ذوالنور یا کواکبیان، کدامیک رئیس می‌شوند؟

علاءالدین بروجردی از ابتدای سال دوم مجلس هفتم تا ابتدای سال سوم بر کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی نشست. 13 سال ریاست بر مهمترین کمیسیون پارلمان چنان اعتبار بزرگی برای او فراهم کرد که سایر اعضای کمیسیون ترجیح می دادند سر سایر کرسی ها به رقابت بپردازند و چشم داشتی به صندلی بروجردی نداشته باشند. اما سال گذشته اتفاق دیگری رخ داد. نمایندگان اصلاح طلب و مستقل رأی خود را یک کاسه کردند تا تغییر در ترکیب هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شامل کرسی ریاست هم بشود، بر همین اساس کواکبیان به نفع فلاحت پیشه کنار رفت.

این ائتلاف موفقیت آمیز بود و فلاحت پیشه جای بروجردی نشست. اما گویا حالا باید قاعده آسیاب به نوبت رعایت شود. کواکبیان اصلاح طلب نامزد ریاست شود و فلاحت پیشه از او حمایت کند. در یک سال آینده هم در داخل کشور و هم در حوزه سیاست خارجی روند تحولات حساس است.

انتخابات مجلس شورای اسلامی در پیش است و جناح های سیاسی فعالیت خود را آغاز کردند. از طرفی دولت روحانی مذاکرات فشرده ای را با اروپا و همپیمانان آسیایی دنبال می کند. حفظ برجام به مویی بند است، آمریکا از فشار حداکثری به ایران کوتاه نمی آید و حتی شبکه خبری بلومبرگ در گزارشی مدعی شده دولت ترامپ برای تصمیم‌گیری در مورد تحریم نهاد مالی موسوم به «ساز و کار تأمین مالی و تجارت ایران و اروپا» یا «STFI»، بررسی‌های لازم را آغاز کرده است.

با این اوصاف اینکه کدام طیف سیاسی سکاندار ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شود بسیار اهمیت دارد. فراکسیون امید که در گرفتن کرسی ریاست مجلس توفیق نداشت و حتی یکی از کرسی های نایب رئیسی را هم از دست داد، نشاندن کواکبیان بر صندلی ریاست کمیسیون امنیت ملی برایش اعتباری کمتر از ریاست مجلس ندارد و در یک سال آینده بسیار می تواند از این طریق اعتبار کسب کند.

اما این همه ماجرا نیست، پایداری ها اهمیت این کرسی را می دانند و هم عزم شان جزم است. مجتبی ذوالنوری می گوید «سال گذشته آقای فلاحت‌پیشه 9 رای داشت و من نیز 9 رای داشتم  و آقای بروجردی 4 رای را به دست آورد. یک نفر هم رای سفید داد؛ چون رای من و آقای فلاحت‌پیشه با یکدیگر برابر بود قرعه کشی صورت گرفت و تکلیف ریاست را در اجلاسیه سوم قرعه کشی مشخص کرد بنابراین آقای بروجردی اگر کنار برود مستقلین غالبا رایشان به بنده اضافه می شود طبیعتا اگر من نیایم رای اعضای فراکسیون ولایی به بروجردی اضافه می شود.»

از صحبت های ذوالنوری بر می آید که می خواهد بروجردی را راضی به ائتلاف با خود کند تا پیروزی اش قطعی باشد و کار به قرعه کشی نرسد. اما فلاحت پیشه روایت دیگری دارد، او اعلام کرده «ما قطعا اجازه نخواهیم داد که ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی و مجموعه این کمیسیون به دست افراطیون بیفتد. ما تاوان حضور در عرصه سیاست خارجی آن هم بدون ملاحظات معمول و جلوگیری از حاکمیت تفکر افراطی در این عرصه را پس می‌دهیم. قابل انکار نیست که برخی افراد سعی کردند کشور را به درون کمینگاهی بفرستند که مثلث واشنگتن، ریاض و تل‌آویو آن را شکل داده بودند ولی اقداماتی صورت گرفته است که اهداف آنها محقق نشد».

امروز در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یک دوقطبی جدی شکل گرفته، یک قطب بر منطق دیپلماسی تأکید می کند و قطب دیگر بر مقاومت و پایداری. حال باید دید روز یکشنبه آینده کدام قطع پیروز می شود.