سرنوشت نه چندان عجیب عارف؛ بایکوت، همین!

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: این روزها که تقریبا همه احزاب اصلاح‌طلب مشغول نام بردن از گزینه‌های ریاست‌جمهوری خود هستند، هیچکس حتی یک‌بار هم نامی از محمدرضا عارف نمی‌برد؛ مردی که روزگاری یعنی در سال92 یکی از گزینه‌های جدی اصلاح‌طلبان بود و حالا آنچنان مورد انتقاد است که جز خودش هیچکس خواهان حضورش در انتخابات نیست.

عارف بدون آنکه توضیحی به کسی بدهد، بعد از انتخابات مجلس یازدهم از سمت خود در شورای عالی سیاست‌گذاری استعفا داد تا با استعفایش عملا این شورا تعطیل شود و بدون هیچ هماهنگی با نیروهای اصلاح‌طلب اعلام کرد که در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد می‌شود. او گویی فقط ریاست‌جمهوری را می‌خواهد بدون آنکه به حمایت‌های جبهه‌ای و واقعیت‌های سیاسی توجهی کند و گویا طلبی از مردم و اصلاح‌طلبان از سال92 تا کنون با خود به همراه دارد؛ طلبی که قرار بود با حب ریاست مجلس ارضا شود، اما بعد از ناکامی‌های چندباره عارف در چنددوره انتخابات هیئت‌رئیسه مجلس دهم تشدید هم شد و عارف در همه این‌ سال‌ها که در رویای خود پاستورنشینی را می‌دید در نگاه جامعه و حتی نیروهای حامی‌اش به شدت مورد انتقاد قرار گرفت؛ به نحوی که تقریبا همه نیروهای سیاسی باور دارند که محدرضا عارف هیچ عملکرد مثبتی در مجلس دهم از خود به جا نگذاشت و حتی یک نطق مؤثر از خود به جای نگذاشت.

عارف البته پیش از این نیز  بارها قصد ریاست‌جمهوری کرده است؛ چنانکه در سال84 بنای نامزد شدن در انتخابات را داشت که به دلیل نامزدی اکبر هاشمی رفسنجانی از آمدن صرف نظر کرد یا حتی در سال88 هم پیش از آنکه خاتمی بگوید می‌آیم می‌خواست در انتخابات شرکت کند و بعد از مطلع‌شدن از آمدن خاتمی در انتخابات حتی در آن مقطع نیت خود را هم ابراز نکرد؛ هرچند که در آن انتخابات نهایتا خاتمی هم کنار کشید و موسوی نامزد اصلاح‌طلبان شد. در سال هم عارف بازهم نامزد شد اما اینبار جدی‌تر که در نهایت با دستور تشکیلاتی خاتمی و نه به میل خود از انتخابات کناره‌گیری کرد؛ البته نه به نفع حسن روحانی. عارف حالا بازهم می‌خواهد بیاید. او یکه و تنها به میدان آمده به این امید که اجماعی بر رویش شکل بگیرد اما این گزاره هم بعید به نظر می‌رسد زیرا بسیاری از احزاب و شخصیت‌های مطرح جریان اصلاحات با او مشکلات اساسای دارند و حتما حزب کارگزاران سازندگی که همیشه او را نقد کرده است، حالا زیر بار حمایت از عارف نمی‌رود و حتی به نظر می‌رسد که خاتمی هم یک بار دیگر کارت خود را برای عارف نمی‌سوزاند؛ از طرفی تا اینجای کار تقریبا مهم‌ترین احزاب اصلاح‌طلبان از نامزدهای حزبی خود سخن گفته‌اند که در میان تمامی اسامی که احزاب معرفی کرده‌اند نام عارف دیده نمی‌شود.

اخیرا هم احمد شریف، فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره حضور عارف در انتخابات و تصمم مجمع اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان درباره او گفته است: «آقای عارف هم یکی از شخصیت‌های مطرح جریان اصلاحات است که می‌تواند به عنوان یکی از گزینه‌های این جریان معرفی شود، البته واقعیت این است که اصلاح‌طلبان از عملکرد عارف در مجلس رضایت ندارند؛ زیرا مسئولیت فراکسیون امید با عارف بود و نقش او در این زمینه برجسته شده و این امر غیرقابل انکاری است. دیگر آسیب پذیری عارف هم این است که او منتسب به حزب و تشکل سیاسی خاصی نیست و از همین رو یک تشکیلات منسجم از او حمایت نمی‌کند؛ بنابراین به نظر می‌رسد افرادی که قاطبه احزاب و شخصیت‌های برجسته اصلاح طلب از او حمایت کنند شانس بیشتری برای قرار گرفتن در جایگاه گزینه نهایی خواهند داشت».