آیا پکن از حق وتو به نفع تهران استفاده می‌کند؟

درخصوص این مساله که آیا چین در صورت ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت از حق وتوی خود استفاده خواهد کرد یا خیر هنوز نمی‌توان با قطعیت سخن گفت. با گذشت نیم قرن از عضویت جمهوری چین (۱۹۷۱-۱۹۴۶) و پس از آن جمهوری خلق چین (۱۹۷۱ تا حال‌حاضر) در شورای امنیت، این کشور در مقایسه با دیگر اعضای دائم (آمریکا، بریتانیا، فرانسه و روسیه)، به‌طور سنتی کمتر از «وتو» استفاده می‌کند.

چین تاکنون ۱۶ بار از «وتو» استفاده کرده که اغلب آنها (۹ رای وتو) مربوط به دهه اخیر و با بالا گرفتن تنش‌ها در سوریه (از سال ۲۰۱۱) است. همچنین پکن قبل از امضای برجام به ۶ قطعنامه شورای امنیت علیه ایران رای مثبت داد اما امروز شرایط تغییر کرده است. در مقام مقایسه می‌توان گفت دست‌کم تا امروز مساله ایران به اندازه‌ای برای چین یک اولویت استراتژیک نبوده که بخواهد مانع تصویب قطعنامه‌ها شود. قطعنامه احتمالی آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران نیازمند دست‌کم ۹ رای مثبت بدون رای منفی ۵ عضو دائم این شورا یعنی روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا و آمریکا است.

در عین حال یکی از فاکتورهایی که شاید منجر به نزدیکی بیشتر تهران و پکن در مقطع فعلی شده و امیدها را نسبت به رای منفی چین در شورای امنیت افزایش می‌دهد، تشدید تنش‌ها بین چین و آمریکا است. امروز دعوای آمریکا و چین دیگر تنها حوزه‌های تجاری و اقتصادی را دربرنمی‌گیرد بلکه پس از شیوع ویروس کرونا دعوای سیاسی میان دو کشور نیز شدت گرفته است. درواقع آمریکا فشارهای خود را بر چین افزایش داده و تلاش می‌کند تا این کشور را مسوول شیوع ویروس کرونا معرفی کند و از متحدانش نیز برای همکاری دعوت کرده است اما چین کماکان تاکید دارد که منشأ ویروس را دانشمندان باید پیدا کنند.

از سوی دیگر اخیرا شاهد افزایش تحرکات نظامی آمریکا در اطراف چین هستیم و واشنگتن تعداد ناوهای خود را در تنگه تایوان در دریای چین جنوبی افزایش داده است. در این راستا باید توجه داشت که پیش‌بینی شده تا سال ۲۰۳۰ میلادی، چین تبدیل به نخستین قدرت اقتصادی جهان شود، بنابراین چینی‌ها همزمان با افزایش قدرت اقتصادی و تجاری خود، به همان سرعت درحال افزایش توانمندی نظامی و توسعه نیروهای مسلح خود هستند و اکنون پکن بعد از واشنگتن دارای دومین بودجه نظامی در جهان است. دررابطه با چرایی این اقدام ایالات‌متحده باید گفت از دیدگاه استراتژیست‌های پنتاگون، مقابله با افزایش تهدیدات نظامی چین به‌ویژه در دریای چین جنوبی در تنگه تایوان و به‌طور کلی در منطقه آسیا و اقیانوسیه اولویت بالایی دارد.