جردن با روز، کشتی‌گیر سرشناس آمریکایی، با مدال طلایی که در رقابت‌های جهانی به دست آورد رکورد جدیدی را به نام خودش ثبت کرد.

خط و نشان با روز: خداحافظی؟ نه، فعلا هستم
پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

به گزارش "ورزش سه"، باروز در حالی که روی زانویش نشسته بود به آرامی دستی تکان داد و لبخندی زد. سپس وقتی به آغوش مربی‌اش پرید، آرام آرام احساسات و هیجان به او غلبه کرد. 

او بعدتر گفت که رسیدن به اینجا سخت‌ بوده است. باروز حتی در میانه راه به خودش گفته بود که قرار نبود همه چیز تا این حد سخت و دشوار باشد.

فارغ التحصیل مدرسه وینسلاو تاون‌شیپ حالا به فوق ستاره‌ای در سراسر جهان تبدیل شده است. او به تازگی به پر افتخارترین کشتی‌گیر آزاد تاریخ آمریکا نیز تبدیل شد و با هفت مدال المپیک و مسابقات جهانی به تنهایی روی این سکو ایستاده است. 

باروز چند ساعت پس از قهرمانی در بلگراد صربستان در گفتگویی تلفنی گفت که باید همیشه در شرایط رقابت بود. او پس از پیروزی در بازی فینال گفت:« پسر، صادقانه باید بگویم که جدا شدن از این حجم از تلاش و جنگیدن و پریدن ناگهانی در آغوش خوشحالی و جشن دشوار است. کارهای دشوار همیشه سرگرم کننده و جالب نیستند.»

او ششمین عنوان قهرمانی جهانش را به آسانی به دست نیاورد. شاید یک لحظه غفلت ممکن بود شرایط را در دیدار فینال او برابر محمد نخودی که توانست برای دومین سال متوالی و این بار با نتیجه 2-4 شکستش دهد عوض کند. 

باروز که با همسر و چهار فرزندش در لیبرتی شمالی زندگی می‌کند، این رکورد کشتی آمریکا را «شبحی» خواند که در طول دوران ورزشش همیشه او را دنبال کرده است. او در پاسخ به این سوال که آیا اگر به این رکورد نمی‌رسید، دوران حضورش در ورزش حرفه‌ای را کامل می‌دانست یا خیر گفت:« یک نفر باید این رکورد را می‌شکست. اما من همیشه می‌خواستم کسی باشم که این رکورد را به دست می‌آورد.»

حتی هواداران ایرانی حاضر در این ورزشگاه هم از جای برخاستند و پس از قهرمانی باروز، او را تشویق کردند. این نبرد تجربه برابر جوانی بود. باروز 34 ساله و نخودی 21 ساله است اما این کشتی‌گیر آمریکایی نشان داد که روی تشک از رقیبش فعال‌تر است و توانست در اوایل سه دقیقه دوم این دیدار دو بار او را خاک کند. 

برندان اسلی، مربی فعلی باروز، گفت:« من فکر می‌کنم او در نیمه اول سعی کرد شرایط را مدیریت کند و به صورت عامدانه خودش را درگیر نکرد. اما 0-1 عقب بودن اهمیتی ندارد. او عصبی و ناراحت نشد. استراتژی‌اش تغییر نکرد، به کارش ادامه داد و پاهایش همچنان حرکت می‌کرد. او به دنبال فرصتی برای حمله بود.»

حتی با این که این فرصت یک بار به دست آمد اما باروز به خوبی از آن استفاده کرد. در آخر این حریف جوان بود  که کاملا خسته به نظر می‌رسید. 

اسلی گفت:« من فکر می‌کنم این تاییدی بر نظم و دیسیپلین باروز است. با رژیم غذایی، میزان استراحت و مراقبتی که از بدنش انجام می‌دهد. او از هر انسانی که من می‌شناسم منظم‌تر است.»

باروز حالا بالاتر از چند اسطوره کشتی آمریکا مانند جان اسمیت و آدلین گری که شش مدال طلا در کارنامه دارد قرار گرفته است. او امیدوار است که بتواند در المپیک 2024 پاریس نیز حضور داشته باشد. 

او درباره این هدف اظهار داشت:« من برای رسیدن به این مسابقات سعی می‌کنم و تمام تلاشم را به کار خواهم گرفت. اگر بدنم جواب بدهد، کشتی خواهم گرفت.»

دارنده مدال طلای المپیک 2012 لندن حالا شش مدال طلا در مسابقات جهانی دارد که در سال‌های 2011، 2013، 2015، 2017، 2021 و 2022 به دست آورده است. این یعنی یک دهه است که باروز قهرمانی‌های متوالی را در المپیک و مسابقات جهانی به دست آورده است. 

باروز پس از این قهرمانی گفت:« صادقانه حس می‌کنم این شروع جدیدی بود. احساس می‌کنم قوی‌تر هستم و هر روز مشتاق می‌شوم. حس می‌کنم پیرتر شده‌ام. دیگر احساس جوانی ندارم. مردم می‌گویند ظاهرت طوری است انگار 24 ساله هستی اما من چنین احساسی ندارم. حس می‌کنم تجربه و دانش بیشتری دارم و نگاهم وسیع‌تر شده است. هر حرکتم حساب شده است. هر انرژی که در راهی مثبت صرف می‌کنم هم همینطور.»

او امسال از استرس و نگرانی‌های سال گذشته دور بود. زمانی که سه هفته پیش از مسابقاتش دچار پارگی ماهیچه شد و به او گفته شد که باید هشت هفته زمان صرف درمانش کند. باروز همچنین دو روز پیش از ترک آمریکا برای حضور در مسابقات اوسلوی نروژ برای تولد چهارمین فرزندش به بیمارستان رفته بود. 

اینطور نیست که دوران حرفه‌ای کشتی او فقط در اوج سپری شده باشد. او نشیب‌هایی را هم تجربه کرده است. شکست ناراحت‌کننده در یک چهارم نهایی المپیک 2016 و عدم حضور در المپیک 2021 از این لحظات بودند. همه این اتفاقات باعث شد که درخشش دوباره او در عرصه بین المللی بیش از پیش به چشم بیاید.

اسلی با اشاره به تلاش باروز برای حفظ این جایگاه اضافه کرد:« اگر شما مراقب این مسائل کوچک نباشید، موفقیت‌های بزرگ به دست نخواهد آمد. من می‌توانم تایید کنم که او روی مسائل کوچک تمرکز می‌کند و ناگهان می‌توانید ببینید که با خودش فکر می‌کند که قادر به انجام کارهای بزرگ است.»

شاید جذاب‌ترین رقابت حال حاضر دنیای کشتی مربوط به دیوید تیلور 31 ساله و دارنده مدال طلای المپیک 2021 باشد که موفق شد بار دیگر حسن یزدانی را با نتیجه 1-7 شکست دهد و دومین قهرمانی جهانش را کسب کند. 

مراسم اهدای مدال باروز درست پس از بازی فینال تیلور برگزار شد. او با لبخند قدم روی سکو گذاشت، برای همه دست تکان داد و سپس آماده شد تا مدال را به گردن بیاندازد. 

قهرمانی در کشتی فقط به معنای کسب مدال نیست، بلکه کمربندی هم به دارنده مدال طلا اهدا می‌شود. باروز به خوبی با این روند آشنا بود و دستانش را بالا گرفت تا این کمربند به خوبی دور کمرش بسته شود. او سپس مدالش را بالا گرفت و لبخند زد، دستش را روی قلبش گذاشت تا بار دیگر به سرود ملی کشورش گوش کند. 

باروز درباره این قهرمانی گفت:« وقتی می‌خواهید تصمیم مهمی بگیرید، به چنین لحظاتی نیاز دارید. زمانی که این احساس به شما دست می‌دهد که شاید دیگر چنین فرصتی نداشته باشید. من می‌خواستم ببینم که این هنوز ممکن است، این که بتوانم باز هم چنین موفقیتی را تکرار کنم.»