شکست تراکتور مقابل استقلال در یکی از تاک تیکی ترین بازیهای چند وقت اخیر فوتبال ایران رقم خورد.

آنالیز : پاکو - ساپینتو، یک نبرد و دو برنده
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

به گزارش "ورزش سه"، در روز ارائه‌ فوتبال پرفشار از سوی هر دو سرمربی متعلق به جنوب اروپا، مهدی قایدی، پسری از جنوب ایران بود که تفاوت‌‌ها را در وقت اضافه با گرفتن دو‌ پنالتی رقم زد.

پرسینگ در جواب پرسینگ؛ آنالیز استقلال-تراکتور

تیم‌های فوتبال استقلال تهران و تراکتور تبریز، چند روز بعد از تقابل‌شان در لیگ برتر، در دیداری تکراری در ورزشگاه آزادی به مصاف هم رفتند که حاصل مصاف‌شان، برتری ۲-۱ آبی‌پوشان روی‌ هنرنمایی مهدی قایدی در وقت‌های اضافی بود. این پیروزی کمک شایانی به حفظ جایگاه ریکاردو ساپینتو در روی نیمکت استقلال، حداقل برای چند هفته‌ی آتی، خواهد کرد. در سوی مقابل شکست در رقابت‌های جام حذفی اگرچه منجر به کاهش شانس کسب سهمیه برای شاگردان پاکو خمز خواهد شد، اما نمی‌توان منکر روند خوب چند هفته‌ی اخیر‌ تراکتوری‌ها و بازی تاکتیکی که مقابل استقلال به نمایش گذاشتند، شد.

آرایش‌ها و استراتژی‌های اولیه‌ی مشابه

هر دو تیم کار را با آرایش پایه‌ی ۳-۳-۴ آغاز کردند. 

آرایش پایه‌ی ۳-۳-۴ استقلال

آرایش پایه‌ی ۳-۳-۴ تراکتور

جالب‌تر از این تشابه، تشابه در انتخاب استراتژی‌های اولیه بود؛ جایی که هر دو مربی اهل جنوب اروپا، تیم‌‌های‌شان را به اجرای پرسینگ از بالا سوق دادند و دروازه‌بان‌های حریفان‌شان را به بازی مستقیم. در این شرایط، این تراکتوری‌‌ها بودند که با فشردگی طولی مناسب‌تر و بردن توپ‌های دوم، توانستند در این بخش از مسابقه فشار بیش‌تری را به استقلالی‌ها وارد کنند.

 پرسینگ از بالای استقلال در همان دقایق ابتدایی مسابقه که منجر به خلق موقعیت بسیار خطرناک برای آن‌ها شد. می‌بینید که در مرکز زمین یک یارگیری نفر به نفر صورت گرفته و دو مدافع کناری آبی‌ها هم آماده‌اند تا پاس قطر احتمالی اخباری به مدافعان کناری تراکتور را قطع کنند.

یک بار دیگر اجرای پرسینگ از بالای استقلالی‌ها با تمرکز بر اجرای تله‌پرس در کناره‌ها. تمام گزینه‌های پاس آرش قادری، مدافع وسط سمت چپ تراکتور، بسته شده و مهدی‌پور هم به‌خوبی روی پایش می‌رود و پاس طولی او را قطع می‌کند.

پرسینگ از بالای تراکتوری‌‌ها. آلوز در این مسابقه مسئول یارگیری نفر به نفر با روزبه چشمی، «پست ۶ استقلال»، بود. بقیه‌ی بازیکنان تراکتور هم گزینه‌های پاس حسینی را تحت نظر دارند تا دروازه‌بان استقلال چاره‌ای جز ارسال بلند نداشته باشد.

سه بازیکن تراکتور، آقا‌جانپور، محمدی و قادری، همواره عقب‌تر از بقیه می‌ایستند تا ضربات بلند حریف را کنترل کنند. از بین این سه، مسئولیت زدن ضربات سر اول با هادی محمدی است. کاری که او در این مسابقه به خوبی از عهده‌ی انجامش برآمد و اغلب سر‌های اول را قبل از ارسلان مطهری زد.

تکرار سناریوی قبلی؛ اجرای پرسینگ از بالا توسط تبریزی‌ها و حسینی که مجبور است بلند بازی کند.

باز هم محمدی به خوبی از خط بیرون می‌زند تا ضربه‌ی سر را بزند، هافبک‌های تراکتور هم با نزدیک بازی کردن به سه نفر عقب، به‌خوبی‌ توپ‌ سوم را جمع می‌کنند تا مالکیت برای تراکتور برگردد. مثالی کامل از اجرای درست یک پرسینگ.

اهمیت بازی با پای دروازه‌بان‌ها

در چنین شرایطی که هر دو تیم روی به اجرای فوتبال پرفشار می‌آورند، اهمیت دروازه‌بانانی با بازی با پای دقیق، ‌دو چندان می‌شود؛ کسی که بتواند با پاس‌های بلند دقیق خود، پرسینگ حریفان را بشکند. در هر دو سمت ماجرا، هرگاه حسین حسینی و‌ محمدرضا اخباری، در ارسال پاس‌های بلند، به‌خصوص پاسهای قطر به جناحین، دقیق عمل کردند، توانستند پایه‌گذار موقعیت‌های عالی برای هم‌تیمی‌های خود شوند. 

پاس قطر محمد‌رضا اخباری منجر به شکستن پرسینگ استقلال می‌شود.

آلوز در موقعیتی مناسب صاحب توپ می‌شود و یک پاس پشت مدافعان را برای رضا اسدی ارسال می‌کند. اتفاقی که چندین بار در این مسابقه تکرار شد و‌ نشان از ناهماهنگی ۴ عنصر دفاعی استقلال داشت.

یک پاس بلند دیگر از اخباری به مقصد کناره‌ها که باز هم منجر به شکستن پرسینگ استقلال می‌شود.

تصاحب توپ سوم توسط تراکتوری‌‌‌ها و باز هم ارسال پاس پشت مدافعان توسط آلوز برای اسدی.

پاس بلند سید حسین حسینی به سمت چپ زمین برای پیمان بابایی.

کار ترکیبی بین بابایی و‌سلمانی که منجر به فرار بابایی در نیم‌فضا و ضربه‌ی خطرناک او می‌شود.

ایده‌ی پاکو خمز برای ساخت بازی

از دقیقه‌ی ۳۰ به بعد که فشار پرسینگ آبی‌ها کمی کاهش یافت، فرصت خوبی بود تا به تماشای ایده‌های سرمربی اسپانیایی تراکتور در مهم‌ترین فاز بازی برایش، یعنی ساخت بازی از عقب زمین، بنشینیم. صفا هادی، بازیکن «پست ۶» تبریزی‌ها، وظیفه داشت در این فاز به فضای بین دو مدافع میانی اضافه شود تا با تشکیل یک عرض سه نفره در عقب زمین، سه اتفاق را رقم بزند: 

۱- ایجاد برتری عددی مقابل خط فشار استقلال 

۲- بازتر شدن دو مدافع میانی در کانال‌ها 

۳- بالاتر رفتن مدافعان کناری.

ساخت بازی تراکتور بیش‌تر از سمت راست جریان داشت؛ یعنی این هادی محمدی بود که در کانال داخلی راست زمین باز می‌شد و در آن منطقه از زمین یا با یک پاس پشت مدافعان، آقاجان‌پور، دفاع راست تیم، را آزاد می‌کرد، یا تا جایی که فضا داشت حمل توپ می‌کرد تا در خط هافبک برتری عددی ایجاد کند. در نهایت یکی از جدی‌ترین موقعیت‌های تبریزی‌ها در این مسابقه و تک گل‌شان روی همین ایده رقم خورد که می‌تواند خبر بسیار خوبی برای پاکو خمز باشد. 

عرض سه ‌نفره‌ی تبریزی‌ها در فاز اول ساخت بازی‌شان و پاس پشت مدافعانی که توسط محمدی برای آقاجان‌پور ارسال می‌شود.

روی فرار آقا‌جان‌پور از سمت راست و ارسال او‌ به فضای پشت حردانی برای عباسی، تراکتور صاحب یک فرصت جدی می‌شود.

یک بار دیگر عرض سه‌نفره‌ی تبریزی‌ها در فاز اول بازی‌سازی با قرار گرفتن صفا هادی در فضای بین دو مدافع میانی.

هادی محمدی مسافت زیادی را پا به توپ حمل می‌کند؛ همین مسئله این فرصت را به آقاجان‌پور می‌دهد تا او‌ هم بالاتر رود و‌ در موقعیت مناسب‌تری توپ را تصاحب کند.

پاس گلی که توسط آقاجان‌پور، مدافع راست بالا کشیده‌ی تراکتور، برای رضا اسدی در فضای بین مدافعان استقلال ارسال می‌شود. می‌بینید که فاصله‌ی بین ۴ مدافع آبی‌ها در این صحنه زیاد است و فضای بین آن‌ها توسط هافبک‌های میانی این تیم هم پوشش داده نشده است.

پیروزی در یک دیدار بسیار نزدیک فرصت بسیار خوبی را نصیب استقلال و کادرفنی‌ش کرد تا آرامش را حداقل به‌صورت موقت به اردوی آبی‌ها برگردانند و شایعات پیرامون خود را تا حد امکان کاهش دهند. آن سوی میدان هم موفقیت شاگردان پاکو خمز در اجرای ایده‌های تاکتیکی این مربی، به‌خصوص در دو مبحث پرسینگ و ساخت بازی، می‌تواند تی‌تی‌های تبریز را امیدوار کند تا بعد از تونی اولیویرا، بالاخره طول عمر یک سرمربی روی نیمکت لرزان این تیم، به بیش از یک‌ سال برسد.