تسلیم‌پذیری جایی در سیاست ایران ندارد

پس از سرکارآمدن دولت جو بایدن در آمریکا، شاهد استمرار و حتی بسط توطئه‌های منطقه‌ای آمریکا هستیم. آنچه امروز در عراق، لبنان و دیگر کشورهای منطقه می‌گذرد نشان‌دهنده همین موضوع است. تحلیل شما از این رویکرد مقامات کاخ‌سفید چیست؟

اگر ما به نقشه‌راه آمریکا در منطقه نگاه کنیم، به‌وضوح درمی‌یابیم که هدف آن ایجاد بحران‌های پایدار و غیرقابل‌حل است. به‌عبارت‌بهتر، آمریکا می‌خواهد بحران‌ها را در منطقه ایجاد و سپس آنها را تثبیت کند. همگان به یاد دارند که آمریکا چگونه در اقدامی غیرقانونی و غیرانسانی در سال ۲۰۰۳ به عراق حمله کرد و آن را به اشغال خود درآورد. امروز پس از گذشت نزدیک به دو دهه هنوز صلح و ثبات و آرامش در هیچ عرصه‌ای (نه سیاسی و نه امنیتی) به عراق بازنگشته است. در پرونده سوریه ماجرا پیچیده‌تر است. تروریست‌ها با حمایت آمریکا وارد میدان شدند و سوریه را مورد هجوم قرار دادند. کشور ما لبنان نیز به‌واسطه حضورهمین تروریست‌ها تا حدود زیادی آسیب دید. در ماجرای لیبی نیز مشاهده کردیم که چگونه این کشور ویران شد و امروز عملا به صحنه درگیری‌های دائم تبدیل شده است.

طی ماه‌های اخیر گفت‌وگوهای منطقه‌ای گسترش پیدا کرده و جمهوری اسلامی ایران خود به یکی از کانون‌های دیپلماسی پایدار در این حوزه تبدیل شده است. اهمیت گفت‌وگوهای منطقه‌ای در مهار مداخله‌گرایی آمریکا را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

این گفت‌وگوها اهمیت به‌سزایی دارد. حتی معتقدم این گفت‌وگوهای منطقه‌ای راه مداخله‌گرایی واشنگتن را تا حد زیادی مسدود خواهد کرد. در این میان باید اقدامی صورت‌داد که دولت آمریکا از تخریب امنیت منطقه و گسترش ترور و خشونت در این حوزه جغرافیایی دست‌بردارد. این راهکار، همان گفت‌وگوهای منطقه‌ای است. این گفت‌وگوها باید به دور از تاثیرپذیری و دخالت آمریکا و نتیجه آن، ثبات و امنیت منطقه باشد. من از همین منظر همواره معتقد بودم که عربستان‌سعودی باید به دور از باج‌خواهی‌های آمریکا و مداخله غیرمستقیم یا مستقیم آن، گفت‌وگو با ایران به‌عنوان کشوری بزرگ و باشرافت صورت دهد. ایران در طول سال‌های گذشته و اخیر نشان داده است که هرگز تسلیم خواسته‌های آمریکا نمی‌شود و دربرابر اقدامات این کشور نیز دست‌بسته باقی نمی‌ماند. ایران نقشه‌راه آمریکا درمنطقه را  بارها برهم زده است.

طی سال‌های اخیر برخی گروه‌های غربگرا در لبنان بارها منافع ملی این کشور را فدای هم‌پیمانی با واشنگتن کرده‌اند. به‌عنوان‌مثال در جریان انتقال سوخت ایران به لبنان در دوران ترامپ یا حتی در همین دوران، شاهد بازی این گروه‌ها در زمین غرب هستیم. این رویکرد ناشی از چیست؟

من بارها در مواضع خود صراحتا اعلام کرده‌ام که مخالفت با این پیشنهاد (تامین سوخت از ایران) خیانت به مردم لبنان است اما برخی گروه‌های لبنانی در راستای تامین مطامح سیاسی خود و با هدف خوش‌خدمتی به آمریکا و دیگر بازیگران غربی این اقدام را صورت می‌دهند. این‌که رهبر مقاومت لبنان سیدحسن نصرا... پیشنهادی مهم و عملیاتی درخصوص واردات سوخت از ایران را مطرح می‌کند، قاعدتا باید مورد استقبال همه گروه‌های لبنانی قرار گیرد زیرا این موضوع، نیاز ملت ما را تامین می‌کند. خیانت به مردم و منافع عمومی، موضوعی است که در رفتار این گروه‌ها نمود دارد. مقاومت یک جریان اصیل است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را از معادلات لبنان کنار بزند. این یک حقیقت محض است.

شما بارها در فضای مجازی از سکوت نهادهای مدعی حقوق‌بشر در قبال تحولات جاری در منطقه و بحران‌های انسانی ساخته و پرداخته دست آمریکا و متحدان اروپایی آن انتقاد کرده‌اید. این سکوت ناشی از چیست؟

ما در اینجا از شرافت انسانی سخن می‌گوییم، فارغ از هرگونه سلیقه و نگاهی اما آیا این شرافت اکنون در میان نهادهای مدعی حقوق بشر وجود دارد؟ با کمال تاسف می‌گویم دوگانگی رفتاری و نبود نگاه انسانی در موضعگیری سازمان‌های ظاهرا بین‌المللی در قبال تحولات جهانی موج می‌زند. اکنون سازمان‌های حقوق‌بشری به‌صورت یکپارچه جنگ اوکراین و آنچه در این کشور می‌گذرد را محکوم می‌کنند اما زمانی که هزاران نفر در سوریه و عراق به بدترین نحو ممکن توسط داعش و دیگر گروه‌های تروریستی جان خود را ازدست‌دادند، این سازمان‌ها و نهادها سکوت کردند. حتی آنها در قبال کشتار بی‌رحمانه کودکان بی‌گناه در یمن و فلسطین نیز سکوت کرده‌اند. این سکوت، معضلی فراتر از دوگانگی بوده و مرهون نگاه غیربشری و بلکه ضدبشـری آنهاست.