آشنایی با داروهای دشمن زوال مغز و آلزایمر

بیماری آلزایمر بر روی حافظه و احساسات فرد تاثیر مستقیم دارد بهتر است با دیدن کوچک‌ترین علائم اقدام به درمان آن کنید و داروی ضد آلزایمر مصرف کنید.
بیماری آلزایمر یاAD گروهی از اختلالات مغزی به نام دمانس (زوال عقل) است که سندرم‌های تباهی زا و پیش رونده ی مغزی هستند که بر حافظه، تفکر، رفتار و احساسات فرد تاثیر می‌گذارند. بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل است. بین ۵۰ تا ۶۰ درصد از موارد ابتلا به زوال عقل می‌توانند به AD مربوط باشد.

علائم اولیه ی بیماری آلزایمر عبارتند از مشکل یادآوری اسامی، مکان‌ها یا چهره ها؛ و مشکل در یادآوری چیزهایی که به تازگی اتفاق افتاده است. تغییرات شخصیتی و سردرگمی (مثلا در هنگام رانندگی یا شمردن پول) نیز از علائم اولیه هستند. در نهایت، فراموشی خفیف به بروز مشکل در درک مفاهیم، صحبت، خواندن و نوشتن منجر می‌شود. و تجزیه ی فیزیکی نیز رخ می‌دهد، تا حدی به این دلیل که وظایفی مانند غذا خوردن و نوشیدن به سادگی فراموش شده یا بسیار دشوار می‌شوند.
هر چند برای بیماری آلزایمر درمان قطعی وجود ندارد اما برخی از داروها می‌توانند سبب کاهش علائم و آهسته شدن پیشرفت این بیماری شوند، این داروها عبارتند از:

دونپزیل (Aricept):

مصرف این دارو در مراحل خفیف متوسط و شدید بیماری آلزایمر تایید شده است. این دارو روی روند دژنراسیون عصبی تاثیر ندارد و تنها علایم درک و شناخت، فعالیت ذهنی، حافظه، توجه، ارتباط اجتماعی، تعقل، قدرت صحبت و فعالیت روزانه بیمار را بهبود می‌بخشد.
عصبی شدن، بی‌قراری، اتاکسی، دپرسیون، سر گیجه، خستگی، بی‌خوابی، تحریک پذیری، تشنج، ترمور، تاری دید، کاتاراکت، بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، تکرر ادرار، فیبریلاسیون دهلیزی، درد قفسه سینه، کاهش وزن، برونشیت، کهیر، افزایش لیبیدو

گالانتامین (Razadyne):

گالانتامین عملکرد سلولهای عصبی در مغز را بهبود می‌بخشد. گالانتامین از افت مقدار استیل کولین جلوگیری می‌کند. بیماران دارای زوال عقل معمولا دارای سطوح پایین تری از استیل کولین می‌باشند که استیل کولین برای روند حافظه، تفکر و استدلال اهمیت بسزایی دارد. گالانتامین در درمان موارد خفیف تا متوسط زوال عقل ناشی از بیماری آلزایمر استفاده می‌شود.گالانتامین به شکل قرص، کپسول و یا محلول خوراکی (مایع) در دسترس است.
تهوع، سردرد، دردشکمی، کاهش اشتها، گیجی، استفراغ، خستگی مفرط، برادیکاردی، افسردگی، اسهال، ضعف، سوءهاضمه، کاهش وزن، بی‌اشتهایی، حالت خواب آلودگی، احساس ناخوشی، لرزش، سکته مغزی، سستی و رخوت

ممانتین (Namenda):

این دارو گاهی اوقات با Aricept، اکسلان، یا Razadyne تجویز می‌شود. ممانتین برای به تاخیر انداختن و یا کاهش سرعت علائم متوسط تا شدید مورد استفاده است. این دارو نیز به شکل قرص، کپسول و یا محلول خوراکی (مایع) در دسترس است.
آژیتاسیون، اضطراب، آتاکسی، گیجی، دپرسیون، خستگی، سنکوپ، حملات ایسکمی موقت، هایپرتانسیون، کاتاراکت، بی‌اشتهایی، یبوست، تهوع، استفراغ، تکرر ادرار، بی‌اختیاری ادرار، برونشیت، سرفه، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، راش

ریواستیگمین (Exelon):

داروی اکسلون (Exelon)، که با نام عمومی ریواستیگمین (Rivastigmine) نیز شناخته می‌شود، عملکرد سلول‌های عصبی در مغز را بهبود می‌بخشد. این دارو، مانعِ از کار افتادن یک ماده ی شیمیایی در مغز که برای پردازش حافظه، فکر کردن و استدلال کردن بسیار اهمیت دارد، می‌شود. در مغز افرادی که به زوال عقل یا آلزایمر دچار هستند، این ماده ی شیمیایی به میزان بسیار اندکی وجود دارد.

سردرد، اضطراب، گیجی، دپرسیون، خستگی، هالوسیناسیون، سردرد، بی‌خوابی، عصبی شدن، ترمور، بی‌اشتهایی، یبوست، تهوع، استفراغ، اسهال، نفخ، درد سینه، هایپرتنشن، ادم محیطی، بی‌اختیاری ادرار، کاهش وزن، برونشیت، سرفه، راش، افزایش تعریق.

ممانتین و دونپزیل (Namzaric):

داروی نامزاریک داروی ترکیبی متشکل از دونپزیل و ممانتین است. این دارو عملکرد سلول‌های عصبی را در مغز بهبود می‌بخشد. این کار با جلوگیری از تجزیه شیمیایی ماده‌ای به نام استیل کولین اتفاق می‌افتد که افراد مبتلابه زوال عقل معمولاً سطح پایینی از این ماده شیمیایی رادارند که برای فرآیندهای حافظه، تفکر و استدلال مهم است.

داروی نامزاریک واکنش‌های شیمیایی در مغز را کاهش می‌دهد که ممکن است به بهبود علائم بیماری آلزایمر کمک کند. این دارو به طور اختصاصی برای درمان زوال عقل متوسط و شدید ناشی از بیماری آلزایمر مورداستفاده قرار می‌گیرد.

این کپسول در درمان آلزایمر متوسط تا شدید استفاده می‌شود. برای افراد خاصی که به مواد تشکیل دهنده دونپزیل واکنش‌های بد نشان می‌دهند از این دارو تجویز می‌شود.

اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

آدوکانوماب:

این دارو ذخیره یک پروتئین به نام بتا آمیلوئید را در مغز هدف قرار می‌دهد. این پروتئین به شکل خوشه ای، یا برجسته در اطراف سلول‌های مغزی در افراد مبتلا به AD مشاهده می‌شود. این پلاک‌ها از انتقال پیام بین سلول‌های مغز جلوگیری می‌کنند. و همین موضوع باعث بروز علائم آلزایمر می‌شود.

سولانِزوماب:

مصرف این دارو روند زوال ذهن را در بیماران مبتلا به آلزایمر کند می‌کند. سولانِزوماب به پروتئینها موسوم به آمیلوئید بتا می‌چسبد و از تجمع این پروتئینها در مغز جلوگیری می‌کند- این پروتئینها در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر به یکدیگر می‌چسبند و به سلولهای عصبی در مغز آسیب می‌رسانند.

داروهای ضد افسردگی آتیپیک نیز فعالیت شیمیایی مغز را افزایش می‌دهد و می‌توانند گزینه دیگری برای درمان افسردگی باشند. برخی از این داروها شامل میرتازاپین (remeron) و ترازودون است. عوارض جانبی احتمالی این داروها شامل خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان است.منبع: نمناک