سعید آجورلو در نامه ای خطاب به مهدی نصیری خواسته او از محسنی اژه ای درباره قالیباف را تحیرآور و عجیب خواند. این استاد دانشگاه در این نامه گزارش تحقیق و تفحص شورای شهر را سیاسی و غیرقانونی عنوان کرد و از مهدی نصیری خواست به جای عدالت خواهی کاذب که ضد پیشرفت و اخلاق است مسیر یک عدالت ایجابی و سازنده را فراهم کند. او در این نامه از مهدی نصیری سوال کرده که قالیباف باید به جرم کارآمدی و ساختن تهران محاکمه شود؟

پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

متن نامه مدیر مسئول روزنامه صبح نو به مهدی نصیری به شرح زیر است:

جناب آقای مهدی نصیری

با سلام و تحیت

به تازگی از حجت الاسلام اژه ای تقاضای برگزاری دادگاه برای آقای قالیباف به استناد گزارش تحقیق و تفحص شورای شهر پنجم داشته اید. بهترین بهانه است ضمن توضیحاتی درباره سخن شما، نکاتی را هم درباره اندیشه جنابعالی و بروز و ظهور آن در عرصه سیاسی و اجتماعی بیان کنم. قصدم برآمدن حقیقت از دل تبادل آرا و نقد است و چون جنابعالی را از اهالی معرفت و دانش و مردان دغدغه مند و اهل دقت می دانم گمان می کنم که از پس این نقد راهی به حقیقت گشوده شود. کوتاه تر از آنچه حق مطلب است در چند بند نکاتم را بیان می کنم.

1-  از بزرگ ترین آفات یک محقق و اهل اندیشه صدور احکام کلی درباره موضوعاتی است که به اندازه کافی نسبت به آن علم ندارد. چنین آفتی سطح اهل اندیشه را در حد جنگ روانی کننده پایین می آورد و "ساق" نازک اندیشه را به "سنگ" ضخیم عملیات روانی مجروح می کند. راهی که جنابعالی در آن قدم برمی دارید کم و بیش شبیه چنین مثالی است. دقیقا بر عکس نظریه "عصر حیرت" جنابعالی که شبح "نسبی گرایی" بالای سر آن است در عرصه سیاسی این گونه حکم "مطلق" دادن خود از جنس آفاتی است که موجب تناقض و دوگانگی را فراهم می کند و تبدیل به آفتی بزرگ می شود. با مطلق انگاری ، دیگران را نقد کردن بازی در همان زمینی است که در ظاهر نقدش می کنید اما در باطن پی اش را می گیرید و در نهایت مجبور به صدور حکم کلی درباره افراد و شخصیت ها می شوید.

2- آنچه درباره آقای قالیباف گفته اید از جنس همان آفاتی است که در فاصله اندیشه و عمل سیاسی گریبان گیر شما شده است. اگر می دانستید که گزارش ارائه شده توسط آقای میرلوحی غیرقانونی و کاملا سیاسی است شاید از قاطعیت در داوری کاسته می شد و اگر می دانستید که بر خلاف تصریح قانون این اسناد باید به طرف مورد ادعا ارائه می شد تا به صورت شفاف به آنها پاسخ داده شود که اسناد تحویل داده نشد، کمی بیشتر تامل می کردید و اگر می دانستید که آقای میرلوحی به واسطه بیان شبیه این گزارش با حکم دادگاه بدوی محکوم شده، شاید به گونه ای دیگر سخن می گفتید و اگر می دانستید که مدیران اسبق شهرداری در این سالها مورد به مورد به اکثر این اتهامات پاسخ داده اند و اکنون هم آماده پاسخ گویی هستند، قالیباف را در مقام متهم نمی نشاندید و اگر می دانستید که بسیاری از این اتهامات در محاکم قضایی مطرح شده و حکم برائت گرفته شاید لحن سخن و محتوای آن را تغییر می دادید و حکم قطعی صادر نمی کردید و جانب اتهام زنندگان را نمی گرفتید. داوری که ادعای یک طرف دعوا را می شنود، داور و قاضی نیست. عدالتی که با شنیدن یک سوی ماجرا دادخواهی می کند، عدالت نیست. امیدوارم چنین که بنده فکر می کنم مساله، نشنیدن و تحقیق نکردن باشد که اگر غیر از این باشد متاسفانه جناب تان در دام سیاست بازی افتاده اید و بخشی از عملیات روانی جناح های سیاسی شده اید نه اندیشمندی که قصد داوری و اصلاح امور دارد.

3- جناب نصیری از مهندسی در انتخابات های اخیر سخن گفته اید که بحث درباره آن مجال دیگر و عرصه فراخ تری می طلبد. این گونه سخن گفتن بیش از هر چیز گرایش سیاسی تان را عریان می کند و شما را در جرگه اصلاح طلبان قرار می دهد و این خود تبدیل شدن به یک بازیگر سیاسی به جای اندیشمند است که البته خود قدمی در جهت شفافیت و صراحت است که البته در خود آفاتی هم دارد از جمله سیاست زده شدن اندیشه. به همین واسطه از شما به عنوان هم نظر اصلاح طلبان می خواهم به این سوال پاسخ دهید که در انتخابات شورای تهران که نه تنها مساله شورای نگهبان وجود نداشت که فهرست مورد حمایت اصلاحات با حمایت و دستخط آقای خاتمی روانه رقابت شد چرا آرای این دوستان به 30 هزار هم نرسید؟ انگار مردم برای قضاوت، بی طرفانه تر و منصفانه تر از برخی سیاسیون عمل و رفتار می کنند. مردم فراتر از اصلاح طلب و اصول گرا بهتر رابطه با حقیقت را درمی یابند و اسیر تعصب های جناحی و سیاسی نمی شوند. گویا مردم به خوبی دریافتند که قالیباف بزرگ ترین هدف تهمت ها و تخریب های راست و چپ افراطی و دوران او از بهترین ایام مدیریت شهری بوده است. اکنون هم شکست خوردگان شورا برای خالی نبودن عریضه 4 ساله روی به تهمت و فرافکنی آورده و این گونه سراسیمه گزارش غیرقانونی می خوانند تا سنت "طلبکاری" دائمی خود را حتی در هنگامه"پاسخ گویی" دوام دهند.

4- از میان تفاسیر متفاوت از اسلام یکی هم تفسیر جناب نصیری است که در دوره های مختلف - که از حوصله بحث خارج است-  در نوسان میان "سنت گرایی" و "عدالت خواهی" بوده . و اکنون به ترکیبی از این دو تبدیل شده که می توان نام هایی چون سکولاریسم سنتی، نوتعطیلیه و یا حتی نوتفکیکی بر آن نهاد. مهدی نصیری را چه سنت گرا بدانیم چه متفکری چپ در هر دو صورت، ایستادن او مقابل اندیشه "پیشرفت عدالت محور" و کارآمدی که قالیباف از مهم ترین نمایندگان آن است، طبیعی و مقتضای تفکر ایشان است. چرا که کارآمدی دین در اداره کشور بزرگ ترین رقیب نظریه "عصر حیرت" است همان گونه که پیشرفت عدالت محور علاوه بر آنکه در تضاد با اندیشه های سنت گرایانه است با تفسیر چپ گرایانه از اسلام و عدالت خواهی کاذب هم نمی خواند.

آقای نصیری متاسفانه امروز دو وجه اندیشه تان پرچمدار مخالفت با تفکر پیشرفت است و باز هم متاسفانه این نگاه چپ گرایانه به عدالت با مطلق پنداری ، گونه و رنگی مارکسیستی گرفته که از درون آن علاوه بر تهمت و هتک حیثیت، بزرگ ترین دشمن پیشرفت زاده می شود که این البته بزرگ ترین دشمن عدالت حقیقی هم هست که عدالت در خود آزادی و پیشرفت و گشایش را مراد می کند نه تضاد و دشمنی و بی اخلاقی را. - و نکته جالب برای من چگونگی همزیستی "محافظه کاری" سنت گرایی و عصر حیرت با "رادیکالیسم چپ" است که خود مجال فراخی می طلبد-. عدالت نوع اول متاسفانه عدالت احمدی نژادی است که سامان امور را بر هم می ریزد و جامعه را دوقطبی می کند که متاسفانه تبدیل به یک سنت در میان برخی جریان ها شده  که خود بزرگ ترین قاتل عدالت و حقیقت است. امروز بیش از هر زمانی نیاز به عدالت ایجابی و سازنده داریم که به جای آبروبری و هتک حیثیت، ساختارهای فاسد را اصلاح کند، روابط ناسالم را پالایش کند و به جای تخریب ، سازنده و ایجابی باشد. عدالت واقعی با پیشرفت و اخلاق همساز است همان گونه که پیشرفت واقعی هم رفیق عدالت است. قدم اول برای سربرآوردن عدالت ایجابی آزاد کردن عدالت از زندان "عدالت خواهی کاذب" و سیاسی و گام دوم اخلاق مند شدن عدالت خواهی است. بردن آبروی افراد و تهمت زدن به آنها به نام عدالت خواهی متاسفانه بی هزینه و جذاب شده حال آنکه در جامعه اسلامی آبروی مومن ، حرمت دارد. چنان چه حضرت رسول اکرم فرمودند: " همه چیز مسلمان از مال ، آبرو و خونش بر مسلمان دیگر حرام است. هرگاه مومن برادر دینی خود را متهم نماید، ایمان او آب می شود و از بین می رود؛ همان طوری که نمک در آب حل می شود و از بین می رود". جنابعالی به عنوان فردی برخاسته از دل حوزه می توانید منادی این اخلاق گرایی باشید و حداقل نسبت به جا زدن بیراهه به جای راه در سرزمین عدالت قدمی بردارید.

5- درخواست جناب تان برای محاکمه قالیباف به غایت عجیب و تحیرآور است. آقای نصیری آیا باید مدیری را که طی 8 سال 132 ایستگاه مترو و حدود 200 کیلومتر مترو ساخته را محاکمه کرد؟ با کدام منطق باید مدیری را که 197 کیلومتر بی آر تی ساخته و 1445 واگن به مترو اضافه کرده محاکمه کرد؟ به کدامین گناه باید مدیری را که در شرایط تحریم داخلی دولت عدالت خواه احمدی نژاد و لیبرال روحانی، پل صدر و توحید و بزرگراه امام علی (ع) را ساخته ، محاکمه کرد و بعد برای یک سری مدیر بی عمل و حراف که به تازگی برخی تخلفات آنها از پرده بیرون افتاده کلاه به احترام برداشت؟ در کدام مرام و مسلک ساختن بیش از هزار بوستان و افزودن بر فضاهای ورزشی برای مردم جرم تلقی می شود جز دادگاه عدالت خواهان نئومارکسیست؟ آیا باید فردی را که با پیشرفت عدالت محور بزرگراهی برای وصل جنوب و شمال شهر ساخته، پروژه توانمندسازی بانوان را پیش برده، 192 کیلومتر شبکه جمع آوری آب های سطحی و تونل سطحی ساخته، زمینه حمل و نقل معلولان را به مدرسه را فراهم کرده، بخش زیادی فضای سبز در جنوب شهر ایجاد کرده را به جرم توجه به مناطق جنوبی شهر محاکمه کرد یا الگوی توجه به مناطق جنوبی شهر از جمله هرندی را مورد توجه قرار داد و آن را ستایش کرد؟ این چه عدالتی است که خواستار محاکمه مدیران کارآمد و باکفایت می شود و مدیران تنبل و بی عرضه را عدالت خواه می داند؟ به بنده حق بدهید که به این عدالت شک کنم. درخواست محاکمه شما مصداقی از آن مثال معروف است که هر کسی بیشتر کار کند بیشتر تخریب می شود و دردسر بیشتری می کشد حال آنکه هر آنکه کمتر کار کند و بیشتر حرف بزند دردسر کمتری دارد. کارآمدی و پیشرفت به اندازه این میزان تهمت و تخریب هزینه دار است. در حالی که کار نکردن هیچ هزینه ای ندارد. چه قدر خوب بود که یک دادگاه هم برای مقایسه کارآمدی و ناکارآمدی تشکیل می شد تا طلب کاران مدعی و بی کارنامه نتوانند خود را مبرا کنند و صبح و شب در سودای وارونه نمایی واقعیت نقشه بکشند، خرج کنند و سخن بگویند. محکمه ای برای آنان که کار نکردند و تهمت زدند و منابع را اتلاف کردند و گرهی از کار مردم نگشودند؛ آن دادگاهم آرزو است.

6- در پایان امیدورام که جناب نصیری با جانب انصاف فاصله میان اندیشه و سیاست را طی کنند و بدون افراط و تفریط چون چشمی تیزبین همه اهالی سیاست را نقد نمایند و چونان که به نقد جریان راست اهتمام دارند چشم بر ناراستی ها در جناح مقابل هم نبندند و همان گونه که به قول نادرست شورای پنجم استناد می کنند به رفتارهای شائبه دار شهرداری اصلاحات هم بپردازند و در نقد رفتارهای دولت روحانی هم مانند نقد بقیه نهادها اهتمام کنند تا عدالت خواهی شان رنگ و روی جناحی نگیرد و در عین حال به عنوان فردی که عمر در تحقیق و بحث گذاشته اند راه جدیدی برای عدالت بگشایند که از درون آن پیشرفت و سازندگی و انصاف زاده شود نه منکوب کردن و تخریب کردن و حذف کردن.

جناب نصیری

صراحت مرا حمل بر غرضم برای برداشتن حجاب از مقابل حقیقت بدانید و نه چیزی کمتر و بیشتر. امیدوارم در رسیدن به این هدف گامی برداشته باشم. در ادامه حاضرم در قالب های مختلف گفت و گو چه مناظره و چه میزگرد به سوالات و شبهات شما درباره دکتر قالیباف که البته زاییده سیاسی کاران  راست و چپ افراطی است در حد توان پاسخ بگویم تا قدمی در جهت عقب راندن غرض ورزان و جلوگیری از وارونه نمایی واقعیت برداشته باشیم.  

و ما توفیقی الا بالله، علیه توکلت و الیه انیب

سعید آجورلو