی تیم ملی پرتغال بوده بود، اما او حتی نتوانست مانند اولیویه ژیرو برای تیم ملی فرانسه عمل کند. مهاجمی موثر و در عین حال مفید که همیشه سعی می کند در هر شرایطی بهترین عملکرد را برای تیم انجام دهد و فقط به دنبال گلزنی در جستجوی رکوردهای جدید نباشد. این وسواس گلزنی، مشخصه اصلی رونالدو در تیم ملی پرتغال بود و به همین دلیل او تبدیل به اولین بازیکنی شد بعد از شکست مقابل مراکش با گریه به رختکن رفت و هم تیمش و هم هواداران را دوباره در تنهایی جا گذاشت.

در همان شب، ژیرو که همیشه دست کم گرفته شده، کاری را انجام داد که کریستیانوی بزرگ در تمام دوران حرفه ای خود نتوانست تکرار کند. او در مراحل حذفی جام جهانی گلزنی کرد تا فرانسه را به نیمه نهایی برساند. در آنجا، کرواسی و مراکش تلاش خواهند کرد تا آرژانتین و فرانسه را از برگزاری فینالی رویایی در جام جهانی بازدارند.

اسکوربورد هرگز در فوتبال وعده عدالت را به کسی نداده است، بنابراین ایجاد هیجان بی مورد در مورد خداحافظی رونالدو از جام جهانی بی فایده است. تمرکز کردن فقط روی او در ارزیابی این شکست پرتغال، پرت شدن حواس از اصل واقعیت است. عظمت کریستیانو پیش از این در تاریخ ثبت شده و داستان های هالیوود درباره پسری که جهان را فتح کرده، همیشه پایان خوشی ندارد. در نهایت مسابقات جهانی صحنه درخشش او نشد و درست است، هر کسی برگ برنده خودش را دارد.