شوک استقبال زنان اصولگرا از «خانم رئیسجمهور»
آرمان ملی : استقبال زنان اصولگرا از کاندیدا شدن خانمها در انتخابات ریاستجمهوری و ورود آنها به پاستور تبدیل به کابوس دلواپسان اصولگرا شده است.
این دلواپسان در شرایطی که زنان اصولگرا با زنان اصلاحطلب در تحقق کاندیداتوری زنان برای ریاستجمهوری همصدا نمیشدند، میتوانستند با هجمه به کاندیداهای احتمالی اصلاحطلبان مانند معصومه ابتکار به خواسته خود برسند اما اکنون دیگر بحث خانم رئیسجمهور اصلاحطلب مطرح نیست و زنان اردوگاه اصولگرایی هم بر کاندیدا شدن زنان برای ورود به پاستور اصرار دارند. دلواپسان اصولگرا با شرایط دشواری مواجه هستند. میگویند موافق کاندیدا شدن زنان در انتخابات ریاستجمهوری هستند چون به رای آنها در انتخابات نیاز دارند اما در عمل نمیتوانند واهمه خود را پنهان کنند. آنها در چنین شرایطی از هر فرصتی برای ایجاد رعب و وحشت در منصرف کردن زنان از کاندیداتوری برای انتخابات ریاستجمهوری 1400 استفاده می برند. تا پیش از این، امید دلواپسان به ردصلاحیت کاندیداهای خانم توسط شورای نگهبان بود اما این گفته عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان که «منع قانونی برای ریاستجمهوری زنان وجود ندارد» خواب آنها را آشفته کرد. هراس آنها زمانی شدت گرفت که مشاهده کردند ساکنان اردوگاه خودشان یعنی اصولگرایان هم موافق کاندیداتوری زنان در انتخابات هستند، مانند نیره اخوان که عضو جبهه پایداری است و انتظار بود با توجه به دیدگاههای این جریان از کاندیدا شدن زنان برای انتخابات ریاستجمهوری دفاع نکند اما او چنین نکرد و در پاسخ به این سوال که آیا فضای سیاسی ایران پذیرای رئیسجمهور زن هست، گفت: «فعلا که مردان دارند خراب میکنند و اگر زنی میتواند آباد کند، بیاید(خنده). خیلیها ادعا میکنند از دیگری برترند و همه میتوانند ادعا کنند. اعتمادبهنفسها در این اوضاع بیشتر شده است. اقبال رای آوردن زنان مردم هستند. گاهی مردم از آقایان ناراضی هستند به زنان رای میدهند. عملکرد خانمها اگر خوب باشد، مجدد رای میآورند و همچنین افرادی که بیشتر تبلیغ کرده و راست و دروغ به هم ببافند؛ شانس بیشتری دارند. خانمها کمتر از این نوع بازیهای انتخاباتی استفاده کرده و صداقت بیشتری دارند.»
بیخیال اصلاحطلبان؛ نگذاریم زنان کاندیدا شوند
اصولگرایان برای منصرف کردن زنان از کاندیداتوری سعی در ناامید کردن آنها دارند؛ به عنوان نمونه امیر میثم نیکفر، فعال سیاسی اصولگرا، مطرح کردن موضوع نامنویسی زنان در انتخابات ریاستجمهوری را پروپاگاندای سیاسی عنوان کرد و گفت: «در خیلی از کشورهای پیشرفته مدعی دموکراسی چون آمریکا و کانادا، ریاستجمهوری زنان هنوز اتفاق نیفتاده است و بعید است که در ایران هم اتفاق بیفتد. مطرح کردن این موضوع فقط به تحریک عواطف زنان و ایجاد توقعی غیرواقعی میان آنها و در نهایت به دلسردی این بخش مهم جامعه میانجامد. باید این بحث را برای همیشه از ذهن دور کرد و از پتانسیل و ظرفیتهای بسیار زیاد این قشر جامعه در مدیریت خانواده، اجتماع و فرهنگ بهره برد.» اما برخلاف آنچه نیکفر مطرح کرد زنان دو طیف اصلاحطلب و اصولگرا با دلسردی نسبتی ندارند و ترفندهای اینچنینی برایشان تکراری است. در چنین شرایطی دلواپسان تغییراتی در برنامههای تخریبی خود برای انتخابات ریاستجمهوری دادند و برایشان ممانعت از کاندیداتوری زنان همردیف تخریب کاندیداهای احتمالی اصلاحطلبان قرار گرفت. به عنوان نمونه، سایتهای دلواپس به داستانسرایی پرداختند.
زنان را میترسانیم تا کاندیدا نشوند
یک سایت دلواپس با هدف منصرف کردن زنان از کاندیداتوری چنین وانمود کرد که اصلاحطلبان پیش از این از زنان برای اجرای برنامههای حاشیهساز خود استفاده کردند. مشرق یکی از این سایتهای دلواپس است که در گزارش با تیتر «سازماندهی نظامی دختران خیابان انقلاب برای جنگ شهری» چنین نوشت: «مصطفی تاجزاده، فعال اصلاحطلب و از دستگیرشدگان فتنه 88 که در دهه 60 از حامیان ممنوعیت ویدئو و فیلم ویدئویی نیز بوده است بهتازگی در یک توییت نوشت: انقلابی که زنان را بهشکلی میلیونی از خانه به عرصه اجتماع کشاند، با گذشت زمان انواع محرومیتها و تبعیضها را به آنان تحمیل کرد. این روند متناقض (سیاسی-اجتماعیشدن توام با سختگیریهای طالبانی) زنان ایرانی را ناراضی و معترض و به نیرویی رهاییبخش تبدیل کرده است.» هدف این سایت دلواپس از انتشار توئیت تاجزاده القای ترس در زنان است و اینچنین میخواهند هشدار دهند که اگر اتفاقی رخ دهد، اتهام نقش داشتن آنها در نارضایتیها و اعتراضهای احتمالی در انتظارشان است. دلواپسان این سایت برای واقعی نشان دادن تخیلاتشان به این ادعاها بسنده نکردند و در بخش دیگری آوردند: «در بحث حمایت تاجزاده از به خیابان کشیدن زنان در قالب یک میلیشیا و بخشی از سپاه فتنه اقتصادی البته باید به این سابقه توجه کرد که پیش از او یکی دیگر از فرماندهان فتنه آینده یعنی سعید حجاریان نیز بر لزوم سازمان یافتن زنان معترض تاکید کرده بود.» مشخص نیست که دلواپسان چطور بحث زنان را به فتنه اقتصادی و سازمان یافتن زنان معترض مربوط کردهاند و آیا خودشان قادر به توضیح درباره این جملات و ارتباط ادعاهای مطرحشده در آن هستند؟ نخست آنکه فتنه اقتصادی مورد ادعای دلواپسان به چه معناست و پس از آن هم زنان در کدام بخش اقتصاد کشور دارای رای و مسئولیت بوده و هستند که بتوانند نقشی در اخلال اقتصادی داشته باشند. حتی کارشناسان دلواپس هیچگاه اشاره و تحلیلی درباره نقش زنان در نابسامانی اقتصادی نداشتهاند که اکنون همفکران آنها برای دور کردن زنان از کرسی ریاستجمهوری بدان تاکید دارند.
اصولگرایان در دوراهی سخت
بههرحال استقبال زنان اصولگرا برای کاندیدا شدن در انتخابات ریاستجمهوری شوک بزرگی به اردوگاه دلواپسان وارد کرد. آنانی که در زمان معرفی مرضیه وحید دستجردی برای وزارت بهداشت تلاش ناموفقی در منصرف کردن احمدینژاد داشتند، حالا با کاندیداهای زن برای ورود به پاستور مواجه هستند. کار دلواپسان با توجه به حمایت بخشی از اردوگاه اصولگرایی از کاندیداتوری زنان در انتخابات ریاستجمهوری بسیار مشکل شده است و آنها از یکسو نمیخواهند زنان به پاستور برسند و از سوی دیگر توان مخالفت علنی ندارند، چراکه به اختلافافکنی در اردوگاه اصولگرایی متهم میشوند. نکته قابلتوجه این است که تا به امروز نام مرضیه وحیددستجردی از ساکنان اردوگاه اصولگرایی بیش از هر کاندیدای احتمالی مطرح است و مخالفت به کاندیداتوری او به نوعی گل به خودی است.
دیدگاه تان را بنویسید