پله، اسطوره دنیای فوتبال، در نامه ای سرگشاده خطاب به مردم برزیل، از احساسش پس از ناکامی سلسائو در جام جهانی گفت و همه برزیلی ها را به اتحاد دعوت کرد.

نامه سرگشاده و تکان‌دهنده پله به مردم برزیل
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

به گزارش "ورزش سه"، هفته قبل خبری مبنی بر وخامت شرایط پله منتشر شد و هواداران فوتبال در سراسر جهان آماده شنیدن اخباری ناگوار در مورد او بودند. اگرچه اسطوره سابق برزیل هنوز در بیمارستان بستری است، اما پله هوشیاری خود را از دست نداده و در وضعیت پایداری قرار دارد.  بیمارستان آلبرت انیشتین گزارش پزشکی دیگری را در مورد پله منتشر کرده و در مورد وضعیت اسطوره 82 ساله در تاریخ 29 نوامبر در این بیمارستان در سائوپائولو گزارش داد. گزارش به روند رو به رشد تدریجی پله و شرایط پایدار او اشاره داشت.

دختر پله، فلاویا کریستینای 53 ساله، هم در رابطه با وضعیت پدرش گفت:«من دوست ندارم بگویم که درمان سرطان پدرم دیگر موثر نیست. این کار همچنان ادامه دارد و تاثیرگذار است. پدرم اینجاست و نفس می کشد، در حال حاضر همه چیز بسیار خوب پیش می رود. پدرم مریض و البته مسن است و تنها به دلیل عفونت ریه در بیمارستان بستری شده است. وقتی پله خوب شد، دوباره به خانه باز خواهد گشت.»

 در هر صورت پله همچنان شرایطی پایدار دارد و امروز هم نامه‌ای سرگشاده خطاب به مردم برزیل به بهانه حذف کشورش از یک چهارم نهایی جام جهانی ارسال کرد. 

پله در این نامه احساسی با عنوان نامه‌ای سرگشاده در مورد رویایم، برای مردم کشورش نوشته است:«زندگی یک فرصت است. کاری که ما با زندگی می کنیم، به خودمان بستگی دارد. ممکن است که خوب کار کنیم یا بد. در پیروزی، جشن می گیریم، از شکست درس می گیریم. زندگی همیشه سخاوتمند است و فرصت شروع تازه را به ما می دهد. هر روز که می گذرد، مسیری تازه را آغاز می کنیم. در این دوره به رویاهایی فکر می کنیم که هرگز نمی‌میرند و به لغزش ها در مسیر اهمیتی نمی دهیم. برای همه همین است اما وقتی که رویایت فوتبالیست شدن است، فرصت‌ها خیلی محدودتر و رویاها خیلی دورتر هستند. لغزش ها دردناک‌ترین بخش زندگی نیستند اما خیلی از افراد به قضاوت می پردازند، این طور نیست؟

 برای این که عادل باشم باید بگویم که پیروزی ها را هم افراد بسیار بیشتری جشن می گیرند. با وجود دردی که پس از حذفمان از جام جهانی حس کردیم، از شما برزیلی ها می خواهم که پنج ستاره اولی که به سینه زدیم را به یاد بیاورید. عشق ما را حرکت می دهد. نمی دانستم که فوتبال ما را این قدر دیوانه می کند. فوتبال یعنی عشق به خاطر اتحاد و رفاقت های واقعی پیرامون ورزش، یعنی فریاد گل یا فراموش کردن همه مشکلاتی که داریم هر چند که ممکن است که فقط برای 90 دقیقه این اتفاق رخ بدهد. در این کشور بی‌نظیر فوتبال می تواند به معنی عشق برای مبارزه با فقر، گرسنگی و مواد مخدر باشد. 

این ویژگی ها متعلق به زیباترین روزش است، به خصوص در این جا و در کشور برزیل. دلیلش مهم نیست، بلکه این مهم است که فوتبال جمعیت زیادی از ما را متحد کرده است، آن هم در این لحظات که بیش از همیشه به اتحاد نیاز داریم. رویای من این است که این احساس بین ما و کشورمان فقط یک اتفاق زودگذر نباشد. این هدف شاید غیرممکن به نظر برسد اما زمانی که بچه بودم، رویای دیگری داشتم: بردن جام جهانی برای پدرم. از رویاها صحبت کردم، تصور نکنید که رویاهای ما ورزشکاران به پایان می رسند. می دانم که هنوز رویای ششمین قهرمانی را دارید، همان طور که من رویایش را داشتم. پیروزی ما فقط به تعویق افتاده است. دوستان، بازیکنان و کمیته فنی تیم ملی را تحسین می کنم و آنها را مستحق احترام و محبت می دانم. از همه برزیلی ها خواستار اتحاد و عشقی هستم که در کل زندگی در میان ما ورزشکاران وجود داشته است. رویا متعلق به همه ماست. عشق، عشق و عشق.»