سرمقاله روزنامه آفتاب یزد؛
سوال مهم از همه کاندیداها
آن دسته از کسانی که شیفته خدمت از پشت میز ریاست جمهوری هستند(!) باید از هم اکنون تکلیف خود را با یک پرسش بنیادین و مهم مشخص کنند.
دیروز در نشست خبری سردار محمد یکی از کاندیداهای نظامی انتخابات ریاست جمهوری او تاکید کرد که اختیارات ریاست جمهوری کافی است.
این گفته از این جهت مهم است که پس از مرحوم هاشمی همواره روسای جمهور در کشورمان پس از کسب رای و نشستن بر مسند قدرت در چالش‌های مختلف مدعی شده بودند که اختیارات لازم را ندارند.قبلا هم نوشته بودم این اظهارنظر‌ها بدین جهت عجیب است کانه و آقایان همین دیروز از کره مریخ آمدند و رفتند پاستور رئیس جمهور شده اند.تمام کسانی که چنین اظهاراتی را مطرح کرده‌اند از خاتمی گرفته تا احمدی‌نژاد و اکنون حسن روحانی همگی از ابتدای انقلاب سمت‌های مهم و تاثیر‌گذاری داشتند و دقیقا با پیچ و خم سیستم سیاسی در ایران آشنایی دارند.کسانی هم که این روزها ظن کاندیداتوری شانوجود دارد و یا رسما اعلام کاندیداتوری کرده‌اند همگی در طول 40 سال گذشته منصب‌های مهمی داشتند و می‌دانند رئیس جمهور در ایران چقدر اختیارات دارد و کجا محدود می‌شود.
جالب آن است آن افرادی که کاندیدای نظامی هستند اتفاقا باید بیشتر و بهتر تنگناها را بدانند زیرا به دلیل جایگاهی که داشتند می‌دانند عوامل بیرونی کجا هستند و چگونه اعمال نظر می‌کنند.
بهرحال حالا که سعید محمد رسما خیال طرفداران خود را آسوده کرده و تاکید داشته اختیارات کافی وجود دارد باید الباقی کاندیداها نیز نظر خود را در این باره اعلام کرده و اگر روزی روزگاری در مسند قرار گرفتند و لمس کردند گفته‌های سه رئیس جمهور پیشین نزدیک به واقعیت بوده قبل از هر توجیه و اشکالی از سمت خود استعفاء دهند!
سوگمندانه باید اذعان کرد سال هاست واژه‌هایی چون «نمی گذارند» و «نمی شود» حربه‌ای کثیف شده برای فرار از شعارهای خوش آب و رنگ موسم انتخابات.کاندیداها یک پروپاگاندا راه می‌اندازند و بعد از عبور از خوان انتخابات به جای تکرار آن شعارها به جهت تحقق آنها با لیست بلند بالایی از توجیه و انکار تلاش می‌کنند مطالبات به حق مردم برا ی همیشه دفن شود.
این روزها فعالان و ناظران سیاسی در مورد بحث مشارکت مردم مدام از شورای نگهبان مایه می‌گذارند ولی کسی از ایشان اشاره نمی‌کند چگونه به مطالبات،انگیزه‌ها و مطالبات مردم خیانت شد!
اگر آقایان مسئولیت شناس بودند و ارزش رای و نظر مردم را درک می‌نمودند امروز جامعه اینقدر به تحولات جاری سیاسی بی‌تفاوت نبود.
بنده هم مخالف محدودیت هستم اما سهم کسانی که مردم را دلسرد کردند را نباید فراموش نمود.دولتی‌ها و اصلاح‌طلبان نیز در باد سرد و خشکی که در آسمان سیاست ایران می‌وزد نقش دارند.
دیدگاه تان را بنویسید