انتقاد تند از بایرن؛ بروید باز هم قهرمان بوندسلیگا شوید

شاگردان یولیان ناگلزمان در جریان بازی برابر ویارئال نتوانستند نمایش همیشگی‌شان را ارائه دهند و بازی ترکیبی یا منطقه‌ای خود را به حریف نه چندان مطرح دیکته کنند. 
به نظر می‌رسید که نبود روحیه، اشتباهات فردی از سوی بازیکنی چون لروی سانه، پاس‌های بد از سوی لوکاس هرناندز و استاندارد پایین جاشوا کیمیش باعث شد که ریتم این تیم شکل نگیرد. 
کینگزلی کومان خطراتی را ایجاد کرد و روبرت لواندوفسکی موفق به گلزنی شد اما در نهایت اتفاق بیشتری رخ نداد و در نهایت اتفاق قابل اجتناب اما منطقی افتاد: خط دفاعی بایرن بار دیگر از عمق خط میانی هدف قرار داده شد تا گل تساوی به ثمر برسد و ویارئال راهی دیدار نیمه نهایی شود. 
به این ترتیب بایرن مونیخ برای سومین بار پس از فتح سه‌گانه در سال 13-2012 در مرحله یک چهارم نهایی از لیگ قهرمانان کنار رفت. این در حالی بود که آنها در فصل 19-2018 پس از تساوی 0-0 با قبول شکست 1-3 برابر لیورپول در مرحله یک هشتم حذف شده بودند. رویای انتقام از تیم کلوپ در نیمه نهایی نیمه‌کاره ماند. 
به نظر می‌رسد که مشکلات بایرن بسیار ریشه‌ای و اساسی است. اول از همه باید به شرایط بسیاری از بازیکنان این تیم پرداخت. جدای از مانوئل نویر که مانند همیشه در بالاترین سطح بازی کرد و روبرت لواندوفسکی که ماند همیشه نمایش خوبی در خط حمله داشت، سرژ گنابری، توماس مولر و لروی سانه می‌توانستند نمایش بهتری داشته باشند. 

از سوی دیگر کیمیش با روزهای اوجش فاصله گرفته، لئون گورتسکا مدتی طولانی مصدوم بوده و بازیکنان حاضر در خط دفاعی – سه نفره یا چهار نفره – اشتباهات فاحشی را مرتکب شده‌اند که تاثیر بسیاری روی نتایج این تیم داشته است. 
شرایط در خط میانی بهتر است، دایو اوپامکانو در سطح استاندارد بایرن ظاهر شده و هرناندز نشان داده که شاگرد خوبی در مکتب دیه‌گو سیمئونه بوده و به خوبی با شیوه تکل زدن آشنا شده است. سانترها و پاس‌های این بازیکن در جریان بازی برابر ویارئال بارها دیده شد، هرچند فایده‌ای برای این تیم نداشت چراکه یا از کنار دروازه بیرون رفت یا به بازیکنان حریف رسید. 
با این حال نباید از این موضوع غافل شد که صدرنشین بوندسلیگا 14 بازیکن درخشان و درجه یک در فهرستش دارد و پس از آن افت قابل توجهی روی نیمکت را شاهد است که کار مربی برای ایجاد تغییر در تیم را دشوار می‌کند. 
بایرن در واقع به جامعه‌ای با دو کلاس متفاوت از بازیکنان تبدیل شده است. آنها ستاره‌هایی با جایگاه تضمینی در تیم دارند و در کنار آنها نیمکت‌نشین‌هایی که فرصتی برای حضور در زمین پیدا نمی‌کنند. بدون شک این تیم باید بازیکنان بهتری را به عنوان گزینه تعویض به خدمت بگیرد. هرچند  این کار دشواری به نظر می‌رسد. 
قضاوت کردن درباره یولیان ناگلزمان هنوز امکان‌پذیر نیست. این مربی جوان با برنامه‌های بسیاری به این تیم آمد اما با جدایی جروم بواتنگ و داوید آلابا تیم ضعیف‌تری را در اختیار گرفت، در حالی که تیاگو، ایوان پریشیچ و فیلیپه کوتینیو نیز یک سال پیش از آن از بایرن جدا شده بودند.

مارسل سابیتزر اعتماد ناگلزمان را به واسطه همکاری در لایپزیش در اختیار دارد اما اتفاقات ناگواری مانند دوری آلفونسو دیویس، گورتسکا و کیمیش از میادین باعث شده که ساختار این تیم بدون ثبات و ناهماهنگ باشد. نباید از یاد برد که مشکل در هافبک دفاعی همچنان حل نشده باقی مانده است.

این تیم نه تنها به مدافع میانی و راست نیاز دارد، بلکه یک بازیکن شماره شش دفاعی و استراتژیک نیز باید به جمع بازیکنان بایرن اضافه شود. روند جذب بازیکنان جدید و تمدید قرارداد با بازیکنان درخشان فعلی باید ادامه پیدا کند. هرچند شاید شرایط مالی این تیم کار را برای آنها سخت کند.