ایرنا-«مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا که به نفرت‌پراکنی و کینه‌توزی مشهور است و برای یک جنگ در منطقه بی‌تابی می‌کند، هفته گذشته در نشست شورای امنیت مدعی شد که پایان تحریم تسلیحاتی ایران در آبان ماه امسال، به معنای آن است که هزاران نفر در منطقه کشته می‌شوند؛ در حالی که این کشور به همراه عربستان به صدها دلیل صلح جهانی و منطقه را تهدید می‌کنند.

پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

این ادعا که از سوی «برایان هوک» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز تکرار شده، از چند منظر مضحک و برخاسته از روحیه و حس کینه توزی پمپئو و تیم تندروها در کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکاست و ثابت می کند که این کادر دیپلماتیک آمریکا اساسا جنگ سالار هستند و نه دیپلمات!

۱- پمپئو و تیم تندرو همواره نیروهای مقاومت را که از آنها با عنوان نیروهای نیابتی ایران نام می برند، مورد حمله و تهمت های ناروا قرار داده اند، حال آنکه این نیروها، طی سال های اخیر بار نبرد با گروه های تروریستی و گروه های مخوف تکفیری را بر دوش کشیده اند. آمریکایی ها نمی توانند حتی یک مورد علیه این گروه ها ارائه کنند که از آن بشود به عنوان سندی برای عملیات تروریستی یاد کرد.

جهان از هنگام باتلاق ۲۰۱۴ و روزهایی که داعش شتابان ۶ استان عراق را در نوردید و حکومت خود را به پشتوانه دولت آمریکا و متحدان منطقه ای اش از جمله عربستان برپا کرد، این تنها مردان مقاومت بودند که از شمال تا بغداد مقابل این موج مغول وار ایستادند.

گروه های مقاومت در عراق و سوریه تا پایان نظامی داعش در ۲۰۱۷ به جای همه ملت های جهان با تروریست ها جنگیدند و اتفاقا این آمریکایی ها هستند که باید بخاطر حمایت های مخفیانه به داعش در جریان نبردها در تکریت، الضلوعیه ، تلعفر ، جنوب کرکوک و سایر نقاط پاسخگو باشند، نه طلبکار!

۲- مقام های آمریکایی در عین حال ، ایران را مایه بی ثباتی در منطقه معرفی کرده اند و مدعی شده اند که درصورت پایان تحریم تسلیحاتی، ایران هواپیمای جنگی می خرد و به اروپا حمله می کند. واقعیت این است که ایران در تمام این سال ها به هیچ کشوری حمله نکرده است و تنها کشوری است که به مدت ۸ سال مورد تجاوز یک رژیم ضد بشری قرار داشت و اتفاقا همین آمریکا و قدرت های غربی از آن حمایت کردند، حتی در اوج جنگ تحمیلی ۱۹۸۰-۱۹۸۸ میلادی قرن گذشته هنگامی که صدام دیکتاتور بغداد فاجعه بمباران شیمیایی شهرهای ایران و کردنشین عراق را آفرید، سکوت و از او حمایت کردند. در عین حال جمهوری اسلامی ایران با ورود به موقع به فتنه تروریسم در منطقه و کمک به کشورهای عراق و سوریه از تشکیل یک دولت تروریستی برای اولین بار در جهان جلوگیری کرد.

ایران براساس مستندات حقیقی و حقوقی تنها کشوری در منطقه است که نیروهای نظامی اش را وارد کشور دیگری نکرده است؛ مانند عربستان، امارات و ... مستشاران خود را به درخواست رسمی دولت های قانونی وارد عراق و سوریه برای مقابله با تروریست ها کرده است. سوالی که اینجا مطرح است اینکه اکنون آیا آمریکا نیروهایش را در عراق و سوریه با کدام مجوز مستقر کرده است؟

هوک همچنین در جریان سفر به منطقه وقتی با مقام های سعودی عکس یادگاری می گرفت، مدعی شد که آمریکا و عربستان در جنگ علیه تروریسم عزم راسخ دارند و این درحالی است که براساس اعترافات صریح مقام های آمریکایی از جمله هیلاری کلینتون و شخص دونالد ترامپ مخوف ترین گروه های تروریستی مانند داعش توسط دستگاه اطلاعاتی آمریکا ایجاد شده است؛ گروه هایی که از حمایت برخی کشورهای منطقه بخصوص عربستان برخوردار بودند. بنابراین ، چنین ادعاهایی بیشتر به طنز می ماند.

۳- ابراز نگرانی آمریکا، عربستان و متحدان منطقه ای آنان از پایان تحریم های تسلیحاتی ایران طی هفته گذشته ، در حالی بود که بزرگترین زرادخانه منطقه در عربستان قرار دارد و اصلی ترین خریدار سلاح در جهان است و در همین حال بزرگترین بودجه دفاعی و نظامی در منطقه را دارد و آمریکا بزرگترین فروشنده سلاح به کشورهای حاشیه خلیج فارس است.

همین حالا درست همین حالا زنان و کودکان یمن زیر شدیدترین بمباران ها از زمان جنگ دوم جهانی قرار دارند؛ توسط ارتش سعودی و با تسلیحات آمریکایی!

۴- نگرانی از پایان تحریم تسلیحاتی ایرانی در حالی بزرگنمایی شده که بودجه دفاعی سالانه ایران، نه تنها با کشورهای عضو شورای همکاری که حتی با یکی از آن کشورها قابل قیاس نیست.

بودجه نظامی عربستان در سال ۲۰۱۹ هفتاد میلیارد دلار و امارات براساس آخرین آمار اعلام شده در سال ۲۰۱۷ بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار بوده است، حال آنکه بودجه دفاعی ایران، آن هم براساس گزارش رادیو فردا به نقل از منابع غربی، در ۲۰۱۹ کمتر از ۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار بوده است. بودجه نظامی رژیم صهیونیستی نیز در همین سال ۱۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار است.

ایران هراسی از نوع پمپئو آنجا تعجب برانگیزتر است که ادعا کرده ایران به اروپا حمله می کند؛ آن هم درشرایطی که بودجه نظامی ناتو در سال ۲۰۱۸ بالغ بر ۹۸۹ میلیارد دلار بوده است.

۵- یکی از مهمترین نکاتی که در ارتباط با نقش کشورها در تامین امنیت جهان باید مورد توجه قرار گیرد، نقش آنان در تلاش های صلح و برعکس رفتارهای پر ریسک است؛ اینجاست که مشخص می شود آمریکا و عربستان که در جریان سفر هوک به منطقه خود را فعالان صلح معرفی کرده اند، تهدید جهانی محسوب می شوند یا ایران؟

درباره نقش آمریکایی که در حدود ۴۰۰ سال تاریخش تنها چند سال را بدون جنگ سپری کرده و همواره ملت های مستقل را زیر شدیدترین تهاجم ها و بمباران ها قرار داده و فجیع ترین آن بمباران اتمی ناکازاکی و هیروشیماست، ضرورتی به تکرار نیست، اما آنچه تعجب انگیز به نظر می آید اینکه سعودی ها ژست بازیگر صلح می گیرند؛ کشوری که در سال های اخیر به دلیل کشتار کودکان و نقض حقوق بشر از سوی سازمان ملل و سایر مجامع بین المللی به  صراحت محکوم شده است.

سازمان ملل یک بار در دوره بان کی مون و باردیگر در زمان گوترش (چندی پیش) عربستان را به همین دلیل محکوم و علیه این کشور بیانیه صادر کرد، اما زشت تر از آن سعودی ها به واسطه نفوذ و قدرت مالی خود این سندهای محکومیت را برگرداندند؛ بطوری که بانکی مون بعد از آن افتضاح به محاق رفت و حالا مشخص نیست گوترش چگونه تا پایان دوره تاب خواهد آورد.

خروج از معاهدات و توافق های بین المللی از معاهده زیست محیطی پاریس گرفته تا برجام، از مشخصه های اصلی دولت ترامپ بوده است. این در حالی است که ایران نهایت همکاری را با نهادهای بین المللی داشته و طبق گزارش های متعدد آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران به همه تعهدات خود در برجام عمل کرده است. 

۶- تهدید اسلحه ایرانی که کلید واژه پمپئو است، در تمام تاریخ معاصر ۴۰ ساله هیچگاه ملت های منطقه را بخصوص غیر نظامیان نشانه نرفته و تسلیحات تنها در خدمت قدرت دفاعی و بازدارندگی بوده است. اما در همین سال ها سلاح دراختیارعراق زمان صدام در بدترین شکل آن علیه غیر نظامیان ایرانی، کردها و شیعیان عراق بکار رفت که ضد انسانی ترین آن سلاح شیمیایی بود. عربستان نیز در این سال ها از مدرن ترین تسلیحات خود برای کشتار غیر نظامیان یمن استفاده کرده و در عین حال سلاح مورد نیاز تروریست ها در عراق و سوریه و این روزها در میان طرف های درگیر در لیبی را تامین کرده است.

۷- پمپئو بارها از نیروهای نیابتی ایران در منطقه به عنوان تروریست یاد کرده، اما نمی گوید با کدام دلیل و مدرک مستند این اتهام را وارد می کند؛‌ کدام عملیات بمب گذاری، انتحاری و یا حمله به غیر نظامیان از سوی این نیروها صورت گرفته است؟ ، اما در مقابل نیروهای مورد حمایت آمریکا و عربستان ،‌ مانند داعش دستتشان به خون ۱۷۰۰ دانشجوی پایگاه اسپایکر در حومه تکریت آلوده است، هزاران اسیر ایزدی را در استان نینوا سر بریدند و با زنانشان بازارهای خرید و فروش (برده) راه انداختند، نزدیک به دو دهه بمب گذاری در بغداد و سایر شهرهای عراق را ادامه داده اند و مهمتر اینکه کسی هم از پمپئو نمی پرسد چه کسانی در شهرهای اروپایی جوی خون راه انداختند؛ در لندن و پاریس و دیگر شهرهای اروپا؟!

حتی اگر رد آمریکا و سعودی در این سلسله عملیات طولانی مدت تروریستی در منطقه و جهان پیدا نشود، رد فتاوایی که از وهابیت سعودی وجود دارد و اعترافات کلینتون و ترامپ، قابل کتمان نیست و برای این مدعا ، مثله کردن و قتل بی رحمانه یک روزنامه نگار منتقد (جمال خاشقچی) کافی است.

از همین رو پمپئو نمی تواند در کنارسعودی ها ژست نیرویی صلح طلب به خود بگیرد، او می تواند به صراحت بگوید که دشمن مردم و تاریخ ایران است، اما برای اثبات ادعاهای ایران هراسانه اش حرفی جز حرافی ندارد.