اتحادیه عرب یا عبری سایه صهیونیست‌ها بر نشست ظهران عربستان مشهود بود

بهتر است این‌گونه بنویسم و بخوانیم: «نشست صهیونیستی – اسرائیلی در ظهران»؛ باید کلمه «عرب» را از نام «اتحادیه سران کشورهای عرب» حذف و کلمه «عبری» را جایگزین آن کرد. باید نهاد «اتحادیه عبری» را «یکی از سازمان‌ها و نهادهای صهیونیستی» تعریف کنیم و ماموریت و رسالت آن نیز این‌گونه تغییر می‌یابد: «اتحادیه عبری برای حمایت از منافع اسرائیل». این نهاد جدید‌الخلقه، با دشمنان رژیم اسرائیل در جنگ و با دوستان و حامیان آن در صلح است. این یعنی در اتحادیه عبری، جایی برای کشورها و بازیگران عرب که تجاوزات رژیم اسرائیل را محکوم و در مقابل آن موضع‌گیری و صف‌بندی می‌کنند، وجود ندارد یا کشورهایی که در مقابل طرح‌های غیرقانونی و نامشروع رژیم اسرائیل ایستاده‌اند. اکنون می‌توانیم بهتر بفهمیم که چرا سوریه در نشست بیست و نهم سران اتحادیه عبری در ظهران عربستان جایی نداشت و چرا این کشور از اتحادیه مزبور اخراج شد و چگونه است که مردم یمن در اجلاس اتحادیه فوق مشارکت داده نمی‌شوند و چرا موضوع و اولویت‌های جهان عرب مورد اغفال نشست سران آن قرار گرفت؟

اکنون دیگر درک این موضوع ساده خواهد بود که هر ملتی و هر کشوری، طرح‌های رژیم اسرائیل برای تاسیس اسرائیل بزرگ را به چالش بکشد، اول به حاشیه رفته، سپس از عضویت در اتحادیه عبری کنار گذاشته می‌شود و در وهله بعد، هدف مستقیم طرح‌ها، توطئه‌ها و حملات این کشورها قرار می‌گیرد.

حال وقت آن رسیده است که دلیل این را به روشنی دریابیم که چرا نشست سران در ظهران تصمیم گرفت با تمام مال و سلاح و حمایت قدرت سیاسی به پشتیبانی رژیم اشغالگر به جنگ دشمنان فلسطینی و هرکس که آنها را مورد تائید قرار می‌دهد از جمهوری اسلامی ایران گرفته تا حزب‌الله لبنان، برود. می‌گویم، دشمنان فلسطینی، چون از منطق حاضران در اجلاس ظهران سخن می‌گویم. این کلید فهم ماجراست.

گاو شیرده و سگ‌های نگهبان اسرائیل در نشست سران اتحادیه عبری، تصمیم مهمی گرفتند؛ تصمیم گرفتند که این ماموریت، دیگر محدود به شبه‌جزیره عربستان و خاندان‌های مستبد حاکم در آن یعنی آل‌سعود، آل‌نهیان، آل‌ثانی، آل‌خلیفه و آل‌صباح نباشد، بلکه تمام ملت‌ها و دولت‌ها را در بربگیرد و این قطعا، وحی است از سوی اربابان قدرت در اسرائیل. تخلف از ماموریت فوق، مجازات نیز دارد، مجازات او، گردن‌زدن به سبک و سیاق وهابی‌ها در عربستان است. این سنت آنهاست. گردن زدن مخالف، روبه‌روی چشم همسر، خواهر و فرزندانش... البته منتسبان به او نیز از اذیت و آزار و تجاوز در امان نخواهند بود. دست‌اندازی رسم اولاد اباسفیان و پیروان وهابی آنان است.  اگر بیانیه نهایی نشست سران اتحادیه عبری در ظهران را خوانده باشید، اگر متوجه شدید بندی تحت عنوان «رد تصمیم‌ ترامپ در انتقال سفارت ایالات متحده به شهر قدس» وجود دارد؛ اشتباه نشود، مضمون بند فوق، «تائید تصمیم ‌ترامپ در انتقال سفارت ایالات متحده به قدس» و به رسمیت شناختن قدس به‌عنوان پایتخت رژیم اسرائیل است. این شیر همان گاو شیرده است که ‌ترامپ می‌گفت باید تا می‌توان آنها را دوشید.

نشست ظهران یک تصمیم دیگر نیز داشت و آن دعوت از تمام ملل عرب برای نزدیک شدن به اسرائیل، اتحاد و همکاری با آن علیه تنها دشمن آنان یعنی ایران، تشیع و محبین اهل‌بیت رسول‌الله (علیهم‌السلام) است چرا که این اسرائیل است که می‌تواند آنها را در مقابل این دشمن پشتیبانی کند.

دیگر، مبدا وفاداری بن‌سلمان، ایمان و اخلاص به حرمین شریفین یعنی «کاخ سفید» و «کنیست اسرائیل» است. این‌گونه است که حاکمان مستبد و سلطه‌گر در شبه‌جزیره عرب با صدای رسا اعلام کردند که آنها مدیون رژیم اسرائیل بوده و برای نابودی جهان اسلام و امت اسلامی آماده ایفای نقش هستند. دیگر کعبه‌ای نمی‌ماند و مسجد‌الحرامی ‌نمی‌ماند، هرچه هست وفای تمام و کمال به اسرائیل است.

موضوعی که تمسخر حتی کاربران شبکه‌های اجتماعی را نیز به همراه داشت این است که خاندان‌های حاکم در کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس، خود را حامی ‌و پشتیبان مردم سوریه و طرفدار وحدت و حافظ کیان و تمامیت ارضی آن کشور معرفی می‌کنند. حال آنکه بیش از 500 هزار تروریست سلفی افراطی خارجی که در سوریه مشغول جرم و جنایت بوده و زنان و کودکان نیز از شر بربریت آنها در امان نبودند، همگی افرادی هستند که توسط این رژیم‌ها یا به خدمت گمارده شده‌اند یا به وسیله آنها در سوریه، عراق و دیگر کشورها برای انجام این اقدامات تربیت و به میدان‌های جنگ اعزام شده‌اند. آنها به دختران خردسال سوری نیز رحم نکردند. هرچه بود تجاوز بود و خشونت. هرچه بود فروپاشی ارزش‌ها در روبه‌روی دیدگان همه در اردوگاه‌ها بود.

پس از سوریه، نوبت به مردم یمن رسیده است. برای همین است که نام یمن در بیانیه پایانی اجلاس سران اتحادیه به کرات تکرار شد؛ کشتار جمعی مردم یمن به‌طور کامل، نسل‌کشی تا آخرین نفر. این مضمون یک بند دیگر از بیانیه پایانی اجلاس مذکور است. این تنها راه نجات خاندان سعودی و خاندان آل‌نهیان در امارات از باتلاقی است که پا در آن گذاشته است. راهبرد آنها ساده است؛ قراردادهای مالی، خرید، پرداخت‌های کلان و جمع‌کردن کشورهای مختلف، احزاب سیاسی، شخصیت‌های نظامی و رسانه‌ای حول خود.  هدف چیزی نیست جز نابودی و پاکسازی کامل یمن از مردمش. این نیز بند دیگری از تصمیمات و مصوبه‌های اجلاس سران در ظهران عربستان بود. اجلاسی که تا آخرین روزها پیش از برگزاری، محل آن مشخص نبود و استراتژیست‌های سعودی همچنان مشغول محاسبه بودند که اجلاس‌شان را در چه نقطه‌ای برگزار کنند که در دسترس موشک‌های انصارالله یمن نباشد. جرم مردم یمن، ایستادگی در مقابل آل‌سعود است. قطعا تا امروز پیام تشکر ملک سلمان به پایتخت‌ها و شخصیت‌های سیاسی، نظامی و افرادی که با حضور خود در اجلاس ظهران مانع از آن شدند که رژیم عربستان به دست رزمندگان یمنی سرنگون شود رسیده است. آنهایی که همبستگی خود را با حکومت ریاض به اوج رسانده و جهت نابودی مردم یمن و کشور یمن هم‌قسم شده‌اند، در این میان از جایگاه و منزلت بهتر و بالاتری نیز برخوردار هستند.

دیگر تصمیم این اتحادیه عبری در نشست ظهران در بند مربوط به ایران متبلور بود. موضوع، مشخص است؛ مقابله با ایران. چراکه جمهوری اسلامی ایران، دشمن اول و تنها دشمن رژیم اشغالگر فلسطین است، به همین خاطر نیز هست که حاضران در اجلاس سران اتحادیه مزبور در ظهران، باید برای نابودی ایران هم‌قسم شده و این خواسته خود را رسما از ‌ترامپ، کاخ سفید، انگلیس و فرانسه بخواهند. درخواست حمله به ایران، سابقه دیرینه‌ای دارد که هر بار به شکلی از اشکال و به بهانه‌ای طرح می‌شود.

اگر بخواهیم تصمیمات سران اجلاس بیست‌و‌نهم اتحادیه عرب در ظهران را تیتر‌وار ذکر کنیم، این تصمیمات در موارد ذیل خلاصه می‌شوند:

- ایران، دشمن اول و تنها دشمن اسرائیل بوده و حاضران نشست ظهران باید علیه این کشور متحد شده و به هر بهانه و دستاویزی آن را هدف حمله قرار دهند.

- نابودی مردم یمن تا آخرین نفر به جرم تلاش برای مبارزه با رژیم عربستان سعودی.

- هدف قرار دادن سوریه و دولت آن کشور به اتهام استفاده از مواد شیمیایی اما در واقع به‌دلیل مقاومت در مقابل تروریست‌های سلفی-وهابی خارجی که توسط عربستان و متحدان آن، گماشته شده‌اند.

موارد فوق، خروجی‌های اجلاس سران اتحادیه عربی است که دو هفته پیش در ظهران عربستان برگزار شد. این موارد ثابت می‌کنند که چرا باید نام اتحادیه عرب به اتحادیه عبری تغییر یابد.