هفت اشتباه استراتژیک برای حذف از جام

به گزارش "ورزش سه"، قطعا خود فرهاد مجیدی هم قبول دارد که استقلال می توانست به یکی از آسان ترین قهرمانی های جام حذفی دست پیدا کند. در شرایطی که آنها از حذف پرسپولیس، سپاهان، فولاد، مس رفسنجان، گل گهر و تمامی حریفان مدعی قهرمانی خبر داشتند، اما آبی پوشان تعارف تمامی تیم های بزرگ لیگ را پس زده و به شکل عجیب و ناباورانه ای از جام حذفی کنار رفتند.

مجیدی در نشست خبری پس از بازی، حذف از این تورنمنت را بر عهده گرفت و اعتراف کرد که خود او مقصر این شکست بوده است. مسئله ای که با مرور بازی استقلال و نگاهی به اشتباهات تاکتیکی و چیدمانی آبی پوشان، بیشتر به آن پی می بریم که افکار عجیب کادرفنی از عوامل اصلی باخت استقلال برابر نساجی بوده است.

* اشتباه اول: انتخاب سیستم اشتباه

استقلال در هنگام حمله کاملا با سیستم 352 بازی می کرد و در هنگام دفاع نیز جلالی و وریا به عقب می آمدند تا تیم ساختار 5 دفاعه به خود بگیرد. استقلال در فاز دفاعی روز بسیار خوبی را سپری کرد و بجز شوت صابر حردانی که به تیرک دروازه برخورد کرد، این تیم موقعیتی را به نساجی نداد اما آبی پوشان در فاز حمله و بخصوص خط میانی، با چینش اشتباهی پای به زمین مسابقه گذاشتند.

استقلال در حالی با 2 مهاجم (حسین زاده و یامگا) بازی می کرد که این دو بازیکن هرگز مهاجم نوک تخصصی نبوده اند. شاید بهتر بود که مجیدی برای اجرای ایده اش، از یک مهاجم نوک (ارسلان یا ژستد) استفاده می کرد و یامگا به همراه حسین زاده پشت سر این بازیکن به میدان می رفتند. سبحان خاقانی به عنوان یکی از عناصر تهاجمی استقلال، عملا در این دیدار هیچ نقشی در جریان بازی نداشت. آمار تنها 10 پاس از او در طی 63 دقیقه نشان از حضور این بازیکن در پستی داشت که عملا کارایی برای آبی ها در پی نداشت.

* اشتباه دوم: حضور همزمان جلالی و سلمانی

هنوز به درستی مشخص نیست که ایده کادرفنی استقلال در استفاده همزمان از جلالی و سلمانی برابر نساجی چه بوده است. در حالیکه مهدی مهدی پور یکی از بازیکنان شاخص تیم مجیدی در این فصل بوده، اما او در دیدار روز گذشته نیمکت نشین بود تا سلمانی در پست او بازی کند.

نگاهی به عملکرد سلمانی طی دوران حضور در صنعت نفت، پورتیموننزه و استقلال امسال نشان می دهد که این بازیکن هرگز در پست میانه میدان بازی نکرده است. او در این فصل 18 بار به عنوان هافبک چپ، 6 بار به عنوان مدافع چپ و 2 بازی نیز در پست وینگر چپ بازی کرده ولی در دیدار حساس برابر نساجی که جدال مرگ و زندگی به شمار می آید، در مرکز میدان و متمایل به چپ انجام وظیفه می کرد.

* اشتباه سوم: نیمکت نشینی مهدی پور

حضور جعفر سلمانی در مرکز میدان و نیمکت نشینی مهدی پور، از آن دست تصمیمات عجیب کادرفنی استقلال بود که فرهاد مجیدی خیلی زود به این مسئله پی برد و بین دو نیمه، مهدی پور را به میدان فرستاد و جلالی را تعویض کرد. پس از ورود هافبک اصفهانی، میانه میدان آبی ها جان تازه ای گرفت و این بازیکن با دو پاس کلیدی، هم تیمی هایش را صاحب فرصت کرد و شاید بهتر بود که او همچون دیدارهای گذشته، در ترکیب اصلی حضور می داشت.

*  اشتباه چهارم: 75 دقیقه بدون مهاجم نوک تخصصی

هنوز هم علت عدم استفاده از سه مهاجم نوک تخصصی در دیدار با نساجی نامشخص است. در روزی که رودی ژستد، ارسلان مطهری و آرمان رمضانی روی نیمکت نشسته بودند، این یامگا و حسین زاده بودند که در پست غیرتخصصی و به عنوان مهاجم در زمین مسابقه حضور داشتند. کادرفنی استقلال بالاخره در دقیقه 75 تصمیم گرفت تا از برنامه های تاکتیکی خود عقب نشینی کند و آرمان رمضانی را در دقیقه 75 به جای زبیر نیک نفس روانه میدان کرد. آبی ها نتیجه آن را نیز دیدند و رمضانی دو بار موفق به باز کردن دروازه نساجی شد که هر دو گل او توسط داور و کمک داور بازی رد شدند.

* اشتباه پنجم: تعویض های دیر هنگام

در حالیکه استقلال می توانست از ابتدا با حضور یک فوروارد تخصصی بازی را آغاز کند، اما اینچنین نشد و حضور رمضانی در دقیقه 75، از جمله تلاش های کادرفنی آبی ها برای تغییر نتیجه بود. تعویض رودی ژستد در دقیقه 115 نیز در نوع خود عجیب بود. بازیکنی که می توانست خیلی زودتر از اینها وارد زمین مسابقه شود، تنها برای زدن ضربه پنالتی به میدان آمد. 

ژستد که پس از باز کردن دروازه پرسپولیس از روحیه بالایی برخودار بود، 115 دقیقه را روی نیمکت نشست و صرفا برای زدن یک ضربه پنالتی وارد زمین شد. اگر فرهاد مجیدی 24 ساعت به عقب بازگردد، قطعا این اشتباه را دوباره تکرار نمی کند و یکی از سه مهاجم تیمش را در ترکیب اصلی قرار می دهد.

* اشتباه ششم:دروازه‌بان (شاید)

هیچ شکی در توانایی های بالای علیرضا رضایی وجود ندارد و شاید اگر او تنها یکی از پنالتی ها را مهار می کرد، اکنون ماهیت این نوشتار در تمجید از او و مجیدی بابت این انتخابش بود اما رضایی جوان در کمال ناباوری مسیر هر پنج پنالتی را اشتباه تشخیص داد و به کار تیمش نیامد.

در دو فصل گذشته، درخشش سیدحسین حسینی باعث پیروزی استقلال برابر پرسپولیس و در ضربات پنالتی شده بود. سنگربانی که تجربه بالایی داشته و امسال نیز با ثبت کلین شیت های سریالی درخشان ظاهر شده است. او ستاره تیمش برابر پیکان بود و دعوت به تیم ملی نیز انگیزه های او را دوچندان کرده بود.شاید اگر تعویض ششم آبی ها حضور حسینی پنالتی گیر به جای رضایی بود، نتیجه بهتری برای استقلال حاصل می شد.(البته در این مورد قطعیتی وجود ندارد ).

* اشتباه هفتم: تغییرات پیاپی در ترکیب

تعداد بازی هایی که استقلال در دو بازی پیاپی با ترکیب ثابت و بدون تغییر به میدان رفته، به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد. فرهاد مجیدی در یکی از نشست های خبری خود این موضوع را یک نکته مثبت معرفی کرد که تیم حریف قادر به آگاهی از پلن های تاکتیکی استقلال نیستند اما در واقع این عدم ثبات، تنها باعث ناهماهنگی بیشتر بین بازیکنان می شود.

استقلال می توانست روز گذشته با همان ترکیب ایده آل خود پای به زمین مسابقه بگذارد. حسینی درون دروازه قرار بگیرد، سیلوا به همراه چشمی و غلامی خط دفاعی را تشکیل دهند، حردانی جوان در سمت راست و سلمانی در چپ انجام وظیفه کنند، مهدی پور و زبیر نیز در میانه میدان حضور داشته باشند، حسین زاده و یامگا نیز پشت سر رودی ژستد عناصر تهاجمی تیم را تشکیل دهند اما چینش عجیب و غریب ترکیب دیروز، از علل اصلی شکست استقلال بود.

*با حذف از رقابتهای حذفی ، اکنون کادرفنی استقلال یکی از سخت ترین مأموریت های خود را در پیش خواهد داشت. آنها باید کاملا ادامه مسابقات لیگ برتر را با جدیت دنبال کنند و حذف از جام حذفی، زنگ خطری برای آبی ها خواهد بود. سه دیدار خارج از خانه سخت و دشوار برابر سپاهان، فولاد و مس رفسنجان، ممکن است قهرمانی لیگ را هم از استقلال بگیرد. پس فرهاد مجیدی و کادرفنی او باید روحیه از دست رفته بازیکنان را ریکاوری کرده و تنها روی قهرمانی لیگ برتر تمرکز کنند.

استقلالی ها باید شکست برابر نساجی را یک تجربه و درس عبرتی برای خود متصور شوند و روی این موضوع فکر کنند که چگونه می توانند در بازی بعدی خود برابر سپاهان دست پر از زمین خارج شوند. قهرمانی لیگ برتر قطعا کار بزرگی در کارنامه فنی فرهاد مجیدی خواهد بود و آنها باید جدیت در کار را بالا برده و قافیه را به پرسپولیس نبازند.