همتی سعی می‌کند با انتقاد از دولت امید به رأی‌آوری داشته باشد و روحانی هم در پاسخ می‌خواهد او را برکنار کند.

ناگفته‌هایی از چالش شدید روحانی و همتی
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: چالش روحانی و همتی بالا گرفته است و در روزهای اخیر صحبت از برکناری او از سِمت ریاست بانک مرکزی به گوش می‌رسد. همتی به تازگی در کلاب‌هاوس گفت که «با آقای رئیس جمهور صحبت کردم و ایشان معتقد بودند که حضور من در صحنه انتخابات تا آخر می‌تواند بر روی نظام پولی و بانکی کشور تاثیر داشته باشد. البته من نظرم این بود حضور من در انتخابات تاثیری بر نظام پولی و بانکی کشور ندارد اما از تصمیم رئیس جمهور هم خبر ندارم. شنیدم ایشان با تعدادی از اقتصاد‌دانان برای پست رئیس کل بانک مرکزی صحبت کرده‌اند».

بعد از تأیید گمانه‌زنی‌ها از سوی همتی نام برخی گزینه‌ها برای تصدی ریاست‌ بانک مرکزی هم به گوش می‌رسد؛ از جمله حمید پورمحمدی، معاون اقتصادی سازمان برنامه، محمد نهاوندیان، معاون اقتصادی رئییس‌جمهور و اکبر کمیجانی، قائم‌مقام کنونی بانک مرکزی.

حالا باید دید منشأ تصمیم روحانی برای این تغییر و تحولات چیست؟ آن‌طور که خود همتی می‌گوید روحانی مدعی است که حضور رئیس بانک مرکزی در عرصه رقابت ریاست‌جمهوری می‌تواند بر نظام پولی و بانکی تأثیر بگذارد اما به نظر می‌رسد که واقعیت چیز دیگری باشد. همتی در روزهای اخیر برای آنکه بتواند از موضع نماینده دولت به موضع اپوزیسیون دولت تبدیل شود و امید داشته باشد که رأی مردم را جذب کند، مواضع تندی علیه دولت گرفته است و به نوعی خود را جدای از دولت معرفی می‌کند؛ هرچند ادعاهای همتی نمی‌تواند او را از دولت جدا کند اما به هر روی تلاش او در این جهت است و به همین دلیل روحانی هم قصد برکناری او را دارد. همتی امیدوار است که اصلاح‌طلبان به طور جامع از او حمایت کنند و تا اینجای کار هم دو حزب کارگزاران سازندگی و ندای ایرانیان را برای حمایت قانع کرده است؛ مشخصا حزب کارگزاران به دلیل آنکه همتی سابقه عضویت در این حزب را دارد سرسختانه پشت او ایستاده و گفته می‌شود رایزنی‌هایی با بدنه اصلی اصلاحات هم انجام داده است.

به هر روی آنچه در این بین مشخص است این است که روحانی از هر سو مورد طرد قرار گرفته زیرا علاوه بر آنکه نیروهای اصلاح‌طلب با جدا کردن حساب خود از دولت او می‌کوشند تا از مسئولیت پذیرش ناکارآمدی‌های هشت ساله دولت فرار کنند حتی دولتی‌هایی که اکنون در دولت مسئولیت دارند هم دولت را مایه بدنامی خود می‌دانند؛ دولتی که زمانی لیدر جریان اصلاحات تمام توان و سرمایه اجتماعی خود را برایش استفاده می‌کرد.